Merhaba Arkadaşlar,
4 yıldır nişanlıydım ve ailemin tek cocuğuyum. Nişanlım da tek çocuk. Kardeşlerimiz yok.
Babamı 12 sene önce vefat etti ve annem çok zor zamanlarda beni okuttu, meslek sahibi yaptı. Bana öğrenciyken para yollayabilmek için pazardan arta kalanları toplayıp karnını doyurduğunu biliyorum. 3 sene önce nişanlandım ve bir türlü evlenemedik.
Sorun şuydu; Annemin ağır kalp yetmezliği var. Sadece kalp yetmezliği değil, aynı zamanda akciğer tansiyonu var ve gün geçtikçe ağırlaştı şu anda kalbi %15-20 seviyelerinde çalışıyor.
Devamlı uyuyor ve kendi işini yapmakta zorlanıyor. Bayılıyor ara ara kalp krizleri geçiriyor çok yavaş çalıştığından çoğu kez hastaneye zor yetiştiriyorum. Tek cocuk olduğum içinde tüm yük bende ve anneme bakıyorum.
Evin tüm işlerinin yanında aynı zamanda çalışıyorum.
Annemi bu durumda yalnız bırakamazdım ve nişanlım asla annemle yaşamak istemedi. Ona bir sürü seçenekler sundum (dubleks ev gibi) kabul etmedi. Onunda babası vefat etti ve annesiyle yaşıyor. Annesi şu anda sağlıklı ve hiçbir problemi yok.
Annemle asla yaşamak istemediğini de çoğu kez söyledi. Ona bakıcı tutalım o ayrı evde yaşasın dedi. Asla anneme yakın olmak istemediğini söyledi.
"Gün gelir sende yaşlanırsın çocuklarımız bize de bakmaz etme bulma dünyası dedim. Bu bir sınav olabilir dedim. Senin annen de günün birinde hastalanır ve onu nasıl evimize getireceksin dedim yine anlamadı. Hiç dinlemedi beni.
Ve beni terk etti.
Annemi bu halde bırakmış olsaydım vicdanım beni asla rahat bırakmazdı.
Anneme şu anda bakıyorum ve onun yaşaması için her şeyimi vermeye hazırım.
Sizce kim haklı arkadaşlar?
En İyi Cevap