Ailem sanırım bana sevgi gösterdi çocukken tam hatırlamıyorum gerçi ama çocukken hep üzgün ve agresiftim aileme uygun hissetmiyordum dışlanmış hissediyordum
şimdi ise mahvoldum içimdeki her şey öldü ailemle iletişimim kopuk okul umurumda değil sevgi neydi bilmiyorum aileme öfkeliyim
şimdi ise mahvoldum içimdeki her şey öldü ailemle iletişimim kopuk okul umurumda değil sevgi neydi bilmiyorum aileme öfkeliyim
Merhabalar,
Sorunun cevabını kendiniz o kadar net söylemişsiniz ki aslında. Sevgi gördüğümü düşünmeme rağmen demişsiniz. Öyle olmadığını aslında ifade etmişsiniz. Çocukluğun bireylerin üzerinde olumlu ve olumsuz etkileri olur. Bazen farkına varamazsınız ama düşündükçe hattınıza aslında sizi hiç de mutlu etmeyen anılar gelir.
İçinizde patlamak üzere olan bir öfke olur.
İşte o öfke geçmişin öfkesi, buna her kim veya her ne sebep olduysa onlara duyulan öfkedir. İçinizde ailenize karşı derin bir öfke oluştuğu aşikar. Kendi kendine yüzleştikçe insan su yüzüne çıkarır her şeyi. Çıkardıkça bulanık olan her şey bir bir ortaya çıkar. Sevgi görmeyen çocuklarda agresiflik oldukça yaygındır. Her şeyin farkında olup bazen çaresizce "Neden böyle biri oldum" sorusunun cevabı geçmişte saklı. Bazı şeyleri gömemiyorsak, mutsuzluğun da bizimle yaşamasına izin vermememiz gerekir. Sevince gülümsüyor her şey.
Sevgiyle kalın 😊