Eşimle görücü usulü tanıştık. Görüştük, konustuk , dolaştık falan. 7ay içerisinde evlendik. Nişanlıyken çekingen olduğunu sanıyordum meğer huyu mıymıy mı deyim kasıntı robot gibi. Bende çünkü nişanlıyken çekiniyorum. Beş yıldır evliyiz, aslında dışardan bakınca her şey süper. Gezeriz film izleriz sariliriz falan bı sıkıntı yok yani. Ama şöyle, bi yere giderken sanki cenaze var gibi surat beş karış. Ufak bi tebessüm eder arada, az konuşur tamam. O kadar az konuşuyor ki konuşmuyor diyebilirim. Ben itekliyorum sürekli sanki. Bi şey anlatmaya çalışıyorum dinlemiyor ofluyor. Oğlumuz var onun gün içinde yaptığı komik bi seyi anlatiyorum mesela sıkılıyor gibi tipi. Ruhum daraliyor. Beş seneyi gecti evliligimiz ama rahat değilim yanında. Babamla bile sohbet ederken daha rahatım. Eşim çok resmi değişik. Ruh ya çıldırcam. Annem babam geldi yanimiza biraz kaldılar, bizi istemiyor mu dediler. Yok dedim o öyle suratsiz size özel degil:)) Allah sabır versin dedi annem.
Bi de bana hiç bir sey anlatmıyor. Tarlasi evi var neler oluyor haberim yok. Akrabaladindan duyuyorum. Gizlediginden degil anlatmiyor. Yengesi dedi ki toplulukta, eviniz biter inşallah buraya da tayininiz çıkar dedi. Evimiz mi yapılıyor noluyor haberim yok. Kaç kere söyledim ben ailen değil miyim niye uzak gibisin niye böylesin diye , ben böyleyim diyor tamam. Çözemedim.
Baksan çok mutluyuz süper şahane evliliğimiz, öyle degil ama daralıyorum. Öyle paylaşmak istedim sohbet olsun napcam bununla böyle hayat mı geçer. Sevmiyor değil huyu bu. Sarılır öper sever çünkü, huyunu nasıl değiştircem. Aile yapisi değişik annesi dört yasindayken vefat etmis uvey annesi kötü cikmis yurtlarda kalmış, babası da aynı böyle robot. Sanki padisah gibi davraniyorlar adama. Bayramda bile cenaze yemeği gibi sofraları. Bizim ailemiz çok farklı. Tek kelime konusmuyor bunlar biz güleriz konusuruz. Neyse çok uzattim okuduysaniz teşekkürler 😄
En İyi Cevap