Çocukluk zamanınızda siz neye hasret kaldınız, içinizde ne ukde kaldı?

Ehlivukuf u

Çocukluğumda ben en çok süt içmeyi severdim.
O sıcak tadı bana inanılmaz güzel gelirdi.
Fakat hayatımda tam olarak hemen hemen hiç içmedim, içemedim. Hep hasret kaldım...
Babam varlıklı biriydi, aynı zamanda büyük bir tüccardı. Sürü, sürü koyunlarımız çobanlarımız vardı. Onun dışında ineklerimiz ve bir sürü mandalarımız vardı ve buna rağmen hep süte hasret kaldım.. Bu hasretlik hâlâ yüreğimde taze durur. Misafirlerimiz çok olurdu, hemen hiçbir gün eksik olmazdı. Annem onlara yemek, çay yetiştirmek için büyük bir uğraş verirdi.
"Aman misafir aç gitmesin bir eksiklik olmasın"
Diye hep bizi ihmal ederdi...
Annem büyük kazanlarda süt kaynatırdı ve ben bir kedi gibi hep yanında beklerdim. Genelde ısrarlarım sonucu elindeki süzgeçten kazanın üstündeki köpükten biraz alır verirdi ya da kepçe ile az bir şey tasa koyardı ve ben asla doymazdım sadece tadını alırdım. Tadını aldıkça daha çok içmek isterdim, büyük bir
arzu duyardım.
Süt adeta benim için kutsal bir şey gibiydi. Annemin derdi hep misafirlerdi,
"yoğurt yapayım, çökelek, peynir yapayım" Derdi.
Kazanın başından sonuna kadar beklerdim ayrılmazdım. Ne zaman kazanı kaldırıp sütü mayalardı, işte o zaman hayallerim yıkılırdı. Çoğu zaman üzüntüden sessizce ağlardım.
Her hayalkırıklığımın sonunda, hep kendime;
"büyüdüğümde kendime bir kazan süt kaynatacağım doya doya içeceğim." Diyordum.
Üstünden çok seneler geçti..
Şimdi belki bir kazanda kaynatmıyorum ama istediğim kadar alıp kaynatıp içiyorum ama o hasretlik yüreğimden hiç gitmedi, derin bir yara gibi yüreğimin üstünde duruyor. Ne zaman süt içsem hep hüzünleniyorum o garip çocukluğumu hatırlıyorum ve süt sanki yarama dokunup kanatıyor o hasretlik yeniden başlıyor.
Abdulbaki Bingöl
Çocukluk zamanınızda siz neye hasret kaldınız, içinizde ne ukde kaldı?
Çocukluk zamanınızda siz neye hasret kaldınız, içinizde ne ukde kaldı?
24 Cevap