Gece ayağa kalkınca yerde böcek olacak diye korkardım. Annem sağolsun 😂😂😂 ama belki de işe yaradı böceklerden hiç korkmadım ne çocukken ne de şimdi. Böceklerle oynardım hatta. Çocukken büyüdüğüm evin bahçesinde bir sürü böcek vardı.. sonra örümceklerle oynamayı severdim. Bir ara da hamam böceği besledim. Ama ben hamam böceğini sevdim diye o da beni sevecek anlamına gelmiyor tabi 😅😅😅 çocukken hayal gücüm çok genişti. Salonda pencereden dışarı bakınca kurukafa görmüştüm böyle kırmızı. Anneme anlattım inanmadı 😂 kardeşim inanacak gibi oldu 😂😂
İki korkum vardı. Birincisi kaçırılmak; çocukken izlediğim filmlerden kaynaklı olsa gerek. Çocukları kaçırıp zorla dilendiriyorlardı falan baya yer etmiş bende. İkincisi çok saçma ama sabah bir hayvana dönüşmüş olarak uyanmak ajfhwhxjwj Franz Kafka olacakmışım da son anda kendim olmuşum
Cinlerden korkardım ve yalnız kalamazdım sonra bir gün tek başıma bir odada kalmaya karar verdim etrafımda sesler sonra bir şeyler gördüm annemle babama anlattım hoca geldi evimize falan düzeldim sonra lan en cesur benmişim aslında ve evt cinler gerçekten vardı Şimdi taşındık çok rahatım ama travma gibi bazen tek başıma kalamam bir şey olamsada korkarım bu arada çok ciddiyim başlarda annem babam bana fazla inanmadı ama ikna ettim biri size Sesler duyuyorum etrafımda beni uyutmuyorlar falan diyorsa inanın ve hocaya götürün lütfen iyi bir hocaya götürün hayatımın en kötü dönemleri çocukken geçti benim bizzat bu olaylar yüzüne
Kişilik & Karakter konusunda 86,6b cevap paylaştı.
Örümcekler diyebilirim. genellikle örümcek fobim olduğu için. yani nerede örümcek görsem direk uzaklaşırdım.
hiç bir şekilde dokunamazdım zaten boyutu da fark etmezdi yani büyük örümceklerden de korkardım küçük örümceklerden de, aslında buna korku demeyelim de daha çok gerginlik yani fobi gibi bir şey. yani daha çok aynı ortamda bulunamamak gibi şeyler yani.
Ben çocukken bir rüya görmüştüm. Havuzun başındayım karşımda bi adam vardı. Adam silahını çıkardı ve bana ateş etti. Elimi kulağıma götürdüm. Elime baktığımda kan vardı. Uyandıktan sonra yastığımda da kan vardı. Uzun süre geceleri çok uyanıp yastığıma baktım.
Kişilik & Karakter konusunda 18,8b cevap paylaştı.
Eski oturduğumuz evde arkada bir oda vardı kırmızı perdeler filan vardı kiler gibi kullanıyorduk oradan bir korkardım var ya gece rüyalarıma oda girerdi düşün herkes çiçekten böcekten korkardı ben odadan korkardım bazen gece bir şey almaya giderdim ışığı yakardım hemen alırdım ışığı kapatıp koşardım dkdkkdjjf
Çocukken eskiden geceleri boza satan satıcılar vardı. Booozaaaaaa diye bağırırlardı. Tabii biz gece yatarken tam ne dediğini anlayamadığımız için korkardık.
Aslında annemiz hep derdi ki bak uyumazsanız bunlar sizi kaçırır hemen uyuyun derdi. Tabii o zaman çocukluk işte bu kadar nüfus yoktu her yer daha sakine sessizdi gece bir ses olsa hemen duyulurdu tabii bizde çok korkardık.
1
0 Yorumla
Gizli Üye
(25-29)
10 ay
Resimler bana bakıyor gözleriyle beni takip ediyor sanıyordum ben 😜😅 tamam şakaydı. Karanlıkta lavaboya giderken biri beni takip ediyor sanardım çocukken. Bir de odama giren az bir ışık olduğunda gölgeleri herşeye benzetme huyum vardı.
Sokak lambasından dolayı gölgeler olusurdu onları bi şeye benzetirdim ve çok korkardım 😄 bi keresinde çığlık çığlığa uyandim yatağımda kurbağa var diye annemlerle yatmıştım 1 hafta kurbaganin beni isirmasindan korkuyordum
Kızlar & Erkekler Ne Diyor?
Cevap
17Cevap
Gece ayağa kalkınca yerde böcek olacak diye korkardım. Annem sağolsun 😂😂😂 ama belki de işe yaradı böceklerden hiç korkmadım ne çocukken ne de şimdi. Böceklerle oynardım hatta. Çocukken büyüdüğüm evin bahçesinde bir sürü böcek vardı.. sonra örümceklerle oynamayı severdim. Bir ara da hamam böceği besledim. Ama ben hamam böceğini sevdim diye o da beni sevecek anlamına gelmiyor tabi 😅😅😅 çocukken hayal gücüm çok genişti. Salonda pencereden dışarı bakınca kurukafa görmüştüm böyle kırmızı. Anneme anlattım inanmadı 😂 kardeşim inanacak gibi oldu 😂😂
İki korkum vardı. Birincisi kaçırılmak; çocukken izlediğim filmlerden kaynaklı olsa gerek. Çocukları kaçırıp zorla dilendiriyorlardı falan baya yer etmiş bende. İkincisi çok saçma ama sabah bir hayvana dönüşmüş olarak uyanmak ajfhwhxjwj Franz Kafka olacakmışım da son anda kendim olmuşum
Cinlerden korkardım ve yalnız kalamazdım sonra bir gün tek başıma bir odada kalmaya karar verdim etrafımda sesler sonra bir şeyler gördüm annemle babama anlattım hoca geldi evimize falan düzeldim sonra lan en cesur benmişim aslında ve evt cinler gerçekten vardı Şimdi taşındık çok rahatım ama travma gibi bazen tek başıma kalamam bir şey olamsada korkarım bu arada çok ciddiyim başlarda annem babam bana fazla inanmadı ama ikna ettim biri size Sesler duyuyorum etrafımda beni uyutmuyorlar falan diyorsa inanın ve hocaya götürün lütfen iyi bir hocaya götürün hayatımın en kötü dönemleri çocukken geçti benim bizzat bu olaylar yüzüne
Örümcekler diyebilirim. genellikle örümcek fobim olduğu için. yani nerede örümcek görsem direk uzaklaşırdım.
hiç bir şekilde dokunamazdım zaten boyutu da fark etmezdi yani büyük örümceklerden de korkardım küçük örümceklerden de, aslında buna korku demeyelim de daha çok gerginlik yani fobi gibi bir şey. yani daha çok aynı ortamda bulunamamak gibi şeyler yani.
Ben çocukken bir rüya görmüştüm. Havuzun başındayım karşımda bi adam vardı. Adam silahını çıkardı ve bana ateş etti. Elimi kulağıma götürdüm. Elime baktığımda kan vardı. Uyandıktan sonra yastığımda da kan vardı. Uzun süre geceleri çok uyanıp yastığıma baktım.
Eski oturduğumuz evde arkada bir oda vardı kırmızı perdeler filan vardı kiler gibi kullanıyorduk oradan bir korkardım var ya gece rüyalarıma oda girerdi düşün herkes çiçekten böcekten korkardı ben odadan korkardım bazen gece bir şey almaya giderdim ışığı yakardım hemen alırdım ışığı kapatıp koşardım dkdkkdjjf
Çocukken eskiden geceleri boza satan satıcılar vardı. Booozaaaaaa diye bağırırlardı. Tabii biz gece yatarken tam ne dediğini anlayamadığımız için korkardık.
Aslında annemiz hep derdi ki bak uyumazsanız bunlar sizi kaçırır hemen uyuyun derdi. Tabii o zaman çocukluk işte bu kadar nüfus yoktu her yer daha sakine sessizdi gece bir ses olsa hemen duyulurdu tabii bizde çok korkardık.
Resimler bana bakıyor gözleriyle beni takip ediyor sanıyordum ben 😜😅 tamam şakaydı. Karanlıkta lavaboya giderken biri beni takip ediyor sanardım çocukken. Bir de odama giren az bir ışık olduğunda gölgeleri herşeye benzetme huyum vardı.
Kıyamam sana 😘😅
Hahah 😅😘
Sokak lambasından dolayı gölgeler olusurdu onları bi şeye benzetirdim ve çok korkardım 😄 bi keresinde çığlık çığlığa uyandim yatağımda kurbağa var diye annemlerle yatmıştım 1 hafta kurbaganin beni isirmasindan korkuyordum
Cenaze nakil aracının sesi beni korkuturdu ve o aracın sesini duyunca gider koşa koşa saklanırdım araçtakiler beni görünce öleceğimi zannederdim
Duvardaki resimlerden korkardım ben odadan çıkınca canlandıklarını düşünürdüm...
Hâlâ arada bir ürkmüyor değilim hani 😃
Çocukken böcek ve bıçaktan korkardım ikisi de tamamen geçti şu an ama bunlarda garip değil gerçi
Hirsiz polis dizisindeki kivicik sacli kizdan korkardim. Gazeteye tam sayfa resmini basmislardi. Abim beni onla korkuturdu.
Şehirler arası otobüste mumya yı izlemiştim. Çok korkmuştum. Geçen gene bir yerde denk geldi bundan mı korktum ben dedim
Katanlıktayken gözümün önünde bir karartı görünmesi
Tuvaletten çıkınca yatağa doğru koşup sanki o karanlık yakalayacakmış gibi
Garip korkum yoktu, korktuğum şeyler yetişkinlerin de korktuğu şeylerdi.
Bir zamanlar gece uyanırdım beni yılanlar basardı sonra kuran falan okutuldu bana hepsi gitti 😄
Sabah ezanı okunduğunda çok korkardım yorganın altına iyice girip uyumaya çalışırdım. sabah ezanının makamı ürpertir halâ daha.
Paranormal Activity izleyince küçük yaşta gece karanlıkta değişik korkulara kapılabiliyor insan...