Acıya katlanabilmek onu bir kenara atıp pürüzsüz mutlu olmak veya geceleri mışıl mışıl uyumak anlamına gelmiyor tabii ki. Hem onun varlığına sabredebilmek hem de olabildiğince iyi kalmak anlamına geliyor. Onu dinleyip bize ne anlatmak istediğini anlamak da dahil buna.

Bu insanın ruhsal gelişiminin bir parçası. İnsanın karakterini oturtan en iyi 2 öğretmenden bir tanesidir yaşadığımız acılar. Korkmamalıyız çünkü inşallah bize görmemiz gerekeni gösterip sonra karakterimizi şekillendirip vakti geldiği zaman da hayatımızdan ayrılacaklar.

O yüzden bize düşen: "Of sıkıldım, yine mi can sıkıntısı ya!" moduna takılmak yerin, "Sabret geçecek ve şüphesiz bu olanlardan da bir şey öğretecek." moduna odaklanmaktır. Evet biraz zahmetli ama ruhumuz bu sağanak yağmurlu karanlık patikalardan yürürken elbet takip edeceği bir ışık huzurlu kalacağı bir hali vardır.

Bazı geceler uykusuz kalacağız belki kafaya çok takacağız ertesi günü yorgun geçireceğiz ama sonra iyi ki diyeceğiz iyi ki bunları yaşamışız. Tek dikkat etmemiz gereken duygularımızı kontrol edebilmek acıya odaklanmak yerine sabırdan güç alıp ilerleyebilmek. Unutmayın gökkuşağı yağmurdan sonra çıkar. Umudunuzu hiç bir zaman kaybetmeyin. İyi geceler 🌙
