Eşim her hareketimden anlam çıkarıyor, çok bunaldım. Bu durumu nasıl aşarız?

İyi geceler hepinize.
bu saatte uyanığım çünkü sinirlerim çok bozuk.
kendisi paranoyak değil, ama her hakaretimi yanlış yorumluyor. Ben yapı olarak hemcinslerim gibi değilim.. Az konuşuyorum, günlük sohbetim yarım saat en fazla. (konuşunca da sohbet ederim donuk değilim tabi) ama o yarımsaatlik sohbet yetiyor bana. Mesela o an sıcak mıydım, sohbet bitince günlük kotam dolduğu için, köşeme çekilirim işimle uğraşırım, o da yanlış anlar (daha doğrusu anlıyormuş, yeni haberim oldu) “acaba yanlış bir şey mi yaptım, küstü mü alındı mı gibi düşünüyor. Hiç küsen, alınan mızmız biri olmadığım için, haliyle biraz sinirlendiriyor yanlış anlaşılmak beni. Ya da mesela işe gider benden önce, uğurlamaya çok önem veririm, kapıda öperim tatlılık yaparım. Ama işteyken arama gereği duymam.. o arayınca da, naber günün nasıl iş nasıl vs gibi klasik 2dklık muhabbet eder kaparım, bilmiyorum yapım böyle. meğer garipsiyormuş sabah iyiydi şimdi niye böyle diye. Gene küstüm sanıyormuş. Yahu niye küseyim ortada bir şey yokken.

Akşamları karakterim sıcak, gündüzleri soğuktur. O yüzden gündüzleri tamamen sorumluluklarıma adarım insanlarla çok konuşmam. Ama akşam iyiyimdir. Öyle olunca “akşam iyiydi sabah niye mesafeli yanlış bir şey mi dedim” diyormuş meğer.

bu aralar bu yüzden gerginlik var aramızda iletişim kopukluğu var. Anlayamıyorum ben onu o da beni. Ve ben anlaşılmadıkça bunalıp kabuğuma çekilen biriyim. O da şu an kendi halinde. Hiç yoktan aramız bozuldu. Ben hala anlamadım ne derdi. Yani evlenirken de böyleydi karakterim. Kötü olduğunu düşünmüyorum. Her şey az ve öz olmalı belki de.

ama o bunun benim yapım olduğunu anlamıyor. Hep pay çıkarıyor kendine. Nasıl aşacağız bu durumu?