Anne çocuk ilişkisi arkadaş gibi mi olmalıdır?

Yeri geldiğinde anne çocuk gibi, yeri geldiğinde arkadaş gibi. Ama aradaki o ince çizgi hiç bir zaman aşılmamalı. Çocuk hangi yaşta olursa olsun asla şımartılmamalı. Araya mesafe koyacağım diyerekten de kesinlikle sevgiden, saygıdan ve şefkatten uzak durulmamalı. Kariyer uğruna çocuklar asla ve asla ihmal edilmemeli.

Çocuğun bir çok arkadaşı olacak ama tek bir annesi var. Elbette ki çocuk annesine çekincesiz, korkusuz bir güven duymalı ve onunla istediği her şeyi paylaşabilmeli. Ancak annenin çizdiği sınırların dışına çıkmaması gerektiğini de bilmeli ve saygı göstermeli.

Anne olmak sadece dogurmak, yedirip icirmek degildir. Anne olmak cocuga ihtiyaci olan sevgiyi vermek, kararlarina saygi duymak, egitimini destek olmak demektir. Ona en yakin insan olmak, derdin derman olmak demektir. Sonsuz güvenebilecegi tek insan olmak, sonsuz sevgi ve sefkat vermek demektir. Anne arkadas gibi olmali mi da yanlis bir cümledir. Cünkü anne kelimesi icinde zaten arkadas özelliklerini de barinidiriyor arkadastan, dert ortagindan, sirdasindan, cok daha fazlasidir annelik. Anne herseydir ❤️

Yerine göre. Arkadaşı gibi görüp herşeyini anlatabileceği bir sırdaşı, beraber eğlendiği kankası olmalı. Ama yerine göre de ağırlığını otoritesini hissetmeli diye düşünüyorum. Sonuçta birsürü arkadaşı vardır ama bir tane annesi var ve bunu hissetmeli. Bence bir denge işi bi taraf çok ağır basarsa denge şaşıyor. Bu dengeyi kurabilmek zor bence. Davranışlarımızda da böyle mi şöyle mi davranmayım diye değil genelde iç güdüyle davranıyoruz. Ama en zor dönem ergenlik dönemi ne yapsanız isyanlar kavgalar.

Anne çocuk arasındaki ilişki arkadaş gibi olmamalı.Çocuğun zaten bir sürü arkadaşı olacak o yüzden arkadaşa değil anneye (ebeveyne) ihtiyacı var. Ona yol gösteren, doğruyu yanlışı anlatan, ne olursa olsun her daim arkasında olan bir anneye ihtiyacı var. Tabi ki birlikte oyun oynayabilirler.Çocuk dertlerini sıkıntılarını korkmadan annesiyle paylaşmalı. Annenin gözü hep çocuğun üzerinde olmalı ama çocuk yardım istemedikçe müdahale etmemeli. Ben bunu sınır olarak değerlendirmiyorum.

Çocukların arkadaşa değil anne babaya ihtiyacı vardır disiplin sağlamak için. Evet arada çok büyük uçurumlar da olmamalı ancak sürekli arkadaş modu da olamaz! Kızımla biz her konuda konuşuruz yeri gelir eğleniriz güleriz ama aramızdaki anne kız sınırı vardır hep. Çocukların bazı konularda bu sınırı bilmeleri önemli.

Hayır anne çocuk ilişkisi anne çocuk ilişkisi gibi olmalı yeterince arkadaşımız var annemiz annemiz gibi olmalı daha yakın daha başka arkadaşlık daha basit ve geçici bir şey annelerin yeri çok ayrı olmalı çocuklarıyla ilişkileri de öyle tabii

Annem aynı zamanda en ama en yakın arkadaşımdır her şeyi konuşabilir kahkaha atabiliriz, ama yeri gelir sınırını çeker durmam gerektiği yeri de söyler kızması gerektiği yerde kızar, yani her zaman olmasa da evet :)

Evet çünkü bi çocuk annesine güvenirse yaşadığı şeyleri annesine anlatabilir ve rahat hisseder. Ama bazen de tam arkadaş gibi olmamak lazım çocukla, nerde duracağını, nasıl davranacağını bilmeli ve bi sınırı olmalı.

En iyi arkadaşı olabileceğini gösterebilmeli her ebeveyn çocuğuna ama tabiki de sınırlarını belirlemelidir çocuğun karşısında bir büyüğünün olduğunu unutmaması için.

Arkadaş gibi olmanın yanı sıra elbetteki ince bir cizgi olmalı sonuçta anne bende annemle arkadaş gibiyim ama aramizda her daim anne kiz cizgisi hissedilir anneyle arkadas gibi olmak bir cocuk icin cok rahatlatici ve ayni zamanda guven veren bir his hicbirsey paylasamamak ve yalan soylmekten iyidir boylece yanlis bile yapsam anneme soleyebilicek gucu kendimde bulabiliyorum cunku beni arkadasim gibi dinleyedebiliyor

Evet öyle olmalidir. Ben anneme her şeyi anlatabiliyorum bazen tabi. Ama artik anlatamiyorum. Çocuga yardimci olacak en önemli kişiler anne ve babadir. Bu yüzden çocuk hata yapmiş olsa dahi bunu anne babasina rahatça anlatabilmelidir. İleride kendi çocuğum olursa bana her şeyini anlatabilmesini isterim.

Sınırları olan bir arkadaş gbi olmalı bence. Çocuğun en iyi arkadaşı, sırdaşı, herseyini güvenerek paylaşıp anlatabileceği ilk kisi anne ve babası olmalıdır.

Arkadaş gibi olursa daha iyi bir sonuç elde edilir diye düşünüyorum her anlamda..Çocuk baskı altında hissetmeden hayatında olup biten her şeyi anlatabilir.

Arkadas gibi olmalıdır. Olmalidir ki ergenlige gelindiginde disarida arkadaslarina anlattiklarini size de anlatabilsin.
Saygi tek tarafli beklenirse, eger cocuk ile araniza bir sinir koyarsaniz , ergenlik zamanlarinda size o sinirlari hatirlatir. Tek tarafli beklenen saygi , tam olarak saygi degil kendinize itaat edilmesini istemek olur. Tabiki de kurallarimiz olacak ancak her sey sevgi, sefkat, karsilikli anlayis seklinde olmalidir.

Yeri gelince anne yeri gelince dost arkadaş ben çocuğumun benimle arkdas olmasini isterim hicbirseyini çekinmeden söylesin gelsn yanımda ağlasın gülsün ama dışarda arkadaş görünen düşman çok öyle bir arkadaşlığı olcana beni sadece arkadaş bilsn anne bilmesn farketmez yeterli üzülmesin

Sen annesin onun arkadaşı değil. Bunu birçok piskolog da söylüyor. Tabiki eylenceksin ama sınırlarin hep olcak senin otoriteni bilcek. Bu benim annem, cool kadin ama kurallari var diycek. Anne saglam bir duvar olmali sirtini dayadigin ama yeri geldi mi de deliler gibi eylendigin biri

Çocukların zaten arkadaşı olacak belki birkaç tane belki de çok fazla. ama anne babası bir tane. yerine göre dinleyecek arkadaş gibi ama yerine göre de çizgi çekmeyi bilmeli bence

Bence ikisinin tam ortası olmalı. Arkadaş gibi olmalısın ama annesi olduğunun da bilincinde olmalı. Duracağı yeri iyi bilmeli. Herşeyin fazlası zarardır.

Bana kalrsa belli bi yaşa kadar hem disiplin hem arkadaşcıl olunmalı. Belli bir yaştan sonra da tamemen arkadaş.

Belli bir sınır çerçevesinde olmalı.. Anne çocuğunu annelik içgüdüsüyle koruma amaçlı yanlış yönlendirebilir o sebeple anneyle hersey paylaşılmaz.

Bebekken bakıcı, çocukken çocuk, büyüdüğünde ise arkadaş gibi olmalı yeri geldiğinde yargılamadan akıl vermeli yeri geldiğinde de eğlenmeli

Anne çocuk ilişkisinden arkadas olmaz sınırları olması lazım

Arkadaş gibi olmalıdır evet ama bir anne otoritesi de olması şart.

Gerektiğinde arkadaş olmasını da anne olmasını da bilinmeli

Bir sürü arkadaşı olabilir. Bir tane annesi var. Anne gibi olmalı. Yoluna ışık tutmalı.

Kesinlikle öyle olmalı biz de annemle çoğunlukla öyleyiz daha eğlenceli ve pozitif oluyor

evet ama onunda bir siniri var cocuk anne figurunu unutmamali

Bir çocuk bir anneye en yakın arkadaşı kadar güenebilmeli ama aynı zamandada disiplin kurulmalı

Arkadaş gibi olmalı, korku değil sevgiyle büyütülmeli.

Arkadas gibi olmali ve ayrica cocuguda cok sıkmamali annesi

Candostu ve modern yol gösteren olmalı bence anne, bir guru gibi..