Ben bi mucevherim ama kendimi reklam etmedigim icin farkedilmiyorum. Yalnizliktan yakiniyorum aci veriyo bunaltiyo. Ama instada foto paylasan sosyal medyayi aktif kullananlar yalnizlik cekmiyo biri farketsin diye beklemiyolar herkes onlara yaziyo ve arkadas ediniyolar ayni sekilde evlilik icinde birileri gelip onlari buluyo hak etmeyen kisiler farkediliyo ben degil
Ozguven icin aile cok onemli benim babamda din obsesyonu ve aşiri anksiyete var risk almaz ailem olmasa daha ozguvenli olurdum ailemin hayata ve insanlara olan guvensizlikleri korkulari banada bulasmis durumda
Ben sosyal biri degilim evde dura dura kafayi yedim bundan sonra sosyallescem sahte ve yalan arkadaslik edincem Kusursuz dost arayan dostsuz kalir misali birlikte vakit gecirmek icin kursa gidelim diyenleri bile tersliyorum sorun bende ama hic kimsenin teklifini kabul etmiyorum yemege gidelim diyenlere bile hayir diyorum galiba bendede obsesyon var kusursuz ve benim gibi olmayan biriyle arkadas edinmek istemiyorum
Sessiz sakin asosyal kusursuz mal olarak evde beklemek istenmeyen biseymis zaten kendimi mal gibi hissediyorum. Keske cok dusunmeden sorgulamadan keyfime baksam ani yaşasam ve anlik eglencelere odaklansam. odaklanmadigim icin dogal olarak ozguvensiz gorunmeme sebep oluyo sessiz biri olmakta asagilaniyo toplumda kusursuz derecede dini yonden iyi olmak zorunda degilim ama kisiligim bu. Deger hak edene degil reklamini yapana veriliyo.
Tabi bide herkes namuslu sevgili yapmamis ister diye bi yargi varda ben burada kime sorsam gecmis sevgili onemsemem dedi. Ben aslinda istenmeyen bi ozellik icin kendimi kasiyorum. Sevgili yapmamis olmam anormal karsilaniyo. Şeymiş kac sevgili oldugu onemli degil onem veren sadece namusa onem veriyomus. Ben kendimi haddinden fazla kasiyomusum onu farkettim. namussuzlar bile acaba sevilirmiyim korkusu yasamazken ben sevilirmiyim acaba biri beni sevecek mi diye dusunuyorum
Kisaca hak ettigim degeri goremiyorum ne onerirsiniz