Her evlilik güzel ilerlemiyor ucunda ayrılık veya ölümler olabiliyor. Fakat ne olursa olsun hayat devam ediyor ve hala başka biriyle mutlu olmak hakkınız. Bu gibi durumlarda bir -ya da birden fazla- çocuğunuz varsa eş seçiminde diğerlerine göre bin tık daha özenli olmalısınız. Yanlış tercihinizin zararı çocuğunuza değdiği taktirde asla silemeyeceği anılara sebep olabilirsiniz...
Çocuğunuzla arasındaki uyumu ölçün!
Bu en önemli unsurlardan biridir. Seçtiğiniz kişi belki sizinle anlaşmış ve sizin kafa yapınıza uymuş olabilir fakat unutmayın ki siz bir anne/babasınız. Çocuğunuzla arasındaki uyum sizin aranızda olan uyumdan daha önemlidir o sebepten çocuğunuzla arasındaki uyumu ölçmek için birlikte zaman geçirmelisiniz. Seçtiğiniz insanın çocuğunuzla olan iletişimini incelemeli uyarınca bakışlarındaki en ufak duyguyu dahi kaçırmamalısınız. Lütfen, sadece sizle vakit geçiren ya da bir kaç kere çocuğunuzla oturup kalkmış biriyle evlenmeye kalkmayın.
Büyüden arının ve onu araştırın!
Üzülerek söylüyorum insanoğlu kirli varlıklardır. Çevrenizde yüzlerce 'iyi' maskesi takınan insanlardan birine denk gelmiş olabilirsiniz. Ailenize uygun sandığınız kişinin tahmin edemeyeceğiniz şeyleri olabilir. Bundan çocuğunuzun göreceği zararı hayal edin... Çocuğunuzun gülüşlerini çalacak insanları, ağladığında fark etmeyin.
Araştırırken psikolojisinin bozuk olmasınıda boşvermemelisiniz. Bu durumu siz kaldırsanız bile, çocuğunuz kaldıramayabilir.
Merhameti ve adalet duygusu kıtsa uzaklaşın.
İkinci evliliklerde 'üvey' evlatlara karşı genel de daha merhametli yaklaşılması kanaatindeyim. Zira 'Biz bir aileyiz.' düşüncesiyle hareket ediliyor olsa bile çocuğun gözünde maalesef ki değilsiniz. Eşiniz mükemmel de olsa bu değiştirilemez acı bir gerçektir. Haliyle bu durumda çocuk karşı tarafa kırılmaya meyillidir.
Hal böyle iken genelde çocuklar arasındaki adaleti sağlamak zordur. Örneğin siz karşı tarafın çocuğuna ekstra özen gösterirken o göstermiyor olabilir. Bunun için adalet duygusundan eksik ise konuşarak halledemeyecekseniz uzaklaşın...
Fedakarlık!
Benim için en önemli unsur budur. Günümüzde bunu yapabilen anne-baba maalesef ki çok az. Hayatınızın aşkını bulmuş olabilirsiniz hatta ve hatta evliliğe çok hazır da olabilirsiniz lakin çocuğunuz istemiyorsa vazgeçin. Çünkü o çocuğu siz dünyaya getirdiniz. Varoluş sebebi siz iken, sorumluluğunuzu üstlenmeyip ona sırtınızı dönmeyin.
Kararlarını önemseyin.
O belki sizin evlilik kararınıza saygı duymayabilir, lakin siz onun kararlarına saygı duymak zorundasınız.
Unutmayın!
Çocuklar donmamış bir beton gibidir, üzerlerine ne düşse iz bırakır.
🌙 Umarım size yardımcı olmuşumdur. Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
En İyi Cevaplar