Selam canlar :)
Koronavirüs'ün adını duyduğumuzdan beri hepimiz endişeliyiz. Maske ve elviden bizim bir parçamış olmuşken, sosyal mesafeyi de korumaya çalışıyoruz. Virüs her an her yerden bulaşabilir endişesi taşıdığımız şu günlerde, sevgili @luluşka nın Covid-19'u yendim! Bana sormak istediğiniz sorular var mı? sorusuyla bir umut ışığı gördük. Evet, bir KScan Koronavirüs'ü yendi! 👏
Değerli KScan @luluşka koronavirüs sürecinde neler yaşadı, nasıl hissetti ve bizlere vereceği tavsiyelere dair merak ettiğiniz her şey Bence'nin devamında!
Öncelikle çok geçmiş olsun. Ülkece koronavirüse karşı sıkı önlemler alınmasına rağmen her gün vaka sayıları açıklanıyor ve bu da bize hala riskin var olduğunu gösteriyor. Peki sen koronavirüse nasıl yakalandın? Koronavirüsle savaşmadan önce hangi önlemleri alıyordun?
Yüksek ihtimalle marketten alıp getirdim. Çünkü etkileşimde olduklarımın hepsinin testi negatifti. Biz kadınların ve özellikle benim sürekli bir yüze dokunma durumumuz var. Sanırım fark etmeden temasta bulundum. Öncesinde marketten gelir gelmez dezenfektan kullanıp poşetleri balkona atıp ellerimi yıkıyordum. İşe yaramamış demek ki 🙂
Koronavirüse yakalandığını ilk nasıl anladın, sendeki belirtileri neydi ve koronavirüs olup olmadığını öğrenmek için neler yaptın?
Hastaneye başvurmadan 2-3 gün önce halsizlik, yorgunluk hissediyordum. 28 Nisan akşamı etkisi artan bir nefes darlığı çekmeye başladım. 1 saat ne olduğunu anlayana kadar "ölüyorum" dedim, hemen 112'yi aradım.
Hepimizin korkulu rüyası olan koronavirüsün teşhisi ve sonrasında neler yaşadın, nasıl hissettin?
Hastanede hemen röntgen, tomografi, tahlil koşturmacasına başladılar. Oksijen seviyem ölçülünce %81 çıktı ilk başta ve kötü bir şey olduğunu suratlarından anlıyorsunuz. Ateşim 37.5 derecenin üstüne çıkmadı ama hastanede kusmaya başladım. Çok fazla kalp çarpıntım vardı, bir an ciğerden değil de kalpten öleceğimi sandım. Hastaneye girdiğimin 10. dakikasında her yerim kablo içindeydi.
Entübe edilmedim ama sürekli solunum cihazında tutuldum, tat ve koku tamamen gitti. İlk hafta oral beslenmeye kapattılar ciğerime yiyecek kaçabilir diye ve sonrasında yavaş yavaş çorba ile başladılar. Sersemleten bir ilaç veriyorlar ve genelde uykulu oluyorsun, çünkü soluk alman sıkıntıya girdikçe kalbini zorluyor sen de panik olup kendini zorluyorsun, vücut septik şoka girebilirmiş böyle bir durumda.
Ne hissettin o süreçte dersen; hani derin bir nefes alırsın ya, işte onu unutuyorsun, şu an hala yapamıyorum 🙂
Ciğerlerine 100 tane iğne batıyormuş gibi hissediyorsun her nefes alışında, göğüs kafesin acıyor 🙁
Koronavirüs tedavin 2 hafta boyunca sürdü. Peki bu süreçte en çok neye ihtiyacın oldu, her ihtiyacını karşılayabildin mi? Tedavin nasıl bir ortamda gerçekleşti?
2 gün haricinde serviste yattım. Servislerde yatak aralarında kalın plastik korumalar var. Diğer hastalarla temasınız yok. Kılık kıyafet her şeyiniz paketlenip kaldırılıyor o an, kişisel hiçbir şeye izin verilmiyor. Telefonunuzu yanınızda götürmediyseniz geçmiş olsun 🙂 Dışarıyla temas kesinlikle yasak. Aileme haber verebilmek için 3 kez hemşire yalvar yakar telefonu hoparlöre alıp uzaktan konuşmama izin verdi. En çok ihtiyacım olan ise moraldi ve doktorların enerjileri sıfırken bile size bunu vermeye çalışması, gülümsemesi, ne kadar muhteşem insan olduklarını fark ettirdi. Her gün bayan personel tarafından siliniyorsunuz ama duş falan hayal. Yaşı ileri ve kronik hastalığı olanlar ya yoğun bakıma ya da morga gidiyor.
Koronavirüs testi pozitif çıkan bireyin aile üyelerine de test yapıldığını biliyoruz. Peki ailen bu sürece dahil oldu mu, neler yaşandı?
1,5 ay yalnızdım, annemle çocuklar geleli 3-4 gün olmuştu. Ben her ihtimale karşı kendi odamda bir karantina durumu yaratmıştım ve işe yaradı. Benim hastanede olduğum dönem boyunca eve gelip onlara 3 kez test yaptılar aralıklarla, hepsi negatifti. Şu anda da çok sıcak davranamıyoruz birbirimize korkudan 🙂
Tedavinin ardından koronavirüse karşı aldığın önlemlerde bir değişim oldu mu? Hangi önlemlerin yeterli olmadığını deneyimledin?
Tekrar geçirir miyim, bağışıklık mı kazandım belli değil. Vücutta bir tahribat yapıp yapmadığı da belli değil, zamanla ortaya çıkacak maalesef. Şu an annem dış işlere bakıyor ve getirdiği torbalara içinde bomba varmış gibi davranıyoruz. Tedbirler yüksek seviyeye çıkartıldı 🙂 Hiçbir önlem yeterli değil arkadaşlar, çünkü biz aslında çok önlem almıyoruz; maskeyi, eldiveni takıp dolaşıyoruz. Şu anki aklım olsa, dışarıya öcü muamelesi yapardım. Çünkü koronavirüs, aşırı sinsi ve zeki bir hastalık.
Koronavirüsü atlatmak adına yoğun bir tedavi süresinden geçmişsin. Peki şu anda nasılsın, kendini nasıl hissediyorsun?
Halsizlik ve yorgunluk hala var. Dün kalp çarpıntım çok yüksek olduğu için bir hastaneye uğramam gerekti, antibiyotik ve vitaminlerin yanına bir ilaç daha eklenmiş oldu. Sürekli uyumak istiyorum ve yorgunum, resmen her yerim ağrıyor.
Ayrıca hastaneden çıkarken donör olmak isteyip istemediğim soruldu, seve seve kabul ettim. Sanırım bunun içinde bir süre geçirmem lazım. 10 gün sonra kontrole çağırdılar, tekrar test ve röntgen çekmek için.
Şahsi karantinasında olan biz KScanlar için gerek önlem, gerekse motivasyon açısından neler tavsiye edersin?
Önlem adına işi daha ciddiye almakla başlayabiliriz. Gerçekten şakaya gelmiyor. Oldu da virüs bulaştı, doktorlara güvenin! Sizin için gerçekten en iyisini yapmaya çalışıyorlar. Ve hastaneye alınmayıp evde tedaviye yönlendiriliyorsanız daha şanslı hissedin, çünkü ölenleri ya da entübe edilenleri görmüyorsunuz.
Sevgili @luluşka , koronavirüs sürecinde yaşadıklarını tüm şeffaflığı ile KScanlarla paylaştığın için çok teşekkür ederim. Daha sağlıklı ve mutlu bir hayat yaşamanı diliyorum <3
Evet arkadaşlar, @luluşka ile röportajımızın sonuna geldik. Kendisinden bu sürece dair pek çok şey öğrendik. Aldığımız önlemleri bu Benceyi okuduktan sonra tekrar gözden geçirip, sağlıklı kalmak için elimizden geleni yapacağız, değil mi? ;)
Kendinize iyi bakın, görüşürüz <3
En İyi Kız Görüşü