Herkes duymuştur mutlaka büyüklerinden "Nerede o eski ramazanlar..." sözünü. Ben küçükken dedemin verdiği iftar yemeğinde ezan okunduktan sonra hepimiz yemeğe yumulmuş, koltuklara çökmüş, sindirmeye çalışıyorduk. Sonra konuşma arasında o meşhur cümle girdi devreye.
"Eskisi gibi tadı mı kaldı ki? Nerede o eski ramazanlar..."
Küçüktüm tabi, düşünmeye başlamıştım kendi kendime. Eski ramazanlar? Eskiden nasıldı ki? Dedeme sordum. Aldı kucağına anlatmaya başladı...
İftar yemeği verdiğimize bakma sen, eskisi gibi değil.
Bizim zamanımızda böyle sokaklarda kapı önlerinde masaları koyar konu komşu iftar ederdik. Hanımlar yemek yaparlar birleşip, masayı kurarlar, bizde kahveden çıkar eve gelirdik. O masada yediğimiz yemeğin tadı şimdi hiçbir yerde yok.
Biz küçükken ramazan eğlenceleri vardı
Öyle tabi ya. Panayıra giderdik oyunlar eğlenceler olurdu. O zaman böyle şikayetçi değil kimse halinden. Allah için tutuyorlar orucu, gösteriş için değil. Kimsede kin nefret yok. Eğlenirdik bir arada.
Otururduk koltuklara izlerdik oyunları
"Karagöz ile Hacivat bilir misin?" Bilirdim ben ama bilmemezlikten geldim. Anlatsın istedim.
Koltuk dediğime bakma sen, sandalyeleri koyarlardı yan yana. Kim önce gelirse yer kapardı. Yemeğimizi bir an önce bitirmeye çalışırdık sonra bütün mahallenin çocukları koşardık meydanlara.
Karagöz Hacivat oyununu izlerdik. Şimdi ki komedi filmlerinde öyle çok gülmezsin. Onun tadı bir başkaydı.
Karagöz Oyunu Türklere has gölge oyunu. Deriden, mukavvadan biçilip, boyanmış şekilleri, arkadan ışık vererek, beyaz bir perde üzerine yansıtılarak oynatılan Türk gölge oyunu. İki değişmez oyuncusundan çok hareketli, canlı ve çekici olanı Karagöz’den dolayı bu isimle bilinmektedi
r.
Ha bir de orta oyunu var tabi
Bir de orta oyunu vardı. Şimdi ailece bir araya gelip bir film bile izleyemiyorsun. Herkes kendi halinde. Bu yüzden eski ramazanlar yok. Bizde ne güzel oyunlar eğlenceler vardı. Şimdi yaşlandık tabi ama özlüyor insan. Siz çocukluğunuzu yaşayamıyorsunuz.
Orta oyunu (Kol oyunu, meydan oyunu, meydân-ı sühan, zuhûrî, zuhûrî kolu olarak da adlandırılır), ana karakterleri Kavuklu ve Pişekar olan, açık alanda halkın ortasında oynanan müzikli ve danslı Türk halk tiyatro oyunu. Halk Tuluat Tiyatrosu, olarak da bilinen Orta oyunu metinsiz, doğaçlamaya dayalı bir oyundur.
Macun ne biliyor musun?
- Dişimizi fırçalıyoruz biliyorum.
- Ahaha hayır o değil. Akşamları bu eğlencelerde bir de macun satarlardı. Renkli renkli şekerli macunlar gibi düşün. Bunları çubuğa sararlardı.
- Ben de macun yiyebilir miyim?
Güldü dedem. "Şimdi kaldı mı bilmiyorum..."
Panayırın en güzel şeyi yarışmalarıydı
Çocukları çıkarırlardı ortaya bir sürü oyun oynardık. Kazanana ödül verirlerdi. Çuval giyme yarışması, elma yeme yarışması...
Dedemin duyduğu özlemi gözleri dolduğunda hissetmiştim. O an bende de daha önce hiç yaşamadığım bir duygu oldu. Yaşanmamışlıklara duyulan özlem diyorum ben buna. Geçmişte olmak istedim. Onun özlemini duyduğu şeyleri ona vermek ve kendim tatmak istedim.
Ramazan ayı birlik beraberlik ayıdır. Tokun açın halinden anladığı. Az da olsa şartların eşitlendiği, dostluğun, kardeşliğin yaşanması gerektiği bir ay. Şimdilerde neden eski tadı alamadıklarını anlıyorum. Belki şu an ve bundan sonra, asla geçmişteki güzellikler yaşanılmayacak ama biz büyüklerimizin hikayelerini yaşatacağız.
Son olarak bilgilendirme ile bencemi bitireyim. Eskisi gibi olamayacak olsa da hala bazı belediyeler Ramazan eğlenceleri düzenliyor. Çocuklarınızı alın ve gidin. Geleneklerimizi unutmayalım. Unutturmayalım...
Gerçekten de eskisi gibi değil çoğu şey. Ben küçükken hep tüm aile toplanır öyle iftar yapar sahura hazırlanırdık veya toplanıp güzel aktiviteler yapardık ama şu an pek yapmıyoruz kendi çekirdek ailemizle oluyor sadece hiçbir şey eskisi gibi değil.
Ramazanin geleneksel olmuş değerlerini yaşatmalıyız. Geçenlerde bir soru gordum ramazan davulculari ile ilgili arkadaş demiski "Artik gerek yok bunlara neden hala varlar sizcede kalkmasi gerekmiyor mu?" Bakin bu bir ornektir biz cocuklarimiza ramazan ayinin farkindaliğını ileride aşılamalıyiz bunu nasil yapariz o aya ozel yapilan farkli seyler ile yapabiliriz. Misal burada davulcular bir ornektir evet teknoloji gelisti ama bugun ramazan deyince aklimiza gelen sembollerden biri davulcular. Tekrar ediyorum dedigim gibi bu yalnizca bir ornek, tabi buna benzer bir cok ramazan ayı ile ozdeslesmis geleneklerimiz var. Buyuklerimizden dinledigimiz kadariyla gecmiste daha dolu yasanirdi ramazan ayinin farkindaligi, zaman gectikce bunu kaybediyoruz bunu onlememiz gerekiyor e buda nasil olacak boyle degerleri korumakla tabikide. ELINE SAGLIK keyifle okuduk :)
Bence de bazı gelenekler rahatsız da etse insanları sürdürülmeli. Çok teşekkürler örnek için de okuduğun içinde görüşün içinde. Yine her zamanki gibi çok iyisin 😇
Ricalar knk bende tesekkur ederim bu arada gece gece ah o macunlar geldi aklima bende kucukken yerdim renkli renkli sarardi cubuga cok guzeldi ya canim istedi bak 😋😋
Valide hanimlara da aliyorum evet dogru diyorsun :D Oglum yıldırım beyazıt , kizim gevherhan sultan ya da hira sultan karar vermedim daha ve de annem var mı daha isteyen 😂
Burada bir laf; "G*tünü çok çayırlara sürersin ama iş işten geçer" diye. Bu da aynen öyle kalmadı artık hiçbir şey. Şimdi ki tek aktivite iftardan sonra ya sahilde yürümek ya da okeye gitmek en kötüsü yine dışarı da takılmak. Hatırlıyorum da biz çok küçükken ilçeye panayırlar geliyordu. İftardan sonra koşa koş giderdik. Bundan 20 sene sonra kimse evinden çıkmayacak artık.
Hala o gelenekleri yaşatmak için şenlik kurulur macun yemişliğim var mehteran olur tasavvuf müzikleri olur güzel olur çok hele ki oturduğum ilin ilçesindeki mehteran takımı vardı küçüklüğümden beri giderdik ona denk gelirdim güzel olurdu hep 😊
Karagiz ve hacivat guzeldieskiden izliyodum 😊 evet eskiden daha güzelmiş ramazan daha manevi ve huzur doluymus ama. şimdide fena değil ben yinede maneviyatimin arttigini hissediyorum ramazan aylarinda
Eskiden çok daha anlamlı ve güzelmiş ramazanlar. Yine bizim dönemimizde de anlamlıydı. Küçüktüm ve anlattıklarının bir kısmını o dönemde yaşadım. Eline sağlık, güzel paylaşım olmuş.
Ellerinize sağlık. Yaşım itibarı ile bana geçmişi hatırlattığınız için çok teşekkür ederim. İlave olarak o zamanlar hoparlör yoktu boru öttürülürdü sahurda.
macunnn denedigim en en en güzel seydi Ankara da bir kac gün ramazan gecirdigimde , o anlattiklarina benzer etkinlikler vardi hamamönün de cok farkli gelmisti cok güzeldi
Şaka bir yana eski ramazanlar da bayramlar da daha güzelmiş insanları birleştirmeye yönelik çok faydalı eylemler miş. Şimdiki zamanda her şey egoizim üzerine kurulu. Toplumsal ve kültürel yozlaşma hat safta. Her şeyi dün yaşanmış gibi hatırlamak bazen dejavü yaşamış hissi bile vermiyor günümüzde. Malesef 😢😢
Maalesef üzülerek tekrar söylüyorum ki öyle. Bazen keşke geçmişe dönsek diyorum. Ama olmuyor maalesef.. bundan sonrasını güzelleştirmek bizim elimizde sadece bunu diyebilirim. Teşekkürler 😄
Mesaj atayım link atın. Yoksa boş yapmayın. Emeğe saygısızlık etmeyin. Burda tüm benceler incelenir alıntı yapmak yasak. Anlaşılırsa iptal olur 1 xpersiniz belki bilmiyorsunuzdue
Şimdi bu söze gülücük olurdu ama koymuyorum mazallah bir sefer gülücük koydum sadece ifade emoji yüzünden gitti puanların üstelik bir kaç gün üstüste puan kesildi aynı mesaj defalarca geldi
Gelenekler yok oluyor malesef, hatırlar misin bilmem ama bayrama 1 ay kala heyecanlanirdik. Ayakkabi alınca akşam banyo yapar giyer öyle uyurduk. Şimdi sorarım sana bayram ne zaman? Veya hangi hazırlığı yapmışsın reklamlar bile verilmiyor. Şeker baklava siparişi bile verirmedi daha. Gelenekler ölüyor malesef.
En İyi Cevaplar