Kendini olduğun yere ait hissetmediğin oluyor mu?

Ya şöyle aslında herkes ailemden dolayı sanıyor ama ben tam tersi ilkokul ortaokul lise üniversite ya da ne bileyim bir sürü başka yerde insnanlrla yakındna tanıştım birçok masada oturmuşluğım var ve ne bileyim gezme olsun başka bir yer birçok innsnala yakından tanışmışlığım var hep kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum gibi yani mesela ailem bana böyle demiyor ama ben hiçbir zmana diğer kızlar gibi değilim yani mesela ne bileyim muhafazakar ya da hatta annesi babası benimkinden dini ya da başka türlü her anlamda çok katı olanalr bile benim gibi değil
Yani kimse bana kafada kuruyorusn demesina ama diğer kızların geneli dindar veya değil tamaen bağımsız hemcinslerini yakın arkadaşım dediklerini bile kıskanıyor rekabete giriyor alay etme ya da işte aşşağılama fitne fesat ortalığı karıştırma şımarık kaynağı nerdne geldiğini bilmediğim gereksiz cahil bi özgüven ve kendinde her şeyi yapma hakkını gören bir yapıdalar ne bileyim tarifi yok işte yaaa

Evet, bazen oluyor. Herkes bir şeylerle meşgul, bir şeyler anlatıyor ama ben başka bir şey düşünüyorum. Orada oturuyorum ama sanki ruhum başka yerde. Kendimi ait hissetmiyorum, sanki geçici bir misafirim gibi...

Konuşmak istemiyorum, çaba göstermek gelmiyor içimden. Sonra düşünüyorum, belki de sorun bende değil… Belki de gerçekten orası benim yerim değil. Ve bunu fark edince, kendimi yalnız değil de, kendime daha yakın hissediyorum.

Olamaz olur mu? Dünya’ya açıldığımda etrafıma baktığımda bu kadar kötülük nasıl çoğalıyor. Ben buraya ait değilim diyorum.