Her geçen gün biraz daha kaybolduğunu, yok olduğunu hissetmek, insan ruhuna en derin acıyı veren duygulardan biri değil mi?

Bu duygular silsilesi ;

İnsanın bulunmak istediği ama olamadığı, yaşamak isteyip de yaşayamadığı, kendi varlığını, yaratılış sebebini dahi sorguladığı, aslında ben bu kişi değilim , bu kadar çaresiz olamam dediği, sevip de karşılık görmediği, elini nereye atsa kuruduğunu hissetmesiyle eş değerdir.

Maddi manevi olarak her geçen gün eridiğini hisseden birisi aynı zamanda çözümü aramaktan, farklı yolları denemekten ve aslında bunun için uğraşmaktan vazgeçmiş demektir.

Yani kendini boşluğa teslim etmek yerine bu sıkıntılarla bir bir nasıl baş ederim diye planlı ve düzenli şekilde harekete geçse ortada sorun da kalmayacaktır.

Maalesef öyledir ve geri dönüşü de oldukça zordur