Ölen birisini özlemek kadar garip bir duygu var mı başka?

Ölümünden sonra en çok onu gürürdüm rüyalarımda, hatta ölumünden önce. Hep gitmek isterdi kaçardı. Ben gitmemesi için yalvarırdım rüyalarımda. Ya da uzaklardan arardı, gel diye yalvarırdım. Kimi zaman dağlar denizler aşip o' na ulaşmaya çalışırdım...

Ölümün üzerinden Mart ayında 16 yıl geçmiş olacak... Yılların onsuz yokluğuyla ben büyürken onu da kalbimde yaşlandırmak için uğraştım... Oysa o her yıl 14 Mart ' ta 19 yaşına giriyor ve ben her yıl aldığım doğum günü hediyesini veriyorum ona.

Çok yalvardım gel diye rüyalarımda... gelmedi.
Şimdilerde diyorum, ikimizde 35' lerimizde nasıl severdik birbirimizi?

Ölüme yaklaşmak var. ya da ölen birinin yanında olmak. İkisinide yaşadım.

2019 yılında haziranın başlarında intihar etmek için arabanın önüne atladım. Daha öncede yapmıştım ama bu sefer Araba çarptı. Kac metre savrulduğumu hatırlamıyorum. İşin garibi o ana dair pek bir şey hatırlamıyorumda. Sonrası klasik zaten etrafına insanlar toplanıyor vs. Millet ambulansı çağırıyor ya da polisler geliyor. Biraz huzurlu hissettiğimi hatırlıyorum. Neyse ben çok uzun yazmıycam sadece canım konuşmak istiyor bu aralar neden bilmiyorum. Diğeri de 2019un son aylarında oldu işte amcam vefat ettiğinde morga girmiştim. Baya kötüydü çok duramadım.

En zor olanı neden iyi insanlar önce ölür bu adaletsizliği aklın fikrin almaz isyan eder bir kez daha nefret edersin dünyadan.