Öncelikle belirtmek isterim ki çocuk sahibi değilim :) Hatta evli bile değilim.. Daha önceki Bence'm de bu tarz mesajlar aldım belirtmek istedim.. Fikrim neyse zikrim de o olsun diye uğraşıyorum..
Oğlumdan sonra sıra kızıma yazdığım mektupta.. Oğlum Sana Diyorum, Oğlum Sen Anla!
Hayatına girecek ilk "erkek" muhtemelen asla unutamayacağın biri olacak kızım.. Doğru adım atıp seçimini düzgün yapmalısın. Yapacağın bir hata hayatını tümden değiştirebilir.
Sen "kadınsın" diye önüne set koymaya çalışacaklar. Sen birer birer asla pes etmeden yıkacaksın o setleri, daha iyisini, daha kuvvetle yapacaksın. Aldırmayacaksın onlara.
Toplumun seni soktuğu o dar kalıptan çıkmaya çalışırken yorulacaksın. Yürümenden giyinmene kadar her şeyi bir baskı altında yaptığın için insanlığı affetmek senin elinde.
Erkek çocukları istediği saatte evine girebildiği yerde sen hava kararmadan eve girmelisin derler. Çünkü "namus" karanlık çökünce anlam bulur onlar için. Zihinleri karanlık olanlara aldırış etme kızım.
Erkek adamın erkek çocuğu olur kızım(!) Onun sevgilisi olur ama senin olamazmış. Ama kızım, erkek çocuğunun sevgilisi de başka birinin kız çocuğu deyince susarlar. Sen susma mesela! Göğsünü gere gere hak ettiğini hakkınla ve edebinle yaşa kızım.
Kimsenin prangalar takmasına müsaade etme kızım. Ne kadar kısıtlanırsan o kadar özgür kalırsın. Bir kadına ne kadar "yapma" denirse o kadar yapar. Bir kadın yapacaklarını illa fiilen yapmaz, bir kadın en çok kafasında yapar. Sen fiilen yap kızım, kafanda yapacaklarına kimse dayanamaz!
Sen kimsenin namusu değilsin kızım. Sen sadece kendinden sorumlu bir bireysin. Erkeğin yaptığı çapkınlık kadının yaptığı namussuzluk oluyorsa biz bu düzenin dışındayız kızım.
Sevişti bir bakir ile bakire, erkeğe milli dediler kadına fahişe..