Hayvanları çok seviyorum ama kaybı çok zor… Yeniden bağ kurmak sizce mümkün mü?

Hayvanları gerçekten çok seviyorum. Sokakta bir kedi ya da köpek görsem dayanamam, elimden gelen yardımı yapmaya çalışırım.


Bir dönem bir kedim olmuştu… Onunla tanışma hikâyemiz çok özeldi. Adeta birbirimizi bulmuştuk. Ama bazı sebeplerden dolayı artık onunla birlikte olamıyorum… Ve bu durum içimde büyük bir boşluk bıraktı. Vicdan azabı çekiyorum, hala onu düşünmeden bir gün bile geçiremiyorum.


Bu acıyı nasıl unuturum bilmiyorum. Unutmak da istemiyorum aslında, ama böyle yaşamak da çok zor.


İleride kendi evime çıktığımda tekrar bir hayvan sahiplenebilir miyim, bu duyguyu tekrar yaşar mıyım, bilmiyorum. Yeni bir cana iyi gelebilecek miyim?


Benim gibi bu duyguları yaşayan var mı? Gerçekten zamanla geçiyor mu? Bir hayvana iyi gelirken kendinizi kötü hissetmek… Ne kadar doğru? Bir hayvana bağlandığımda onu kaybettiğim de unutamıyorum yani hayvan sevgim çok ağır başıyor. Yaşamayan bu duyguyu anlayamaz. Balığım vardı mesela ağladım öldüğünde düşünüyorum da bu hayatta ben neye fazla geliyorum ne yapsam olmuyor. Apartmanda baktığım kediler vardı , komşumuz istemediği için bir baktım bahçe de ne evi var ne mama koyduğum kap 🥲 bu bile yüreğime çok ağır geldi. Ve süpriz bir şekilde kedime benzeyen bir kedi geldi ve inanır mısınız kedimin aynı huyları bana karşı çok bağ kurdu. Bir gün onu da göremedim.

Güncellemeler
22 gü
Bir kedim vardı, onu asla unutamıyorum… Bu vicdan azabıyla nasıl başa çıkılır? Unuttuğumu sanan çok insan oldu, olmuştur ila seneler geçti hala unutamıyorum 🐾 fotoğraflarına bakamıyorum. Ben vazifemi yerine getirdim elimden gelen her ihtiyacını karşıladım onun veteriner olsun aşıları olsun bir gün yazlık evimizde ona bir şey olmuştu çok kötü oldum onunla birlikte ben öbür dünyada ben cezasını çeker miyim? Ama benim elimde olmayan sebeplerden dolayı gitti evde babamız istemiyordu.
Hayvanları çok seviyorum ama kaybı çok zor… Yeniden bağ kurmak sizce mümkün mü?
Cevapla