Beni birakip gitti?

Geçecek bu can sıkıntısı. geçecek bu yürek ağrısı. ben sen ve diğerleri elbet birgün yürekten gülebilecek. bakara suresi 216. ayet te şöyle der rabbimiz. '' SİZİN BAŞINIZA HİÇ HOŞLANMADIĞINIZ BİR OLAY GELİR Kİ ASLINDA BU SİZİN İÇİN HAYIRLI OLANDIR. VE SİZİN BAŞINIZA ÇOK SEVİNDİĞİNİZ BİR OLAY GELİR Kİ ASLINDA BU SİZİN İÇİN ŞER OLANDIR.'' onun için gönlünü hoş tut güzel kardeşim. başımıza gelen bu musibetin nelere yol açacağını bilemeyiz. hepimiz için hatta gidenler için de hayırlısı Allah tan deyip beklemek yerine işe koyulmanın tam zamanıdır. kendi hayatına bak. üzüntünü belli ettirme. olacağı varsa zaten olur. Ama Allah yazmadıysa da ne yapsan nafile.

Evet ayrılık an geliyor ölümden de daha acı veriyor. hele bide yürekten sevdiysen. hele bide bütün hayallerinde ona dair birşeyler varsa. ortada yaşanmış olan acısıyla tatlısıyla geçen günleriniz varsa. ya da bir zorluğa birlikte göğüs gerebildiyseniz. güldüyseniz herhangi bir espiriye. saçma sapan konuştuysanız bazen. o senin sende onun sevdiği tüm şeyleri biliyorsa. bazen de kıskandırmak için sevmediğiniz şeyler yaptıysanız. bir film ya da bir müziğe hayran kalıp hele birde ağladıysanız birlikte. ben ya da sen değil biz olabildiyseniz. ayrılık ölümden daha zor gelir. sesler kesilir bir anda. dünya durur. gördüğün tüm suretler onu anımsatır biraz. ya da sırf ondan bir parça bulma ümidiyle bakarsın sağından solundan geçenlere. başına yastığa koyduğunda belki her gece ağlarsın. yüreğine ansızın öyle bir acı oturur ki ya sen ölüyorum dersin ya da onun zor durumda olduğunu düşünürsün. yarım gibi birşeysin aslında. ne yediğinden birşey anlarsın. ne hayatından.

dostlar bile sana düşmanmış gibi gelir sana. sağa sola fikir danışırsın ama hiçkimse asıl istediğin cevabı veremeyecektir sana. çünkü sen duymak istediğini soruyorsun fakat onlar olup biteni cevaplıyorlar. bazı günler de dua edersin. biraz da mahçup bir tavırla. belki yaradan bir çare verir derdine umuduyla. çaresiz kaldığını düşünürsün. çaresizliğin ne olduğunu artık biliyorsundur. ve işte o zamanlarda ölüm denen şey kemirir beynini. ölümün aslında ayrılık acısından daha kolay olduğunu bilirsin fakat yapamazsın. yapamazın çünkü çok sevmişssin. yapamazsın çünkü sevdiğini o vebalin altında bırakmak istemezsin. ölmene bile mani olacak kadar çok seviyorsundur onu. ama gene de bir çare deyip dövünür durursun. herkes gülen yüzünü görür. içinde kopan fırtınalardan ve beyninde dönen oyunlardan kimsenin haberi bile yoktur. sen varsın ben varım birde acımasız

bir dünya vardır dışarda. ve işte esas film şimdi başlıyor. ama bütün koltuklar bomboş bu sinemada.. Geçmez o kadar eminim ki artık. çünkü insanın umudu bir kere ölür. ve umudun ölmesi başka şeye benzemiyor. kimisi çok sever çünkü. öyle çok sever ki her hatasıyla kabul eder. hayat o seven kişi için sadece ondan ibaret olur. ve o gittiğinde hayat diye birşey kalmaz sevene. geçseydi çoktan geçerdi. istesem çok mutlu bir hayatım olur aslında. daha yaşım ne ki. 27 yaşında atanmış bir öğretmen. ama mutluluk kavramında sadece o vardı ben için. ve onun olmadığı bir kavramı hayatıma dahil etmek istemiyorum. belki çok saçma gelebilir. ama lise 1 den beri birlikteydik. tam 10 yıl düşünsene. 19 Mart 2004 ten beri. şimdi bana söyler misin nasıl geçecek. neyse sadece seni anlyabildiğim için yazmıştım.

@bayanekonomist elimde kocaman bir hiçten başka birşey kalmadı. Neye yaradı ki, keşke o ilk gün bitsin dediğinde ardıma bile bakmasaydım. Ve şundan eminim eğer öyle yapsaydım belki de çok farklı olurdu bugün.

Gaddar olduğun sürece umurumda değilsin hissini verdiğin sürece değerli oluyormuşsun bunu anladım.