İki buçuk yıllık bir ilişkimiz var. Onu gerçekten seviyorum onun da beni sevdiğini biliyorum belli etmekten hiç çekinmez çünkü. Ama gerçekten çok bencil bir karaktere sahip. Sadece bana değil, arkadaşlarına hatta ailesine bile. Önceliğini her zaman kendine verir. Özgüveni gerçekten tam biri olduğu için normal mi diye bile düşündüm. Bilemiyorum ben bencilliği pek sevemiyorum. Bunu onunla iki buçuk yıldır konuşuyorum düzeltmeye çalışacağını söylüyor hatta biraz düzeltti bile. Benden önce çok çok daha bencildi (üninin son senesinde aynı sınıftaydık ama ben ona o gözle bakmıyodum)
Bencillik yok olamıyor mu? Bir insan bencilliği bırakabilir mi sizce?
Bencillik yok olamıyor mu? Bir insan bencilliği bırakabilir mi sizce?
Merhabalar,
İnsanın içindekileri kaleme dökmesinin ne kadar faydası var. Tıpkı sizin yaptığınız gibi. Çünkü aslında problem anlatırken olumlu olan tarafları da görmüşsünüz ve eksi artı durumuna bakacak olursak artıların eksilerden bir tık üstte olduğu aşikar.
Her insanın artı bir kişilik yapısı var. Birisi daha mantığa yönelik hareket ederken, diğeri daha duygusal yönde hareket eder. Bir diğeri ise duygusal yönüyle mantıksal yönünü eşit oranda kullanarak yaşamını diğerlerine oranla daha kolay bir hale getirir.
Burada da belli ki siz karşınızdaki insandan daha duygusal bir insansınız. Elbette beklentileriniz çok normal ve olağan. Güzel olan karşınızdaki insanın da bir şeyler için çabalamış olması. Demek ki gerçekten o da bu ilişkide var olmak istiyor ki elinden geleni yapmaya düzeltmeye çalışıyor.
Örneğin; sevgisini belli etmesi, geçmişe göre bencillik durumunu biraz daha aşması...
Böyle böyle var olduğu ilişkiye göre şekillenir. Kişilikler asla değişmez ama gelişir.
Sizde karşılıklı güzel bir dille sorunlarınızı ifade ederek daha da iyiye doğru gidecektir. Ama dediğim gibi yapabileceği kadarını yapabilecektir. Çok fazla üstüne gitmek de karşıdaki insanın kişiliğini değiştirmeye yönelik bir hareket olur. Kendi benliğinden çıkar. Kendini sıkı baskı altında hisseder. Konuşacağı en ufak bir konuda bile kendi kendini germeye başlar.
Hayatta her şey istediğimiz gibi olsaydı hayallerimizin ne önemi kalırdı. Öyle değil mi?
Siz bu ilişkide gerçekten mutluysanız, kendinizi iyi hissediyorsanız, en önemlisi sorunlarınızı konuşabiliyorsanız, karşınızdaki insan sizi sadece duymayıp güzelce dinleyip anlayabiliyorsa, empati kurabiliyorsa, size güven veriyorsa, ruh eşiniz olduğunu düşünüyorsanız, sesinizin tınısından bile nasıl bir ruh hali içinde olduğunuzu anlıyorsa, ilişkiniz için elinden geleni yapmaya çalışıyorsa ne ala.
Ama bu saydığım durumlar yoksa veya çok az ise yolunda gitmeyen şeyler var demektir. O yüzden öncelikle ilişkinizin sizin açınızdan nerede olduğunu düşünün ve daha sonra eksiler artılar nelerdir bunları bulun. Onun için de bu durum geçerli. Sevgi var olduğu sürece, samimiyet gerçek olduğu sürece iki taraf da bu ilişkide var olmayı istediği sürece çözüm noktası elbet bulunacaktır.
Sevgiyle 💜