21 yaşında boşanmış çocuklu birinin ne gibi hedefleri olmalı?

Öncelikle hiç kimsenin negatif eleştirisini hatalarının yüzüne vurmasındam dolayı güvenini kaybetmemelisin. Bu kaderdi yaşandı hatalı yönleri oldu karşı tarafın oldu bunları bilmeli ve kabullenmelisin. Çalışman gerekiyor. Çocuğun belli bir yaşa geldiğinde okula ara vermişsen okumaya devam edebilirsin. Çocuğun ile kendine aynı anda bilgi birikimi katarsan hem kendini hem çocuğunu yetiştirmiş olursun. Kaderimiz belli ve biz seçimler yapmakla mükellefiz. Seçimlerimiz de etkileniyor çünkü hep birlikte yaşıyoruz ve herkesin bir kaderi var. Yaptığın hata da yapman gereken bir şeydi ancak zaten bu olucakmış diye düşünmek yerine düzeltmek için hareket etmek zorundasın. Çocuğunu bir ahbabının yanına bırakabilir okuyorsa okumaya devam eder mezun olduğun an en azından iş garanti olur. Değilse de çalışıp yardım al. Seni anlayan çocuğuna yardımcı olabilecek bir arkadaşın vardır. Çocuğunu belli bir yaşa kadar sorumluluğunu üstlen ve onu ihtiyaçları karlılandıktan sonra ya da temelde halledebildiğnde yeni yelkenler yol açarsın. Bu süreç içerisinde de güzel şeyler olabilir ancak ilk önce ceremesini çekmen gerekiyor

Öncelikle çocuğuna en iyi şekilde annelik/babalık yapmak, onu en güzel şekilde yetiştirmeye çalışmak olmalı. Tabiki ayrıldım ve çocuğum var diye kendini bırakmamalı çünkü çocuğuna iyi bir eğitim verebilmesi ve onu donatabilmesi için önce kendini geliştirmesi gerekir. Bir şekilde hem gelirini sağlamalı hem de mesleki eğitim almali. Bilgisayar kullanmayı bilmiyorsa öğrenmeli, yabancı dil öğrenmeli, çalışmalı. Bu şekilde kendini ve çocuğunu yetistirdikten sonra tamamlamak isterse üniversite bitirebilir ama asla vazgeçmemeli ve en önemlisi de bir daha evlilik kararı alacakken çok dikkatli olmalı. Çünkü artık evleneceği kişi sadece kendinin değil çocuğunun da hayatına girmiş olacak.

Valla kim ne derse desin bu evlilik iş hayatı falan tamamen şans işi valla bak şansın varsa yürür gidersin mutlu mesut yaşarsın çok görüyoruz ikinci evliliği yapıp da gayet rahat edeni hem maddi hem manevi olarak çocuğu olan da oluyo olmayanda ise gelince oda şans bence ben mezun olduktan sonra ordan oraya savruldum hep kapılar yüzüme kapandı çok umutsuzluğa kapıldım bunalıma girdim sonra bir yer denk geldi tesadüf eseri 4 yıl oluyor ve çok memnunum aska gelince hiç umudum yok kısmet ve şans artık evde kalmış da olabilirim 😀

Önce destek alabilecegi birisi mutlaka olmalı iş hayatı olduğunda evladına bakabilecegi birisi olmalı. Annenin çocuğuyla daha yoğun ilgilenmesi gerektiği bir dönem.
Açıkcası 21 yaş olmak ve kendin hariç 1 canın daha sorumluluğunu taşımak biraz zor süreç ve bu süreçte yalnız olmak daha da zor.
Allah kolaylık versin.

Öncelikle ilk hedefi kendine laf getirmeyecek tavırlar sergilemek olmali ki çocuğu için güzel seviyeli bir anne olabisin.
Sonra kendini her alanda geliştirmek için karşısına çıkabilecek her fırsata açık olmalı
Eğitimine devam etmeli ve kendini ilgisi olduğu alanlarda geliştirmeli.
Sporunu düzenli yapmali ve çocuğuyla birlikte hobiler geliştirmeli bağlarını artırmak ve çocuğunun özgüvenli yetişmesini sağlamak için.
Mutlaka güzel bir işte çalışmalı şartlar elveriyorsa

Kendi ayaklarının üzerinde durmak için herşeyi yapmalısın, çocuğun için yaşanacak güzel bir ortam ve iyi bir eğitim imkanı sağlamalısın. Kimseye muhtaç olmadan çocuğunla birlikte olması gerektiği gibi bir ömür sürmelisin. Her zaman ilgili olup, çocuğuna hem Anne hem Baba olmalısın kısaca artık tamamen çocuğun için yaşamalı ve ona karşı getirmen gereken bütün sorumluluklarını eksiksiz bir şekilde yerine getirmelisin. Tüm hedeflerin bunlar olmalı.

Bazen evlenseydim, çocuk yapsaydım, Boşansam da kendime güzel bir hayat kurabilirdim, yanlız kalmazdım, yaşama sebebim olurdu diyorum. Bence çok güzel bir yerdesin. Hem özgürsün hem yalancı aşklardan uzak bir gerçek sevgiye sahipsin. Hayat yeniden ve daha güzel başlıyor. Yolun açık olsun

Ya siz yargılamak yerine çözüm yolu önerisi yazsanıza kim ister sanki böyle olmasını çok yargılısınız sanki bir gün sizin basınıza gelemicekmiş gibi konusuyosunuz 🤬 , açıkçası ailenden destek alıp çocuk biraz büyüyünce işe girebilmen ayaklarının üzerinde durmak mantıklı olan bence

21 yaşındasın ve çocuğun mu var valla hiç çabalayıp etmeden evlenip üstüne çocuk sahibi olmuşsun bundan sonra toparlaman zor ama kendine bir iş edin ve ekonomik özgürlüğün olsun hedefinde çocuğunun hayırlı edepli ahlaklı iyi bir insan olarak yetiştirmek olabilir

Çok afedersin ama bir hedefi olsa o yaşta çocuk doğurmak evlenmek yerine okuluyla veya mesleğiyle uğraşırdı.