Karşılıksız Bir Aşk Hikayesi ve Hissettiklerim

Bugün burada yaşadığım bir olayı anlatacağım. Umarım sıkılmadan zevkle okursunuz 😊

O zamanlar 9.sınıftaydım. Dersimiz boş diye hoca bizi bahçeye çıkarmıştı. Başka bir sınıfında beden dersi vardı o gün. Bahçede koşuyorlardı. Onu ilk bahçede koşarken görmüştüm.. Nefes nefeseydi. Terli saçları alnına yapışmıştı.İlk görüşte aşık olmuştum karnımda kelebekler uçuşuyordu. Evet aşık olmuştum. Bunu biliyordum.

Okuldan çıktım. Her zaman ki gibi otobüsüme bindim eve gitmek için. Oturdum boş bir koltuğa. Birde ne göreyim karşımda oturuyor. Allahım nasıl sevindim nasıl. Yolculuk boyunca onu izledim. Arkadaşlarıyla konuşurken o beden dili hareketleri, mimikleri... Daha da bir sevdim....

Ve sonra aynı durakta indik. Bunca zaman nasıl farkedemedim diye düşündüm. Aynı yerde oturuyorduk semt olarak. Onu gizlice takip ettim evini öğrendim. Evlerimizde yakın sayılırdı. Sevinçli sevinçli eve gittim.

Sabah olmuştu okula gitme vakti gelmişti. O gün kendime daha da bir özen gösterdim ve evden çıktım. Otobüs durağına doğru yol aldım. Otobüse bindiğimde onu gördüm yine hergün tam o saate bindiğini farkettim günler geçtikçe. Hep aynı saate durakta oldum. Onu her sabah görüyordum.

Bu böyle 2-3 hafta devam etti sonra arkadaşlarım cesaret verdi. Git onunla konuş ona onu sevdiğini söyle diye. Okuldan çıkma zamanı gelmişti ve ben bunu ona söyleyecektim. Her zamanki gibi otobüse bindik. Benim ona baktığımı farketmiş gibiydi ona bana bakıyordu. Allahım çok heyecanlıydım. Vee durak gelmişti, otobüsten inmiştik. Önümde evine doğru yürüyordu. Ben de arkasında nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum..

Birden kolunu tuttum. Sana birşey söylemem lazım dedim. O ilk şaşırdı üstünü başını düzeltip söyle dinliyorum dedi. Sanırım anlamıştı ne söyleyeceğimi.

''Senden hoşlanıyorum'' dedim ve onun bana birşey söyleme fırsatı vermeden hızlı adımlarla oradan uzaklaştım.

Arkamdan hey dur diye bağırmıştı. Ben hala yürüyordum duymamazlıktan geldim. 1 hafta geçti hala ondan bir ses soluk yoktu. Sanırım beni sevmemişti. Oysaki güzel de bir kızdım ve onun sevgilisi olmadığına emindim. Beni sevmemesi için hiçbir neden yoktu. 2 hafta geçti. 3-4 hafta geçti. Birbirimizi görüyorduk ama yüzüme bile bakmıyordu.

Sonra psikolojim bozuldu benim. Okullar kapanmıştı artık onu göremiyordum hiç. Çok üzüldüm çok canım yandı, ama elimden gelen birşey yoktu. 10,11 ve 12.sınıftada aynı okulda okuduk birbirimizi gördük ve hiçbirşey demedik. Sonra geçen gün onu bizim burada gördüm yanında bir kız el ele yürüyorlardı....

Size tavsiyem kimseyi kendinizden çok sevmeyin.