Hayır tabiki.. Her şeye rağmen engelli olsa da ömrüm boyunca elimden geldiğince onun yanında olurum onu büyütüp en güzel şekilde bakıp eğitimlerinde destek olurum.. Bir anne bebeğinin canına nasıl kıyabilir ki.. Kalp atışlarını duyduğun ilk an diyorsun ki bende anneyim artık ömrüm boyunca her ne olursa olsun yanındayım seni hep koruyacağım bebeğim.. Bir cana kıymak o kadar basit ve kolay değil..
Gerçekçi olmak gerek eğer ilk bebek gelişme aşamasında engelli doğma ihtimali çok yüksekse veya kesinse evet aldırırdım ama sonradan olan öğrendiğim bi durumsa o bebeğe ne olursa olsun bağlanırdım en iyi koşullarda bakardım. Erken teşhiste aldırmayı düsünmemdeki sebep de benim değil o çocuğun hayatı boyunca yaşadığı o eziyete göz yumamazdım sonradan geç farkedilmisse de hissettirmezdim ama o çocuk her halükülarda o durumun yükünü hayatı boyunca hissedicek o yüzden evlilik öncesi ya da bir ilişki öncesi lütfen gen testlerini yaptırın hiçbir can bir ihmal sonucu başkasına muhtaç yaşamak istemez en kötü bi hastalıkta bile birine yük olmak zordur o minik can bunu büyüyünce farkettiğinde o acıyı haketmiyor Lütfen bilinçli olalım
Bakabilecek durumum var ise maddi durumum çok iyi ise aldırmam ama eğer hiç imkanım yok ise ve psikolojim ve imkanlarım bakmaya el vermiyorsa ben aldırırım zorluk çekmesini istemem çünkü yeğenimden biliyorum ne kadar acı bir şey olduğunu.. 4 yaşında ve kolunun yarısı yok geçenlerde yanına gittim 4 yaşında daha ve kolunu sorgulamaya başlamış annesine okuldaki çocuklarda neden kolun böyle diye sorguluyor bazıları alay ediyormuş sanırım el becerisi buna rağmen gelişmiş durumda beraber boncuk takı yapıyor sticker kitabı yapıştırıyoruz el becerisini geliştirelim diye oyun hamuru oynuyoruz gidince gerçekten kolay değil elini kullanamadığı zaman bazen çok üzülüyor ben görüyorum ama yapacak bir şey yok :)
Açıklama yapman bile aslında bazı boş insanları özetliyor. burada cahil ve herkese karışan o kadar boş kişi var ki. herkes istediğini sorabilir kimse kimseye karışamaz.
soruya gelecek olursa da ben aldırırdım. çünkü bir canı engeli olduğunu bilerek getirmek ve ömür boyu acı çektirmek yanlış bana göre.
Çok zor bir süreç kesinlikle ama büyük ihtimalle aldırırım, geleceği düşününce oldu ki ben ölürsem falan sonrasında yavrumun yuvalarda çocuğumun perişan olmasını istemem. Yurtlarda çocuklara nasıl bakıldığını az çok biliyoruz (en kötü annenin bile yani en iyisidir) hele bı de özel bir çocuk ise ekstra özen istiyor. Babalara gelecek olursak binde bir vicdanlı baba çıkarsa güzel bakıyor çocuğuna destek oluyor onun haricinde çoğu erkek çocuk hasta diye eşini çocuğu terkedip gidiyor. Ama bu konularda yine de büyük konuşmamak gerekir.
Allahın vermiş oldugu cana kıyıp ben istemiyorum diyemezsin Allah beni öyle imtihan ediyor demek ki Allah ne diyor sizleri canınızla malınızla ailenizle çocuklarınızla akrabalarınız arkadaşlarınızla vs herseyle sizleri imtihan edecegim diyor cennet ucuz değil cehennem dahi lüsumsuz değil o cana kıyarsam ne dünyada ne ahirette hic iyi olmaz hic bir sey hic bir sekilde yanimiza kalmiyor
İnsanoğlu isterikli yapıdadır. Yaratılış fıtratı böyle insanoğlunun arabası vardır, daha iyisini ister evi vardır, daha güzelini ister, hatta eşi vardır, daha güzelini ister, ama bir evladı varsa ne olursa olsun isterse sakat olsun daha iyisi olsun diyemeceği tek şey evlattır.
Bir komşumuz anlatıyor. Onun arkadaşıymış. İlk çocukları engelli olcak demiş doktor. Bunlar da aldırmış. Bir daha 17 sene oldu dedi çocukları olmamış. Üzerinden 2 seneye yakım geçti görmedim ama bilmiyorum oldu mu.
Çocuk bereketiyle gelir derler. Ne kadar dünyaya getirmek zor, ona güzel hayat sunmak zor olsa da ebeveyn olarak elimden geleni yapmak doğru olandır. Bu da bizim imtihanımız der aldırmazdım. Ama anneye zarar verecek bir gebelik varsa bunda iş değişir
Kadın rahmi sağlıklı bebeğin ölmesine izin vermez. Günümüzde yağılan en büyük yanlış düşük riski olan annelerin düşmesin diye ilaç kullanması bence. Bu bir müdehaledir ve tasvip etmiyorum. Bence bebeğin sağlıklı olup olmayacağı doğmadan bilinmez, cahil diyebilirsiniz ama kesinlikle düşüncem bu yönde ve hayır, asla böyle bir sebeple kürtaj masasına yatmam.
Çok zor bir durum bence. Başıma gelse hormonların etkisiyle ne yaparım bilmem fakat bu dünyada yaşamak engelli değilken bile oldukça zor. Bu nedenle şu anki aklımla gebeliği sonlandırırdım diye düşünüyorum ama o an ne olur inan ki bilmiyorum.
Engelli olduğunu bile bile Dünya'ya gelmesini istemezdim bir ömür boyu ona ve aileye vereceği acı var ebeveyn ler vefât ederse bakıma muhtaç olduğu için kim bakıcak acı da olsa aldırma taraftarıyım 😞😞😞
Yapilmamali cünkü doktorlar 100de 100 bisey diyemez. Sadece Allah cani ala bilir. Sonucta sağlikli bi cocukta kaza yasayip veya bi rahatsizlik yasayip onuda mi bi yerlere birakilir?
Aşk İlişkileri 
Ev & Yaşam 
Gündem 
Kahve & Keyif 
Güzellik & Bakım 
Alışveriş & Hediyeler 
Kızlar Bir Adım Öne 
Tatil & Seyahat 
Arabalar 
Astroloji & Burçlar 
Eğitim & Kariyer 
Gamer 
Moda & Stil 
Spor 
Evcil Hayvanlar 
Müzik & Etkinlik 
Kültür & Sanat 
Para & Ekonomi 
Magazin 
Diziler & Filmler 
Cilt Bakım 
Kişilik & Karakter 
Saç Bakım 
Çocuk & Ebeveyn 
Yeme & İçme 
İnternet & Teknoloji 
Özel Günler & Hijyen 
Cinsel Yaşam 
Aile & Toplum 
Sağlık & Diyet 
Temizlik İpuçları 
Diğer 
