Çocukluk döneminde unutamadığın travmatik bir olay yaşadın mı?

Benim için en büyük travma anne ve babamın boşanması oldu. Annemin tekrar yeni biriyle evlenmesini kabullenemedim. Bu sırada babam abimi alıp memlekete döndü. Beni anneannem ve dedem büyüttü. Dedem çok iyi biriydi. Anneannem biraz daha baskıcı, kısıtlayıcı biriydi. Hani annem evlenip gittiği için ben onun himayesi altındaydım ve başıma kötü bir şey gelir, yanlış yola sapar düşüncesi, aslında çok yanlış öyle düşündüğü için beni kısıtlardı ama dedem her zaman yanımda olurdu. İyi şekilde beni büyütmeye çalıştılar. Ama anne ve baba olmama soğukluğu, hep içimde bir eksiklik oldu. Akranlarımı görünce onların ailesi mutlu, neden benimkiler ayrı ayrı ayrılmadan beni bırakıp gittiler diye hep suçladım onları. Büyüdüm 17 yaşlarındayken annemle babam tekrar bir araya geldiler ama şu anda onlarla yaşamıyorum. Çocukluğun verdiği o boşluk, o sevgi boşluğun bir türlü doğmuyor. Onlarla görüşüyorum, konuşuyorum ama onlarda o sıcaklığı bulamadığım için affedemiyorum.