Kızımın defterinde böyle bir yazı buldum, ne yapmam lazım?

Onunla konuşun. eminim bir anne olarak kızınızı seviyorsunuz. Ama sevginizi , ilginizi belli etmiyorsunuz. Inkar etmeyin. Hic bir cocuk annesi babasi tarafinda sevgi gorurken mutsuz olamaz. Bir erkek kendisini sevmese bile❗️ kendimden bilirim. Hic anne babamdan sevgi , şefkat , güzel söz duymadım. Annem öpmeye bile izin vermezdi. Bu yüzden hep bir erkek tarafindan sevilmek istedim. Yalniz bilinç altimda " kimse beni sevmiyor , ben sevilmeye layık değilim , kimse beni sevmeyecek" gibi düsunceler vardı. Sonuç? Şimdi beni sevmeyen , çocukluk aşkıni unutamayan. Hatda üstüne bana ihanet eden biriyle evliyim ve onu seviyorum bu yüzden çok acı çekiyorum. Annem duysa üzulur mü? Tabii ki üzülür. ama benim çocukluğumu geri getiremez. Eyer çocuğunuz mutlu olmasını istiyorsanız ona sevgi, şefkat , merhamet verin. Çocuğunuza karşi ketum olarak onun sapık , ahlaksız yollardan koruduğunuzu zann etmeyin. Kız ya erkek aileden gormediği sevgiyi hep başkalrında arar ve yetinmez. Sonuç yalnış ilişkiler, aldatmalar , kötü hayatlar.

Öncelikle bende sanırım kızınızın yaşlarındayım ve kızınız şu an kendini çok değersiz hissediyor, zira aynı şeyleri bende yaşıyorum (kilo, çirkinlik). Kızınızı karşınıza alıp aynen şunları söylemenizi öneririm (zira benim duymak istediklerim bunlar)
"Kızım, kendini bu kadar değersiz hissetme, ben seni çok seviyorum, nasıl sevmeyim seni canımdan bir parçasın sen. Yalnız kalmayacaksın hiçbir zaman, ben ölsemde kalsamda hep seninle olucam. Sen kilo verip güzelleşmek istersen daima senin yanındayım, sen kilolu olsanda olmasanda ben senin annenim. Ki zaten kilo vermek istersen bunu güzelleşmek veya arkadaş edinmek için yapma, hayatını kolaylaştırmak için yap. Eğer seninle arkadaş olmak istemiyorlarsa bu onların sorunu, senin bir hatan olduğu için ya da çirkin olduğunu düşündükleri için değil. Arkadaş edinmek istiyorsan popülariteye bakma senin kafa dengin mi ona bak..." Evet ben bu kadarını getirebildim tabiki siz cümlelerinizi özel durumunuza göre kurarsınız. Unutmayın ki sizin evladınızdan kıymetli hiçbir şeyiniz yok. Kalbini kırmadan onu aşağılamadan-ki böyle bir soru soran hanımefendinin böyle bir tavır sergileyeceğini düşünmüyorum.-
Uzun lafın kısası onun dilinde onun sizin için özel olduğunu hissettirin🙂 iyi akşamlar 🖤

Bence ona günlüğüne yazdığı şeyleri size de cekinmeden utanmadan anlatabilecegini aciklayin, bende eskiden herseyi icime atardım ama annemle konustuktan sonra artık her şey cok daha guzel gidiyo, en azından kendini o kadar yalniz hissetmez, ayrıca YouTube da 'populerlik subliminali'diye arattiginizda çıkan şeyleri dinlerse çok cok daha guzel bı cevresi olucaktir, benimde dinlemeye baslamadan önce 1 tane yakın olmayan arkadasim bile yoktu, ama şu an sadece en yakın oldugum arkadaslarim bile 6 7 kişi, ortaokuldayken içe kapanık ve sessiz oldugum icin çok fazla zorbalık görmüştüm ama bı gün subliminal dinlemeye basladim ve o beni dislayan beni asagilayan kisiler olmasa bile onlardan çok daha mukemmel ve iyi kalpli insanlarla tanistim, ve şu an lise ortamında da bazı kisilerle fazla samimi olmasam bile sevildigimi hissediyorum, instagram varsa ordan da detayli anlatabilirim, umarım kızınız ve sizin için hep en güzeli en hayirlisi olur, kizinizin yanında olup onunla arkadaslik kurup ona destek olmayi o kadar cok isterdim ki..

Bu durumu yasadim. Anne olarak sadece birlikte vakit geçirin bu konuyu açacak kadar size güven duymaya başlasin. Sonra insanların bu davranışları neden yaptığını altındaki asıl zayıf duyguları aktarmaya calisin.

Ama tüm bunlardan önce sınıf öğretmekne gidin ve durumu anlatin. Çocukları uyarsin. Çünkü çocuklar uyarilmadiginda daha kötüye gidiyor ve başka hatalar yapabiliyorlar.

Hala etkilerini yaşıyorum normal olsam da.

O yüzden açık açık öğretmenle konuşun mümkünse çocukların velileri de gelsin yüzlestirin. Şimdi zorbalık disiplin suçu. En azından o dalga geçen çocuklar da bir daha yapmaması gerektiği ile ilgili sert uyarı alırsa yapamazlar. Diğer türlü daha üste çıkıyorlar çünkü. 10 'dan 17 ye kadar sosyal anksiyete yaşamış biri olarak diyorum bunu. Sevgiler

Merhabaa kızınız akran zorbalığı görüyor ama şu an onu olduğu yerden alırsanız yeni hayatı çok güzel olsa da bu okulu onda hep travma kalacaktır. Yapılması gereken şey ruhen yardımcı olmak. Kendimden örnek vereyim küçükken aynısıydı arkadaşım yoktu dalga geçiliyordum tektim. Ama bu yaşadığım zorbalıklar bana çok şey kattı kendi kendime düzeltmem gerektiğini fark ettim. Zorbalığa tavrımızla dur diyebiliriz bu tavırı göstermesi gerektiğini öğretin. Her kötü olay karakterimize bir şeyler katar o da öğrenmesi gereken dersleri öğrenecek ve gelecekte çok rahat olacak siz sadece onunla konuşun ve ne yapması yapmaması gerektiğini söyleyin

Sağol iyiyim teşekkür ederim neden böyle bir histesin bilemiyorum ama benimde arkadaşım yok ama sana iyi gelecek sohbetinden hoslandigin birileri varsa konuşup dertlesebilir, ya da onun nelerden hoşlandığını sorup öğrenebilir birlikte yapmak için yaklaşıp birlikte vakit geçirebilirsiniz, birlikte gezip alışveriş yapabilirsiniz, ya da mutfakta yemek yapabilirsiniz eğer bunlardan hiç biri de olmuyorsa kızınıza karşı istemeden bir şey olmuştur ya da farkında olmadan onun sevip hoşlanmadığı bir durumda bulunduysanız size güvenip yaklasmiyor da olabilir kizlar bazen çok alıngan oluyor onları anlamak lazım

bir ebeveyn için ne üzücü bir yazı. senin sevmeye öpmeye doyamadığın kıyamadığın çocuğun insanlar tarafından dalga geçiöiyo üzülüyo ve sevilmiyo. keşke insanlara anne babası gözüyle bakıp özündwki iyiyi görebilsek. maalesef bizim toplumumuzda dalga geçme ve zorbalık çok. ne yapabilirsiniz konusunda sakın boş bırakmayın bu duygusal yıkım intihara bile götürebilir. kilolu olduğundan dalga mı geçiyorlar tedavi gibi düşünün beraber spora yazılıp eğlenerek kilo verdirebilir güzellik ve bakım konusunda birlikte hareket ederek özgüvenini sağlamasıa uğraşabilirsiniz. bunu yaparken bu yazıyı buldum demeyin siz ağlayın kendimi çirkin hissediyorum özgüvenimi kaybettim psikolojim kötü bana destek ol deyip o sizi iyleştiediğini sanarken kendi iyileşsin...

Yaa kıyamam nasıl da içten yazmış:( sevdiği bir aktivite vs. yok mu? Ben de böyle bir süreçten geçmiştim, tiyatro kursuna giderek atlattım onun da sosyalleşmesi için kendine aktiviteler bulması gerekiyor, yardımcı olun ayrıca karşınıza alıp onunla konuşun, onu çok sevdiğinizi, hep yanında olacağınızı ve onun olumlu yönlerini ona uzun uzun anlatın, kendini sevmesini sağlayın iyi yaptığı şeyler için onu daha fazla takdir edin. Pedagog desteği de akıllıca olabilir. Umarım en kısa sürede atlatır bu durumu🙏🏻💙

Merhabalar bu şekilde hissederek büyüyen bir kız olarak bence kızınıza daha fazla vakit ayırmalısınız. Eminim ki siz onu çok seviyorsunuz ama o yaşlarda bende ailemin beni sevmediğini düsünürdüm ve depresiftim. Ayrıca akran zorbalığı gören bir çocuk olduğunu düşünüyorum arkadaş gibi alıp karsısına bu durumu canını sıkan bir şey olup olmadığını sorabilirsiniz. Detaylı bir yardım için uzman birine de başvurabilirsiniz çünkü dediğim gibi kızınızın ergenlikte olduğunu düsünerek zor bir dönemden geçtiğini söyleyebilirim

Çocuğu önce piskola götürün.. Piskolon verice talimatlara göre, ona karşı ailecek bir davranış biçimi oluşturun. Çocuk bunalmış ve çok yalnız kalmış, bunun az çok telafisi var.. gün boyu aktiviteler oluşturun.. Sevdiği yerlere götürün.. Evdeyken, birlikte kek yapın, kurabiye... Sonra diyetisyene götürün, fazla kg. var sa çocuğa göre bi beslenme programı hazırlar, ona göre kg. verir, özgüveni artar... Yaşını bilmiyorum, ama fitnes salonu iyi gelir.. Fitnese gitme şansı yoksa da bol bol yürüyüş yapın.. Önümüz yaz, havalar ısınıyor zaten... Evde herkes telefona kapanıp, sohbet etmiyorsa birbirinle, bunu değiştirin... Kızma birader oynayin (ama telefondan değil)!! Nebilim OKEY oynayın, birlikte keyfli zaman geçirmeye çaba göstetin... Eminim ki yazdıklarımı uygularsanız az çok faydası olucaktır, denemekten bir şey kaybetmezsiniz..

Bu kadar insanın sadece suçlamış olmasına inanamıyorum. Sevgiye olan ihtiyacı yüzünden bedenini sorumlu tutuyor. Doğru ve uygun bir dille diyetisyene gitmesi için destek olabilirsiniz. Anne rolündesiniz, asla tam anlamıyla bir “arkadaş” olamayacaksınız ama sizinle bir şeyler paylaşabilmesi için ona karşı anlayışlı olmalısınız. Fazla koruyucu olmak doğru değil. Yaptığı yanlışlar için bile size gelebileceğinin bilincinde olmalı. Sivilceleri varsa cildiyeye götürebilirsiniz, saçlarını beğenmiyorsa ufak değişiklikler yapabilirsiniz, alışverişe gidebilirsiniz. Kızınızdaki en büyük eksiklik kendini sevmiyor oluşu. Önce onun kendisini sevmesini sağlayın ki benlik saygısını geliştirebilsin. Sonra mutlaka gerisi gelecektir. Daha özgüvenli olacaktır, insanlar tarafından fark edilecek saygı duyulan biri haline gelecektir. Ama en önemlisi ise “bilgi”. Kendini geliştirmesine mutlaka yardımcı olun. Bu hayatı boyunca girdiği her ortamda fark yaratacak :)

Rehber öğretmeni ile görüş bence. Okulla ilgili ya da bireysel problemlerini konuşur çözmeye çalışır sizi yönlendirir. Sizde kızınızla biraz vakit geçirin. O sizin kızınız sonuçta çirkin de olsa kilolu da olsa o senin bir parçan, herkesin gözünde çirkin kilolu olsa bile onu çok sevdiğini daima hissettir ve onu her hali ile sevdiğini hissettir. Sonra bir diyetisyenden randevu al kendini mutlu hissetmesi için diyete başlasın zayıflar. Bunlar aşılmayacak sorunlar değil sen yeterki yanında olduğunu hissettir kızına, arkadaş ol onunla herşeyini sana anlatabilmesi için güven ver.

Arkadaşları tarafından dislaniyor ve kendimi yanlız ve kötü hissedyo birlikte etkinlikler yapabilirsiniz tatile cikabilrsiniz arkadaşları arasında ahava atacağı krndini daha bir özgüvenli hissetmesini sağlarsınız birlikte alışverişe kuaföre kitap okumalara sinemaya ya da ben anne kız kilo verme etkinlikleri spor etkinlikleri yapabilirsiniz bunu onu incitmeden siz yaparsiniz kızınız da size eşlik eder yanu onun için yapmış olmazsınız annesine yardımcı olur kendisi de kilo vrir öz güveni yerine gelir

Daha öncesinde kilolu olup şu an zayıflamış hayatında başarılı olmuş bir kişiden onunla konuşması için ricada bulunun benim kız kardeşiminde böyle dönemleri oldu uyumak istiyordu hep maalesef bazı çocuklar çok acımasız ama ben hep bişeyleri başarmış kendiyle barışık arkadaşlarımla sohbet ettirdim bizim kilo sorunumuz yoktu ama başka sebepler vardı evden biri söyleyince teselli ediyo gibi oluyo bi kaç samimi birinden konuşması için ricada bulunun kaç yaşında bilmiyorum ama ergenlik dönemlerinde oluyo bazı çocuklar hep orada kalıyo bazılarıda ebeveynleri sayesinde kurtuluyo

Merhabalar bende 40 yaşındayım ergenlik çağında olan ikiz çocuklarım var birisi kız birisi erkek çocuğu kızınızın yazdıklarına bende bir ebeveyn olarak gerçekten çok üzüldüm inanın bende çocuklarımı okula göndermekte sorun yaşıyorum normal lisedeler ama açık liseye geçmek isteyip duruyorlar sürekli okul ortamından memnun değiller nerdeyse hiç arkadaşları yok diyebilirim birazda içine kapanık çocuklarım kızınızla konuşmalısınız vaktinizi ona ayırın ilgilenin sevdiği şeyleri yapın kızınızın yaş grubunda çocuğu olan arkadaşlarınız varsa onlarla bir araya gelin çocuklarda kaynaşmış olurlar benim çocuklarımda dediğim gibi arkadaş konusundan şikayetçiler neden bizimde arkadaşlarımız yok diyorlar öyle kavgacı fitne fesatlık yapan çocuklarda değiller kızınız okul arkadaşlarıyla sorun yaşıyorsa dışlanmış hissedip bunları söylemiş olabilir birkaç tane arkadaş edinsin girişken bir çocuksa dahada kolay olur birde kızınız kaç yaşında acaba?

Hemen uzman tarafından acil bir yardım almanız gerekiyor ikiniz beraber terapist görmeniz gerekiyor çöküşe doğru gidebilir bu iyi değil onu derinden değersiz hisseden bir durum olmuş o içteki o değersiz hissettiği o anı bulup yakalamanız gerekiyor ve o yaranın temizlenmesi gerekiyor herkesin de onu sevmediğini her şeyin olumsuz düşüncelere itiyor onu lütfen uzman bir kişiden yardım alın

Kızınız şu an bir çeşit bunalım yaşıyor gibi duruyor mektubu bulduğunuzu fark ettirmeyin eşinizle de paylaşmanızı öneririm belki anlatamadığı bir derdi vardır gidip konuşmayı deneyin her durumda her koşulda ne olursa olsun yanında olacağınızı dile getirin duygularını düşüncelerini fikirlerini dinleyin yargılamayın şu an size çok ihtiyacı var sevgisiz büyüdüğünü dile getirmiş belki bu akranlarından görüp imrendiği bir durumdan dolayı dile getirmiş olabilir kızınızla dışarı çıkın aktivitelerde bulunun beraber yemek yapın sohbet edin bu ilk ve büyük bir adım olacaktır

Bu durumu bende önceden çok yaşardım özellikle ortaokulda, eğer sevilen biriyle tartıştıysa otomatik olarak diğerleride ona kötü davranır. Yalandan omuz atıp geçme, göz devirmeler, bakıp gülmeler ve daha çok şey..
bu konu hakkında onla bi konuşma yapmanız iyi olur
Mesela ne kadar iyi bir fikir bilmiyorum ama '' bi arkadaşın kızına böyle yapıyorlarmış sonra hocaya söylemiş tutanak yemiş birdaha karışamamışlar, sanada/sizede (kardeşi varsa onun yanında onada soruyormuş gibi yapmanız daha iyi olur) Yapıyorlarmı oluyorsa sessiz kalmayın vb. Şeylerle konuyu aöabilirsiniz. Aynı şekilde kendinizide ona açın size olan güveni dahada güveni artsın oda söylemekten utanıp çekinmesin.

Morali için onunla daha fazla ve güzel vakit geçirmeye çalışın. Aile kavgaları 'oluyorsa buda piskolojik olarak etkiler kavgalarıda azaltmaya çalışın, çok üstüne gitmeyin bu günleri yavaş yavaş aşacaktır :)

Umarım azda olsa yardımcı olmuşumdur

Bende bu yıllardan geçtim hem şişmandim herkes bana şirek derdi ben kilolarimdan rahatsız olduğum için de diyete girdim zayıfladım ama insanlar hala dalga gecmeye devam edince kendimi sevmeyi ogrendim kızınıza bu duygusal zamanda bol bol destek çıkın onu kırmadan dökmeden İstiyorsa diyete teşvik edin arkadaş cevresini kendinize yaratmaya çalışın ya da kizinizla arkadaş gibi olun bu zor zamanda sizin onun kanatlari olmanız gerekiyor ki ileriki zamanda kendi kanatları cikincaya kadar pes etmesin ona hem anne hem arkadaş olun kızınız sizin gibi bir annesi olduğu için çok şanslı maalesef bazılarimiz o kadar şanslı değil

ona büyüğü gibi değil arkadaş gibi olun derdinizi paylaşın ki o da kendi derdini anlatsın onu hicbirzaman suçlu psikolojisine sokmayın konuştuklarını can kulağıyla dinleyin ki aslında onu önemsediginizi anlasın kendi değerinin farkına varsın onunla sık sık sohbet edin birinde değilse bile bir diğer sohbetinde size yavaş yavaş açılacaktır sıkmayın ama boşvermeyin de fikirlerini önemseyin sürekli gülümseyin son derece şevkat gösterin ve sarılın yalnız büyüyen çocuklar özgüvensiz ve içe kapanık olur lütfen çocuklarınızı yanlızlığa itmeyin her şey ebeveynlerin elinde bunu unutmayın 🙏🏻

Anladığım kadarıyla ergenlik döneminde kızınız ve bu dönemlerde böyle şeyler olabilir
O yazıyı okuduğunu belli etmeden konuşmayı dene ve bir süre gözlemle sürekli konuş ve daha çok ilgili davran muhtemelen kendini beğenmiyor ve dışlanmış buluyor okuldan arkadaşlarından çevresel faktör bunlar baya da etkilemiş duygusal biri olduğunu anladım güzel yaklaşın onun değerli olduğunu çok sevdiğinizi sürekli belirtin üzmeyin kendinizi
Geçecek bu durumlar merak etmeyin..

Onunla nazik bir şekilde konuşmanız lazım. Sevgiyle sarılın gerekirse ağlaşın, onun size ihtiyacı var. Gerçekten psikolojikmen iyi değil onu sadece sevginiz ve ilginiz iyileştirir. İçinde ne varsa döksün size... siz sadece dinleyin gözlerinin içine samimi bi şekilde bakarak ve elini veya omuzunu tutarak..

Çok üzüldüm. Okulda arkadaşları tarafından manipulasyona uğramış. Sırf dış görünüşü ile dalga geçilmiş. Kimse tarafından hiç sevilmemiş. Ona en iyi arkadaşının dostlu olduğuna dair. Hep yanında olacağını söylemelisin. Onu daima teselli etmeli. Onunla arkadaşlık kurmalısın. Anne olarak çok katı kuralların olmasın ki. Sana açılabilsin seninle konuşabilsin. Ona sevgi sefkat göster. Sevildiğini hissedebilsin.

Anladığım kadarıyla özgüvensiz biri aile ortamı çok önemli kızınızın özgüvensiz büyğmesinin sebepleri siizin ona yeterli ilgiliyi vermemeniz onu bu konuda bilgilendirmeli ve sırf dış görünüşü yüzünden kendisini yargılaması yerine sevmesini dile getirmelisiniz bunu 1 kere değil her zaman yapmalısınız güzel kızım diye sevebilir haftada bir günü kızlar günü yapabilir bolca vakit geçirebilirsiniz arkadaşı olmasa bile sizin onun gerçek arkadaşı olduğunuzu göstermelisiniz. umarım en yakın zamanda düzelir :)

Ona çok güzel göründüğünü onu çok sevdiğinizi söyleyin cesaret özgüven verin. Yanına gidin sarılın onu çok sevdiğinizi söyleyin. Bakın benim çocuğum yok ama şuna eminim ki bir ailenin vereceği sevgiyi başka kimse veremez bir çocuğa. Aile nasıl ise çocuk da o yönde şekil alıyor. Siz onu tabiki çok seviyorsunuz ama sevgiyi gösterme biçiminiz den dolayı o sizin onu sevmediğinizi düşünmüş olabilir. Onunla vakit geçirin derdini size anlatsın konuşun arkadaş gibi dertlesin onunla. Bırakın size sarılıp ağlasın sonra birlikte Gülün. Emin olun siz ona bu yaklaşımda bulunursaniz o kendini sevecek ve hem arkadaş çevresinde hem ileride kariyerinde her konuda özgüvenli biri olacak. her şey ailede başlıyor ailenin vermediği ilgi ve sevgiyi dünyada kimse veremez bir çocuğa. 😊

Ona güzel olduğunu sürekli söylemeye çalış ve dalga geçmelerinin güzel olmamasıyla değil de onların karakteriyle ilgili olduğunu anlatmaya çalış. Ciddi anlamda çok fazla bir kilo problemi varsa da diyetisyene götür. Daha sağlıklı bir beslenme programıyla aşırı kiloluysa bunun önüne geçilebilir eğer kiloya sebep olan başka bir rahatsızlığı yoksa

Kendine olan özgüveni yok kilosundan dolayı. Benim kardeşim de böyleydi asla dışarı çıkmazdı kilosundan dolayi. Sabahlara kadar bilgisayarin başında dururdu, gerçi hala öyle. Kilosuyla dalga geçildiği için okulu bıraktı henüz 15 yaşında. Bizde mide ameliyatı olması konusunda destekçiydik. Amaliyat oldu hamdolsun, 1. Ayına girecek. Ve şimdiden özgüveni yerine geldi. İnsanlarla konuşuyor artık dışarı çıkıyor. Siz onu incitmeden bir dost gibi konuşun. İnsanlar konusunda hayat konusunda tavsiyeler verin. Ve lütfen nu süreçte size nasıl davranrsa davransın onu incitmeyin ve yanında olduğunu hissettirin😥

Bu şekilde hisseden birine neden böyle düşünüyorsun ne derdin var gibi sakın yaklaşmayın daha çok onu sevdiğinizi söylemek yerine sevdiğinizi hissettirin ve dış görünüşün sevilmek için bir engel olmadığını onun her haliyle sevilebileceğini bazen zor anların olabileceğini ve yanında olduğunu ona hissettirerek anlatmalısınız çocuğunuzun kaç yaşında olduğunu bilmiyorum ama ergenlik sürecinde olan bir çocuk diğer zamanlara ve insanlara göre daha hasas daha sinirli olablir sizin ona küçük söylediğiniz ve yanlış anlamayacağını düşündüğünüz bir şeyi bile o duyguyla yanlış anlayabilir üstüne gitmemeniz ve vakit buldukça onun hislerine ve isteklerine saygı gösterip onunda düşüncelerini almalısınız

Zamanla kendisini sevmeye başlar, ama ondan önce sizden, ailesinden sevgiyi görmeai öğrenmesi gerekiyor. Eğer ki babası sevgi göstermekte zorluk çekiyorsa, annesi olarak lütfen ona iyi davranmaya çalışın, inanın fazla bir güç sarf etmenize gerek kalmayacak. Günde bir saçını okşasanız, sarılsanız o kendini dünyanın en şanslı insanı gibi hissedecek. Evde sevildiğini görünce de gözleri dışarıda onu seven insanları aramayacak. Özgüveni artacak, kendini sevecek. Böylece etrafındaki insanlar, sınıfındaki çocuklar da ona zorbalık yapamayacak. Sadece onu sevdiğinizi hissettirin, eğer eşinizle aranızda bir sorun yoksa ona da anlatın sakin bir dille. Çünkü eğer deftere yazmaya bile başladıysa kafasında düşüncelerden yer kalmamış demektir, bu da psikoloji bozukluğuna, depresyona kadar gidebilir

Ben 18 yaşındayım lise son sınıfım sınıftaki hiç kimseyle okul dışı görüşmüyorum bunlar normal şeyler kafa uyuşmazlığı farklılık vs. Ama 1 sene önce veya 2 sene önce böyle bir promblemim olsa yaşım dolayısıyla veya o anki duygularımla kendimi çok yalnız hissederdim büyüdükçe olgunlaşma başlar annesi olarak yapmanız gereken şey en başta ona sevginizi hissettirmek olacaktır. Aktivitelerinizi çoğaltın dışarıya çıkın kafeye gidn yemek yemeye gidin hediyeler alın tabi günümüz ekonomisi ne kadar izin verirse:) ya da birinden hoşlanıp hoşlanmadığını sorun ona sizinle bu tür konuları rahatça konuşabilmesi için enerji verin sevgiler:)🫶

Kıyamam ya. Senin bı anne olarak çocuğuna hem bı arkadaş, hem bı anne olman gerekiyor. Aynı zamanda da babası da aynı şekilde olması gerek. Okuluna gidip bı göz atmanız gerek, öğretmeni ile konuşun, rehberlik öğretmeni ile de konuşun. Gerekirse pedagoga goturmelisiniz. Onunla bol bol vakit geçirin, gezin, ona güzel giysiler al, saçlarını tara, ona hep sevdiğini söyle.🖤

Masum bir çocuğun annesisiniz sevgi görmediği ilk kişilerden biri siz veya eşiniz olabilir çocuğunuza vakit ayırip sevildiğini hissettirin bunun dışında belliki akranları tarafından dış görünüş ile alakalı zorbalığa uğruyor kilolu bir çocuk olmak onun seçimi değil değistirilebilir birsey bunun için sizinde çabaniz gerekebilir örneğin bir diyetisyene götürebilir yüzme vs gibi spor dalları yardimiyla eğlenerek istediği hale gelmesini sağlayabilirsiniz. Eminim çok güzel bir kızınız var ve kessinlikle kendini kötü hissetmesinin sebebi kilo problemi yaşadım biliyorum kilo verdikten sonra çirkinim sevilmiyorum hissinden eser kalmıyor umarim mutlu olursunuz

Umarım gecicidir. Çocugunuzun pozitif yönleri vurgulanabilir. Birlikte kaliteli zaman gecirin. Mesela haftada bir gün Anne kız günü ilan edin. Ne yapmak istediğinize birlikte karar verin. Muhtemelen aranızda sizinde farkedemediğiniz bir mesafe var. Daha fazla paylasımda bulundukca kızınızın defterine yazarak değil sizinle konuşarak rahatlamak tercihi olacaktır. Bu arada kızınızın özel alanına izinsiz girmeniz ve bunu herkesle paylaşmanız doğru gelmedi bana. Onu dinlerken eleştirel yaklasmadan anlamaya calısarak empati seviyesi maksimuma çıkarılarak dinleyin

neden birinin onun sevmesine ihtiyaç duyuyor? yani biri beni sevmeliki ben kendim olayım kafasına girmiş. bu durumu düzeltmek için ona önce kendisini sevmeyi sonra insanların onu zaten sevmeye başlayacaklarını söyleyebilirsiniz.

Galiba okulda zorbalığa uğruyor. Evde de rahatça kimseye kendini acamiyor. Yalnizlasmis bu yüzden. Onunla daha çok vakit geçirin, okul dışında çevre yapabileceği bir hobisi olsun. Belki işe yarar.

Bu süreci geçirmiş biri olarak sadece kızınızın sevgiyi hak ettiğini ve kalbinin güzel olmasının yeterli olduğunu ona hissettirmeniz yeterli, akran zorbalığı berbattır ama en yakınlarındaki insanlardan gördükleri muamele daha önemlidir.

Çözüm üretmenin lazım. Birlikte zaman geçirin. Bir hekime götürün. Kilo sorununu çözün endokrinoloji uzmanı görsün. Ayrıntılı tetkik yaptırın. Fiziksel sorun çözükğnce psikolojik sorunun çözümü için büyük bir adım atılmış olur.

üç yıl önce pandemideki halime yazdığım mektup ifşa edilmiş gibi hissettim, sen de babası olarak bunu bulup okumuşsun, gerçi karıştırıp bulduysan yanlıştır ama tavsiyem ona her haliyle güzel olduğunu hissettirip haftada ya da ayda bir defa da olsa birlikte bir şeyler yapmanız. maddi düşünme hemen, oturup birer çay içmeniz bile ikinize iyi gelecektir, kim bilir.

Eksik hissetmiş demek ki. Ailece yapabileceğiniz aktivitelerin başında tabi ki de birlikte bir film bakmak olabilir alışveriş yapabilirsiniz ona bir evcil hayvan alabilirsiniz sevgisizlik biraz zor olabiliyor eksik hissetmek sevgi yönünden çok yaralayıcı