Hayır... Olumsuzluk içeren bir kelime. Her ne kadar bazı durumlarda sonuç olumlu olacaksa veya amaç olumlu olanı elde etmek olsa da kelimenin kendisi olumsuz. Pedagoglar olumsuzluk içeren kelimeleri kullanmamak gerekir diye ikaz ediyor. Bu yüzden hayır kelimesini kullanmadan onları nasıl yönlendiririz?Hayır!!!Güzel yorumlarınızı bekliyorum 🤓
Çocuklara hayır demeden onları nasıl yönlendiririz?
Bu konuda çocuk psikoloğu Georgia Manning'in düşüncelerine katılıyorum
Buna göre Çocuklara hayır demeyin son yirmi yılda ortaya atılmış ve kendine güvenli çocuk yetiştirme lafıyla pazarlanmış bir metot. Metoda göre çocuğa hayır demek onun kendine güvensiz olarak yetişmesini sağlıyormuş. Belli durumlarda bu doğru olabilse de işin ucu aşırı kaçırıldığı için iş "Dokunmadan ve ses etmeden çocuk büyütmeye" kadar gitti ve çocuklarda birçok ruhsal problemler ortaya çıkmaya başladı.
Bu sebeple çocuklara "Hayır" denilmelidir. Üstelik yerine göre sık sık da yapılabilir. İşte bunun sebepleri:
1- Çocuklar belli oranlarda strese ve rahatsızlığa alıştırılmalıdır
Buna alıştırılmadan büyüyen bir çocuk yaşamın içine girdikçe ve önüne engeller çıktıkça zamanında strese dirençli hale gelmediği için pamuk şeker gibi dağılıp gitmekte ve türlü depresyona davetiye çıkarılmaktadır.
2- Haz ve keyfi belirli durumlarda bilerek erteleyebilme başarının temellerinden birisidir
Sürekli her istediği haz ve keyif kendine sunulan bir çocuk bu beceriyi geliştiremez. Ondan sonra kendisini başarısız bir okul hayatı ve öz disiplini olmadığı için darmadağın olmuş bir yaşam bekler. Bir çocuğun her istediğini verip sonra "yahu bu neden dersini çalışmıyor" demek boş iştir.
3- Çocuk sınırlarını bilirse kendini rahat ve güvende hisseder
Kendisine sınır koymayan bir ailenin yanında çocuk kendini güvensiz ve vahşi bir ormanın tam ortasında gibi hissedecektir. Çocuk sınırları zorladıkça ona belli sınırlar koyun, bu onu aslında rahat ettirecektir.
4- Psikolojik olarak çocuk kontrolün kimde olduğunu ve kime güveneceğini anlamak ister
Eğer anne baba kendileri de çocuk gibiyse ve kontrolü çocuğa bırakmışlarsa çocukta ciddi korku durumları gelişir.
5- Çocukların arkadaşa değil anne ve babaya ihtiyacı vardır
Çocuğunuz sizi arkadaşınız değildir.
Kısacası çocukları demir bir kafes içine sokmakla, vahşi ormanda çırılçıplak özgür bırakmak arasında bir denge bulmanız lazımdır. Birde ek tavsiye anne ve baba sorumluluğu alacak kadar kendinizi olgunlaştırmadan çocuk meselesini ciddi düşünmeyin derim.
Pedagoglar olumsuzluk içeren kelimelerden bahsederken "yapma, gitme, zıplama" gibi "-ma, -me" ekli olanları kastediyor aslında.
Çünkü bu kelimeleri kullanırken çocuklara neleri yapmaları gerektiğini söylemediğimiz için çocukların kafası karışıyor. Çocuklara, neleri yapmamaları gerektiği değil, neleri yapmaları gerektiğini söylemeliyiz.
Hayır, kelimesi ise bir düzeltme kelimesidir. Hayır kelimesini aksine kullanmamız gerekiyor. Kullandıktan sonra da bir açıklama getirmemiz gerekiyor.
Eğer kurallar belliyse açıklamaya bile gerek kalmayabilir hatta..
Çocukla iletişim kurmayı bilmek gerekir. Çocuğun da kendine has bir dili var. Sakin ve kararlı olmalıyız ve çocukla göz teması kurmak çok önemli. Olumsuz kelimeler sarfetmeden doğruyu öğretmek gerekir çocuğa. "Doğruyu söyle" ya da "yalan söyleme'' cümleleri birbirinden farklıdır aslında.
Çocuğa çevresindeki riskli zarar görebileceği şeyleri anlatmalıyız, o şeyi yaptığında ya da o şeyi istediğinde onun yararına olmayacağını güzellikle söylemeliyiz. Direkt hayır demek çocukta kötü sert bir izlenim bırakır hoş olmaz, onun yerine sonra alalım istersen sonra gidelim istersen gibi daha normal cümlelerle yanıt verirsek çocuğun da morali bozulmamış olur.
Zaten çocuklar masum şeyler isterler. Ama yine de onlara her isteğinin olamayacağı, bazen imkan ve zamanın olamayacağı bilincini kazandırmak da lazım. Bir isteğine karşı "hayır" demek yerine başka öneriler sunup "bu daha güzel" ya da "bunu daha sonra yapmamız gerekiyor" gibi cümleler uygun olur. Aynı zamanda reddettiğimiz şeylerin sebeplerini de açıklarsak daha iyi olacaktır. "Bunun için zamanımız yok" ya da "şu an daha önemli ihtiyaçlarımız var" denebilir. Ayrıca onun fikirlerini ve isteklerini takdir eder, beğenirsek reddettiğimiz halde kendini değersiz hissetmeyecektir. "Yaa çok güzel bir fikir.", "çok güzel düşünmüşsün", "bu fikir hiç aklıma gelmemişti" vb
Eğitimle uğraşıyorum ve hayır kelimesini çok kullanıyorum ve hiç zararını görmedim.Çocuklar sınırların olduğunu bilmeli. Çocuklarına her zaman evet diyen veliler çocuklarını ilerki yaşlarda sorunlara iterler. Ne zaman çocuklara ve ergenlere sınırlar koyduğumda ve onlara neden hayır dediğimi açıkladığımda bana saygılarının arttığını gözlemliyorum. Neden hayır dediğinin önemi ve açıklanması olmalı ve buna dair konuşulmalı.
mesela yolda giderken çocuk bir giyim vitrininde bir kazak görür annesine söyler alması için ısrar eder annesi de hayır demek yerine ben sana kendi ellerimle kazak örerim daha güzel olur demesi çocuğu yönlendirmeye yeter :)
3 yaşında oğlum yapmaması gereken bi sey yaptığında "hayır " diyorum dikkatini bana veriyor "bunu yaparsan şöyle olur" diyerek açıklayıp "istersen gel böyle yapalim" deyip başka şeye yonlendiriyorum kabul etmezse guldurup kovalayıp aklını dağıtıyorum. Bazen teklifime karşı gelip sinirlenip bağırıyor ağlıyor ama hayırsa hayırdır isterse sabaha kadar ağlasin çünkü istediğini yaparsam bu sefer ağlayarak her dediğini yaptıracağını biliyorum. Şimdi anne babalar çocukları değil çocuklar anne babalarını yönetiyorlar ve bu bana gore hiç doğru değil. Kuralsizlik ileride problem yaşatır okulda işte ileride evlilik hayatı ve ebeveyn olduklarında.
Onu yapmanı veya demeni tasvip etmiyorum diyerek karşısında diz çökerek aynı seviyede durun. Neden yapmaması veya dememesi gerektiğini kendisine usulca anlatın. İyice anlatabildiğinize emin iseniz bir daha benzeri bir sorunla karşılaşmayacağınız kesindir.
Çocuğun sınırlarını bilmesi için kullanılmalı. Ama kesin bir şekilde hayır demek yerine farklı yöntemler kullanılabilir. Örneğin oyuncak isteyen bir çocuğa hayır demek yerine "Bunu almak yerine evde beraber yapmayı deneyebiliriz" şeklinde cümleler kullanılabilir.
Göz hizasına inip " bunu yapmani istemiyorum anneciğim" dememiz gerekiyormus ama ben genelde " perdeyi cekistirmeee, kardeşinin suratına tekme atmaaaaa, haayiiiirrr.. Bugün size tablet TV yoook " gibi tehditvari cümleler tercih ediyorum.
4 yaşında kardeşim var yapmaması gereken bir şey var ve hayır demem gerekiyor anında dikkatini başka bir şeye yönlendiriyorum ya da neden yapmaması gerektiğini anlatıyorum
Misal bugün kızım LoL bebek istedi bende tabi alabiliriz ama şu an kış geldi sana boy almamız gerekiyor daha sonrada LoL bebeği alırız dedim TM ozmn diye cevap verdi
@bilgiyumagi güzel cevap. her çoçuk bu anlayışla karşılamıyor maalesef :) çalışan anne ve babanın elinden büyümeyen çoçuklar genelde anneanne ya da babaanne tarafında büyütüldüğü için ve birçok isteği de yapıldığı için biraz zor oluyor. çoçuğun kendi içinde oluyorsa ve eğitimde ona göre verilirse oluyor dedikleriniz.
Selamlar
Bu konuda çocuk psikoloğu Georgia Manning'in düşüncelerine katılıyorum
Buna göre Çocuklara hayır demeyin son yirmi yılda ortaya atılmış ve kendine güvenli çocuk yetiştirme lafıyla pazarlanmış bir metot. Metoda göre çocuğa hayır demek onun kendine güvensiz olarak yetişmesini sağlıyormuş. Belli durumlarda bu doğru olabilse de işin ucu aşırı kaçırıldığı için iş "Dokunmadan ve ses etmeden çocuk büyütmeye" kadar gitti ve çocuklarda birçok ruhsal problemler ortaya çıkmaya başladı.
Bu sebeple çocuklara "Hayır" denilmelidir. Üstelik yerine göre sık sık da yapılabilir. İşte bunun sebepleri:
1- Çocuklar belli oranlarda strese ve rahatsızlığa alıştırılmalıdır
Buna alıştırılmadan büyüyen bir çocuk yaşamın içine girdikçe ve önüne engeller çıktıkça zamanında strese dirençli hale gelmediği için pamuk şeker gibi dağılıp gitmekte ve türlü depresyona davetiye çıkarılmaktadır.
2- Haz ve keyfi belirli durumlarda bilerek erteleyebilme başarının temellerinden birisidir
Sürekli her istediği haz ve keyif kendine sunulan bir çocuk bu beceriyi geliştiremez. Ondan sonra kendisini başarısız bir okul hayatı ve öz disiplini olmadığı için darmadağın olmuş bir yaşam bekler. Bir çocuğun her istediğini verip sonra "yahu bu neden dersini çalışmıyor" demek boş iştir.
3- Çocuk sınırlarını bilirse kendini rahat ve güvende hisseder
Kendisine sınır koymayan bir ailenin yanında çocuk kendini güvensiz ve vahşi bir ormanın tam ortasında gibi hissedecektir. Çocuk sınırları zorladıkça ona belli sınırlar koyun, bu onu aslında rahat ettirecektir.
4- Psikolojik olarak çocuk kontrolün kimde olduğunu ve kime güveneceğini anlamak ister
Eğer anne baba kendileri de çocuk gibiyse ve kontrolü çocuğa bırakmışlarsa çocukta ciddi korku durumları gelişir.
5- Çocukların arkadaşa değil anne ve babaya ihtiyacı vardır
Çocuğunuz sizi arkadaşınız değildir.
Kısacası çocukları demir bir kafes içine sokmakla, vahşi ormanda çırılçıplak özgür bırakmak arasında bir denge bulmanız lazımdır. Birde ek tavsiye anne ve baba sorumluluğu alacak kadar kendinizi olgunlaştırmadan çocuk meselesini ciddi düşünmeyin derim.
Sevgilerimle.
Bilgilendirme için teşekkürler hocam.
Doğru bilinen bir yanlışı daha öğrenmiş olduk.