İşinizi Şansa Bırakır mısınız?

Esselâmunaleyküm.

Dilerseniz okumadan önce, daha evvel yazmış olduğum Bence'me bakabilirsiniz.

Tesadüflere İnanır Mısınız? Bugün içimde kopan kıvılcımı aktarmak istiyorum. Biraz kısa tutmaya çalışacağım ama dağınık olmasından dolayı şimdiden özür dilerim. Birlikte bu yolculuğa katılmak isterseniz, okumaya başlayabilirsiniz. Sadece 5 dakikanızı alacağım inşaAllah.

İlk olarak #Einstein'in bir sözünü aktarmak istiyorum;

“Kuantum mekaniği çok etkileyicidir ama bir iç ses bana bunun henüz gerçek bir şey olmadığını söylüyor. Bu teori çok yarar sağladı ancak bizi eskiden beri var olanın gizemine yaklaştıramadı. Ben, her zaman "Tanrı'nın zar atmadığına" ikna oldum.”

İnsanlara şanstan bahsetseniz, herkesin küçükte olsa bir fikri ve anlatacağı bir anısı olacaktır.

İnsanlar işini şansa bırakmayı sever. En basit bir örnek verecek olursam, üniversitedeki veya herhangi bir yaş gurubundaki öğrenci ödevini daima sona bırakır, tabi birkaçı dışında. Hep şans ile oynar ve bazen büyük tehlikeler göze alır, kaybedecek olsa da.

Belki burçlarda, takip edenleriniz varsa karşılaşmıştır, ben ilgilenmeme rağmen her yerde bu konu konuşulduğu için gözüm çarpmış ve bu konu hakkında kısa bir yazı okumuştum.

İsmini bilmediğim bir burca sahip insanlar işini şansa bırakır ve yine de başarılı olur. Bu çok defa tekrarlanabilir.

[Konuyu dağıtmadan söylemek isterim ki burçlar ya da herhangi bir olgu insan üzerinde etkili olabilse de, bu gaybidir ve ancak Allah'a ait bir hikmettir.

Hâdislerde necmden her bilgi sihirden bir parçadır denilir. O hâlde araştırıp kâhinliğe varmamalıyız. Ancak kadere iman kalbi mutmain edebilir ve huzur verir.]

Başarılar aslında bir dest-i gaybi gösterir ve Allah'a işaret eder..

Kul kazandığını kendinden bilirse, Şükür'den uzaklaşır ve şükür görmeyen nimet, kuldan kaçar ve gider. Ama Şükreder ve ders alırsa ecir muhakkak Allah'tandır..

Bu konuda birçok insan gaflete düşebilir. Çünkü hastalık anında Allâh'ı hatırlayan, iyileştiğinde yalvarıp yakardığını unutur. Belki bir daha rahmete nail olmaz, olamaz. Yine de Allâh'ın rahmetinden ümit kesilmez ya..

Kendimden örnek verecek olursam; bazen insan öyle sıkışıyor ki, hani derler ya "iki ayağımı bir pabuca soktun" diye, işte tam da öyle bir anda..

Tam da ümidimi kesecekken.. Bir dest-i gayb el uzatıyor.

Ve bir tokat gibi çarpıyor.. ""Allâh'ın rahmetinden ümit kesilmez(#Zümer;53)"" der gibi.. Hatırlatıyor..

Bu konuya uzun süre önce okuduğum ve hatırımda kalan bir hâdiste çok güzel değiniliyor.

Ebu Rezîn anlatıyor: "Resülullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: "Rabbimiz, sıkıntılı durumunun değişeceği zaman yakın olmasına rağmen kullarının ümitsizliğe düşmesine güldü."

Ebu Rezin devamla der ki: "Ey Allah'ın Resûlü dedim, hiç Rab Teâla güler mi?"

"Evet" buyurdular. Ben de:

" Öyleyse gülme vasfı bulunan bir Rabb'ten bize hayır eksik olmayacaktır!" dedim."

En son unutmamız gereken gerçek aslında hep yanımızdadır.. Bizi bırakacaklarla yorulmayalım. Ve tevekkül edelim. Hayat bir kumar oyunu değildir.

O hâlde tesadüfen düşünmediğimiz gibi tesadüfen kaybetmeyelim..

Hayırlı sahurlar.

#Vesselâm