Bence bir ilişkide kadının maddi durumu iyi olduğu halde eli hiç cebine gitmiyorsa bu ilişki toksiktir. Siz ne düşünürsünüz?

Kocam sifatini almadigi surece elimi cebime atmam. Sadece ortak durumlarda para meselesine girerim. Beraber arabayla bir yere gideceksek benzin parasına ortak olurum, yedigim yemegimi kendim öderim. Yani bunlari erkek icin degil yine kendi masrafimi kendim ödemek icin yaparim.

Kocam olmadigi sürece karsi tarafa cok fazla para harcamam, yine kendi masrafimi oderim. Kocam, nisanlim falan olursa zaten ortak olur hesabımız. Yeri gelir yemegi ben ismarlarim, deposunu ben fullerim. Ama diger türlü cok fazla harcama yapmam.

Bu toksiklikten degil insan pisman oluyor o sevgili denilen sey defolup gidince. Ayrılınca, aldatinca falan. Sevgili durumunda bana da cok harcansin istemem. Sonra arkamdan harcadigim paralari helal etmiyorum falan derler olayi olmasin diye. Cunku ben yaparim bunu. Cok para yedirdiysem ve kotu ayrildiysak hakkimi helal etmem öyle. Karsi tarafta yapar bunu illaki. O yuzden gerek yok boyle risklere.