Sanırım Recep İvedik'e dönüşmeye başlıyorum, gerçek karakterim bu olabilir mi?

18 yaşındayım. En sevdiğim film recep ivedik. Bu şaheser filmi bir hayat felsefesi haline getirdim. Her sabah starbucks'a uğrayıp mırra ve oralet istiyorum. Ve her zaman aynı cevabı alıyorum: " Biz mırra ve oralet satmıyoruz hanımefendi" "ulan" diyorum sonra "Burası starbucks değil mi? O yok bu yok? Müşteri memnuniyeti çok önemli." Sonra başlıyoruz baristayla atışmaya. Bu küçük atışmanın sonunda baristanın önerisi ile saçma sapan isimli bir kahve alıyorum, ve üzerine "Ayıboğan" yazdırmayı unutmuyorum. "Ayıboğan hanım" diye çağırılmak o kadar hoşuma gidiyor ki. Öyle ki arkadaşlarımla en ufak tartışmada onlara ayakkabı atıyorum artık. Asansöre bile ayakkabılarımı çıkararak giriyorum bismillah eşliğinde. O gün dışarıya çıkacaksam camdan "Salih abi bana bir yolluk hazırla!" diye bağırıyorum. Adam aynı ben! Bu karakterin bana bu kadar benzemesi oldukça komik aslında. Bu karakteri ilk gördüğümde varoluşsal krize girdim. Ya bu karakter gerçek bense ve ben kurgusal olansam?
Güncellemeler
+1 yıl
Az önce bir güldüm "Böhöhöhöyt" diye, namaz kılan dedem fenalaştı korkudan.
Sanırım Recep İvedik'e dönüşmeye başlıyorum, gerçek karakterim bu olabilir mi?
Cevapla