Büyüdüğünüzü hissediyor musunuz?

Merhaba,
Çocuk kalmak bu karanlık dünyaya karşı masum bir protestodur, güçlü bir başkaldırı direnişlerin en mutlu edenidir.

Büyümek zihnen gerçekleşmesi gerektiğini düşündüğüm olgunluk seviyesine ilişkin hâl, hareket, düşünce, tavır bütünlüğü içerisinde kişinin davranış gerekliliği karşısında ne kadar başarılı olduğu ile ilgilidir. Kendini olgun ve yetkin bir seviyeye taşımak her insan için bir hedef olmalıdır kanımca.

O yüzden sadece bedenen büyüyen insanlar içi hava dolu balondan farksızdır benim nezdimde düşünmeyen bir et yığını olmaktan ileri asla gidemeyecek toplum virüsü denilebilir bireylerdir.

Bana göre insan büyüdüğünü 2 şekilde anlar..
Bunlardan ilki artık almış olduğun yaşla birlikte eskiden keyifle yaptığın şeyleri şimdi yaptığında ya da yapmaya çalıştığında kazık kadar adam/kadın hala çocuk gibi neler yapıyor iflah olmaz bu cümlesini duyuyorsa artık koca adam/kadın oldun şunu artık yapmalısın etmelisin denilip toplumun ve kurallarının ağlarının içine yavaş yavaş çekilmeye çalışılıyorsa artık büyüdüğünü iliklerine kadar hissettirilir.
Diğeri ise fiziksel olarak değilde karakter ruh olarak almış olduğun tecrübeler doğrultusunda vermiş olduğun tüm kararların sonuçlarını kabul edip bunlarla baş etmesini öğrenmişsen artık hayatında olan biten her şeyin sorumlusu olduğunu idrak etmişsen annenin eteğinin arkası artık senin için anı olduğunun bilincindeysen büyüdüğünü hissediyorsun bu benim için bu şekilde çocukken büyümek için can atıp şimdi keşke hep çocuk kalsaydım diyenlerdenim.

Eskiden yani daha büyümeden önce babamızın nerde, ne şartlarda kazandığını merak etmez, sürekli bir memnuniyetsizlik hali içindeydik.. Kimse bizden bir şey beklemez, sorumluluklarımız sadece bizi ilgilendiren konularda olurdu.. Ders çalışmak en büyük görevimizdi..

Zamanla bu sorumsuz hallerimizin geride kaldığını; omuzumuzdaki ağırlığın artmasından, bizim beklentilerimizin yerini, bizden beklenilenlerin almasından anladık..
Vizyonunu ve misyonunu tamamlamış, hayattaki rolümüzü tam olarak belirlemiş olmamız büyüdüğümüzün kanıtı.. . Çoğu zaman sıkıntıları tek başımıza aşma zorunluluğunun olduğu kimi zaman elimizdekilerle yetinmeyi öğrenmemiz, görevlerimizi yerine getirmek için bizden beklentilerin çokluğu, önceden birer meyve iken şimdi yaptıklarımızın meyvelerini toplamak, büyüdüğümüzü gösteriyor..

Hayat eli sopalı bir öğretmendi önce derler verdi sonra sınav yaptı meyve dalında nasıl ki güneş ile pişip olgunlaşıyor ise bizde dert acı sıkıntılar ile piştik gerçekten büyüdüm mü bilmiyorum ama piştim.

Maalesef evet, bazen kendime hiç büyümeseydim diyorum, yani çocukken insan bir başka para yok cebimde bir elma, diğerinde mendil veya misket ama benden huzurlusu yok, ben çocukluğumu istiyorum

Ben büyüdüğümü 13 yaşında okulu bırakıp çalışmak zorunda kaldığım zaman hissettim zaten. Eski zamana ne kadar üzülsem de şu an o çalışmalarımın meyvelerini yiyorum genç yaşımda.

hayır ben hep çocuk kalıcam 17 yaşımda ilk kez aşık olduğum yaşda büyüyen bu bedenim ruhum hep çocuk kalacak

Yaşlandıgınızı hissediyor musunuz demek istedin sanıırm :) evet hissediyorum