Yalnızım ve bundan memnunum, sizce bu durum anormal mi?

Gizli Üye
Aşırı yalnızım. Ailem ve sevdiğim bi dostum harici epey yalnızım. Bir de internetten tanıştığım birkaç arkadaşım var. Bu yalnızlık biraz sıkıcı olsa da iyi de oluyor. Çünkü kendi hayatımdaki kişisel hedeflerimle ilgileniyorum. İnsanlarla vakit kaybetmek istemiyorum. Zaten insanlar beni tatmin ve mutlu etmiyorlar. Ortam olunca sohbet ediyorum kimseye sırtımı dönmüyorum. Sosyal olmaktan çok kaçmıyorum. Neticede insan sosyal bi varlık ve bu doğama aykırı olurdu. Böyle davranmak insanı depresyona bile sokabilir. Fakat yine de hep kendimle başbaşayım. İnternetten konuştuklarım bile daha mutlu ediyor doğrusu. Çünkü ortak bi paydada buluştuğumuz için konuşuyoruz zaten. Çoğu kişi geçici oluyor. Hayatımıza giren insanların çıkmasına da izin vermeliyiz. Böylece almamız gerekeni alırız ve ilerleriz. Bunun haricinde köyde toprakla, yeşille beraber yaşamak istiyorum. Kimi zaman ailemle yaşamak da bunaltıyor. Artık kendi hayatımı kurmak istiyorum. Ayrıca sürekli hayatımı daha iyi bir koşula taşımaya çalışıyorum. Hem ruhsal hem maddi olarak daha iyisi olmak için çabalıyorum. Kendimle bir yarış içerisindeyim.

Hayatta şu an 3 amacım var:

1-Para kazanmak
2-Niye varolup yaşadığımı anlamak
3-Kisişel hayat amacım

Sizce bu normal mi? Asosyal miyim yoksa münzevi mi? Sizce neden böyleyim?
Yalnızım ve bundan memnunum, sizce bu durum anormal mi?
26 Cevap