Çevremdeki insanların başarılarını kıskanmaktan nasıl kurtulabilirim?

Onlara sunulan ya da onların sahip olduğu imkanlara sahip olmayabilirsin bu çok normal ama kendini bu kadar sabahlara kadar ağlayarak yıpratmaya gerek yok. Hayatta bir şeyleri başarmak için başkalarını değil de kendi hedeflerini belirle. Bir şeyleri başarmak için önce çaba sarf etmelisin malesef. Özellikle dil öğrenmek gibi aşırı sorumkuluk, öz disiplin, çaba gerektiren bir şeyi ağlayarak başkalarına bakıp sinir olmaya devam ederek edinemezsin. Oturup çalışmaya baslamalisin bı yerden. Google Play'de binlerce uygulama var oyunlu vs.

Yapabiliyorsan bir uzmandan destek almanı öneririm. Kendi yolculuğuna çıkman gerek. Bunu tek başına yapamıyor gibisin. Sana yerleşmiş pek çok çarpıtılmış düşünce ve olumsuz bir kendilik algın var. Kabule, kendini tanımaya sevmeye, başkaları ile değil kendinle ilgilenmeye ihtiyacın var. Yapamıyorsan meditasyona baslayabilirsin. Orada da pek çok düşünce geliyor ve gidiyor. Sadece izliyorsun, baktığında anlamsız gelse de zamanla öğretisi büyük oluyor. Başka düşünceler geldiğinde de geçici olduğunu fark ediyorsun. Kendinden usanmış görünüyorsun, oysaki şefkate ihtiyacın büyük. En çok kendi şefkatine...

Senden daha iyileri de var senden daha kötüleri de var bu gerçeğe niye bu kadar direniyorsun anlamıyorum. Her şeyin en iyisi en mükemmeli sen olacaksın diye bir kural mı var? Varsa bile bunu sen aşılaşmışsın kendine. Kimsenin böyle senin gibi enlerde gözü olduğunu sanmıyorum. Dil öğrenmenin amacı da ben biliyorum ben yapıyorum diye övünmek miydi? Fazla zavallıca...
Tüm bunların kökü senin zayıf kişiliğinle alakalı kişilik zayıf olunca düşüncelerin inançlarında zayıf oluyor sen kendini geliştirip kaliteli bir insan olursan zamanla bu hastalıklı düşüncelerinden kurtulursun.

Öyle bir yanlış ve hatadasın ki;

Senin yanlışın hatan o başarılı bulduğun insanları kıskanman değil, sorun sadece bu değil, sen olan biteni kafana çok takıyorusun hayatı fazla ciddiye alıyorsun. Şimdi ciddiye almıyorum deme inanmam, ciddiye almasan bu insanları takmaz kendi hayatına odaklanırsın kendi yolunu çizersin. Ayrıca onları kıskanman haset etmen sadece kendine zarar verir başkasına bir şey olmaz o kıskandıkların yine kaldığı yerden devam edecek hayatlarına ama kıskandığınla kalacaksın oraya takılmış onu düşünüyor olacaksın.
Sana tavsiyem iki günlük dünya için kendi hayatını düşünmen gerekirken başkasını düşünerek geçirme... Sonra bir bakarsın kendin için değil başkası için yaşamış olursun bir ömrünü, pişman olursun ama iş işten geçmiş olur ikinci bir şansın yok çünkü.

Ben de bunu kendi yakın çevremde hissediyorum. Elimden geldiğince bişeyler yapmaya çalışıyorum ama hep birilerinin gözü değiyor ve işim ters gidiyor. Neden insanlar karşısındakinin mutluluğunu istemek yerine fesatlık yapar ki...

Sayende ben de içimi dökmüş oldum, sana söyleyeceğim şey ise sen kendi ağzınla diyorsun istesem ben de yaparım diye. Eee neden yapmıyorsun, denemekle ne kaybedebilirsin ki? Dene, başarısız olsanda yine dene.
bir söz var çok severim: "
Bir kere ağladıysan üç kere gülecek, on yedi katlı binan yıkıldıysa on sekiz katlısını yapacaksın, elli beş kez düştüysen elli altıncı kez kalkacaksın. Bazı savaşlar böyle kazanılır."
Bu sözü hatırla hep

Benden buradakilerden özür dilemekten vazgeç ilk önce kendinden özür dileyerek başla arkadaşlarından veya yakınlarından bunun farkına varman senin adına güzel bir şey ama bu bir hastalık kendin yöntemler belirleyerek bunu kökten çözemezsin okuduğum kadarı ile hayatın boyunca yaşadığın bir şey bu psikoloğa görün ben daha öğrenciyim şimdi net bir şey söylemem ama hastalık durumuna kadar gelmiş kendine bir söz kendi başarılarına sevin başkalarının ne yaptığı ne umduğunu değil sosyal anksiyetenin başlangıcı olabilir umarım yardımcı olmuşumdur.

Lisedeki en yakin arkadasim cok ders calisiyordu, ben nerdeyse hiç calismiyordum. Ve hep derdim ki insallah calismasinin karsiligini alir, çok iyi yerlere gelir derdim... Sonuclar aciklandi birbirimize çok yakin puanlar aldik ve bana neden fark atamadi diye üzüldü. Şok oldum. Sonra o mezuna kaldi, ben ise 4 yillik bir bölüme girdim. Istese o da girerdi. Ama ben üni. ye giderken o dershaneye gitmeyi secti. Kendi secimi olduğu halde beni o kadar kiskaniyordu ki bölümümü ezikliyordu sürekli. Bakislari bile sinsileşti gözünü kisarak bakiyodu bana durup dururken ürküyordum bakislarindan. Sohbeti azaltti benle. En son ben ondan tamamen soğudum ve 4 yıllık dostluğumuza, emeklerime o kadar üzüldüm ki lanet ettim resmen. Simdi birbirimizden haberimiz bile yok...

Çookk çok itici oluyor emin ol. Sen kalbini temiz tutarsan hayatina daha güzel şeyler cekersin. Sen de mutlu olursun elbet. Hasetle yasarsan eline birsey gecmez.

Bu sorunu yaklaşık bir yıl boyunca bende yaşadım. Öncelikle atlatamayacagini düşünme ve kendine inan. Ben kendime inanarak başladım sonrasında kimi kıskanma düşüncesi içimden geçiyorsa. Allah im sen ona daha fazlasını ver diye dua ediyordum bunu etmek ilk başlarda çok zor oluyordu ama sonra sonra kalben de insanlarin hiç bir seyinde gözün kalmadığını hissediyorsun daha çok kendini buluyorsun. Umarım yardımcı olabilmişimdir. Unutma onlar da iyi ne görürsen daha iyilerini dile ne zaman kıskanıcak olursan onlar için daha iyilerini dileki hem kıskançlığını kalben kaldır hem de kendini yorma.

Bunları ezberleyip onların başarısını takip edip kiskanacagina önüne bak başarıyı kovala,, çok kızıyorum senin gibi insanlara ,, unutma kaliteli insanlar kişiyle değil işiyle uğraşır ,, ben eziğin tekiyim diye kendine hakaret edeceğine kalk başarıya kos ,, basari sana gelmez sen ona gideceksin ,,, yoksa embesil bir ezik olacaksin gerçekten,,, üzgünüm ama iyiliğin için bunları söylüyorum

Üzgünüm ama kıskançlığın biraz da aileden geldiğine inanıyorum ben. Yetiştirilme tarzı da müsaitse, nur topu gibi kıskanç insanlar etrafta dolanıyor. Bir baltaya sap olmak önce insanın kendisi için güzel bir his. Biraz okumak, dinlemek, izlemek, öğrenmeye meraklı olmak. Bunlar seni etraftan uzaklaştırır.

Bugun tamda buna benzeyen bırsey görmüştüm uyanma alarmı çalıyor bir telefon çalıyor kırmızı renkte olan kişinin düşüncelere şunlar
Bırkaç saat daha uyuyayım sonra kalkarım.
Çok para kazanmak için hiçbir yeteneğim yok.
Çalışmak beni çok yoruyor.
Başarılı insanlar sadece şanslı veya zengin aıleden gelir.
Sonra dıger kişi vardı onda da yeşil di şu düşüncelerle uyanıyor alarm çalınca
Canım çıkana kadar çalışacağım.
Hakettiğim hayatı yaşamak için kazanmaya hazırım.
Sorumluluklarımın bilincindeyim.
Kendimi ve canlıları sevıyorum
Şikayet ve pes etmek yok.
İnsanların başarılarını kenardan izlemek yok.
Bence her ınsan gune bu şekilde başlasa birçok şeyı yapar kader falan çok da değişmeyecek diye bişey değil sen dene olmazsa kaderım boyleymıs denedım olmadı dersın