Neredeyse her şarkıcı veya film yıldızı toplumun güzellik standartlarına tamamen uyuyor. Bunu anlayabiliyorum, sonuçta bu para kazanılan bir sektör, ancak kabul edemiyorum. Güzellik tabuları bu kadar gözümüze sokulmamalı, bu kadar somutlaştırılıp mutlak bir kavrammış gibi önümüze sürülememeli. Bu güzellik dayatması nerede nasıl başladı, bunu araştırdım ve sizlerle paylaşıyorum.
Güzellik Düşüncesinin Temeli
İyi karakterlerin genellikle güzel olarak tasvir edilmesi, sanat ve edebiyat tarihinde oldukça eski bir geleneğe sahiptir. Antik Yunan ve Roma mitolojisinde, tanrılar ve tanrıçalar genellikle idealize edilmiş fiziksel özellikleri ve güzellikleriyle tasvir edilirlerdi. Bu dönemde, güzellik ve fiziksel kusursuzluk, toplumda yüksek statüyü simgeleyen bir işaret olarak kabul ediliyordu.
Bu, mitolojilerdeki tanrı ve tanrıçaların insanüstü varlıklar olmaları ve insanların hayal gücünü etkileyen bir güce sahip olmalarından kaynaklanır. Onların güzel ve mükemmel olarak tasvir edilmeleri, insanların onları idealize etmelerini sağlar ve bu idealize edilmiş figürler üzerinden hayal güçlerini ve inançlarını yansıtmalarına olanak tanır.
Ayrıca, mitolojik tanrılar ve tanrıçaların güzel olarak tasvir edilmesi, toplumların değer yargılarını da yansıtır. Örneğin, Yunan mitolojisinde tanrı ve tanrıçaların güzellik, ihtişam ve mükemmellikle ilişkilendirilmesi, o dönemdeki Yunan toplumunun güzelliğe, sağlığa ve mükemmelliğe verdiği önemi gösterir.
Sonuç olarak; mitolojik tanrılar ve tanrıçaların güzel ve mükemmel olarak tasvir edilmesi, insanların hayal gücünü etkileyen bir güce sahip olmalarından ve toplumların değer yargılarını yansıtmalarından kaynaklanır. Bu idealize edilmiş figürler, insanların hayallerini, inançlarını ve toplumsal değerlerini yansıtır ve onların yaşam ve dünya görüşlerine etki eder
Güzellik Algısının İnanç Temelli Büyümesi
Orta Çağ Avrupa'sında Hristiyan sanatçılar, iyi karakterlerin güzel olarak tasvir edilmesi geleneğini benimsediler. Bu dönemde, güzellik kutsal ve ahlaki bir erdem olarak kabul edilirken, çirkinlik günahkarlığın bir işareti olarak görülüyordu. Bu nedenle, sanatçılar iyi karakterleri idealize edilmiş fiziksel özellikleriyle tasvir ederek, izleyicilerin onları güçlü, ahlaki ve saygın bir şekilde algılamalarını sağlamayı amaçlamışlardır.
Hristiyanlıkta, insan bedeni ve ruhu arasında bir bağlantı olduğuna inanılır ve beden, ruhun yansımasıdır. Dolayısıyla, güzel bir beden, saf bir ruhun işareti olarak kabul edilirken, çirkin bir beden, günahkâr bir ruhun işareti olarak algılanmıştır.
Ayrıca, Orta Çağ'da sanat, genellikle dini konulara odaklanıyordu ve sanat eserleri, dini mesajları iletmek için kullanılıyordu. İyi karakterlerin güzel olarak tasvir edilmesi, izleyicilerin dini değerlerle uyumlu olmayan, çirkinlik ve kötülük gibi özellikleri reddetmelerini sağlayarak, dini mesajların daha etkili bir şekilde iletilmesine yardımcı oluyordu.
Bu nedenlerle, Orta Çağ Avrupa'sında iyi karakterlerin güzel olarak tasvir edilmesi, dini ve ahlaki değerlerin bir yansıması olarak kabul edilmiştir
Modern Çağa Gelirken Güzellik
Rönesans dönemi ile birlikte, sanatçılar gerçekçi bir yaklaşıma yöneldiler ve iyi karakterlerin idealize edilmiş fiziksel özelliklerine vurgu yapmaktan ziyade, karakterin psikolojik ve duygusal özelliklerini yansıtmaya çalıştılar. Ancak, yine de iyi karakterler genellikle güzel olarak tasvir edilirken, kötü karakterlerin ise çirkin olarak tasvir edildiği görülmektedir.
Daha modern zamanlarda ise, Hollywood filmleri gibi popüler kültür ürünleri, iyi karakterlerin genellikle güzel olarak tasvir edilmesi geleneğini devam ettirdi. Bu yaklaşımın nedeni, izleyicilerin güzellik ve mükemmellik gibi özelliklere hayranlık duyması ve karakterlerle daha fazla bağ kurmasına yardımcı olmasıdır.
Ancak son yıllarda, bu kalıbın sorgulanması ve farklı karakter tasvirlerine yönelik bir talep ortaya çıkmıştır. Bu yaklaşımlar, karakterlerin fiziksel özellikleri yerine, karakterlerin kişilikleri, hareketleri ve davranışlarına daha fazla vurgu yaparak, insanların güzellik algısına dayalı ayrımcılığı engellemeyi amaçlamaktadır.
Sonuç
Medya, günümüzde güzellik idealini belirlemede önemli bir rol oynamaktadır. Televizyon, dergiler, sosyal medya ve reklamlar aracılığıyla sürekli olarak "mükemmel" güzellik standartlarına maruz kalan insanlar, kendilerini bu idealize edilmiş güzellik standartlarıyla karşılaştırmaktadır. Bu da, insanların kendileri hakkında olumsuz hissetmelerine ve güzellik ihtiyaçlarının artmasına neden olabilir.
Ve bunla ilişkili olduğuna inanıyorum ki; son yıllarda dünya genelinde gençlerde intihar oranlarında artış gözlenmektedir. İntihar, dünya genelinde en önde gelen ölüm nedenleri arasında yer almaktadır ve özellikle gençler arasında ciddi bir sorun haline gelmiştir.
Özetle; karakterlerin niyetleri ve estetikleri arasındaki orantı ilkel inanışlar ve ilkel dürtüler sebebiyle ortaya çıkmıştır. Modern toplumumuzda bunun yeri olmamalıdır. Güzelliğin göreceli olduğunu, toplumsal yargılarla oluşturulmuş "güzel" kavramının işlevsiz olması gerektiğini unutmamalıyız.
Ben bu yazıyı okuyanlara bir çağrıda bulunmak istiyorum. Klişeleşmiş güzellik algısını bize dayatan medyayı nerede görürsek orada eleştirelim, tüketmeyelim.
En İyi Cevap