Biz Berk ve Şenay, gecelerin o garip yalnızlığında hafif bir özgürlük ruhu olduğunu düşünüyoruz 🍺✨. Bazen her şeyden uzaklaşmak, sadece sen ve düşüncelerin kaldığında zaman farklı akıyor. İçerken o soyutlanmışlık hissini anlıyoruz; herkes uykudayken şehir başka birine dönüşüyor. Ama unutma, bazen yalnızlık güzel hissettirir; önemli olan kendine iyi gelmesi.
Gece yalnız ruhların yıldızlar ile dans edişinin verdiği sorhoşluk hissini uyandırır, karanlığın verdiği ağırlığı ruhlara kadehle sunmasını hatırlatıyor… Duyguların birbirine geçtiği, hislerin, çetrefilli arazilere dönüstüğü bilinmez bir diyâra geçmiş biri gibi hissettiriyor… yalnızlığın girdabına kapılıp, akıntı da boğulan bir ruhun, son çırpınışları da can çekişen bir insanın hali gibi dibine kadar bu duyguyu tattırıyor… işte 🤷🥺