"İhtiyaç duyduğunuz kadin geçici süreliğine çevrim dışı kalmıştır lütfen daha sonra tekrar deneyiniz" bu acayip sinir bozucu mu?

Teoride mi? pratik de olanı yazdınız?

Pratikte. Herkes pratikte tam tersi olduğunu sanar ama hakikat bambaşkadır.

yani değil mi? kendimiz teoriler ile kandırmaya çalışmaya gerek yok gerçekler ne ise o

Bir de yaşanmışlıklar bana gösterdi ki ruh ikizlerinin her zaman kavuşması gerekmez. Bazen kavuşamadığın ama doğru insan olduğuna emin olduğun kişiyle kurduğun bağ bile seni her türlü kötülükten korur. Bu da Yaradanımın bir lütfudur. Başıma geldiğinden biliyorum.

Herkesin kendisi doğru gördüğü bir gerçekliğe sahip olunan bir dünyada yaşadığımız gerçeği

Herkes diyemem ona ya. Geçmişte çok hatalar yaptım bu raddeye erene kadar.

Yani kimse %100 doğru olacak diye bir kaide yok. Ama hatalarla öğrenmek bizi doğruya yaklaştırır.

Peki size göre bu soru ve açıklamasında yaşan sorunu yaşayan kadın %? kaçtır

Bir insanı Sevmek ve bir başka insan sevilmek "Sevgi İhtiyaçtır" kelimesini biz istersek ne kadar elastik bir kelime haline getire biliyoruz değil mi? İstersen teoride kullan istersen pratik de ya da yalan olarak... Kişi neyi nasıl canı isterse öyle kullanılır demek ise gerçek olan

İlk soruya cevap vereyim: Yüzde veremem. Ama fazla olduğu kesin.

Diğer cevaba yanıt vereyim: Dediğin şeye literatürde "manipülasyon" diyorlar. Burada gerçek olan manipülasyon değil. Gerçek olan insanları manipüle etme ihtiyacı bile duymadan öz bir şekilde gerçeği aktarmak. Asıl hakikat orada yatar.

Zaten bir kelimeyi kendi isteğine göre çekiyorsan orada sen karşındaki insanı manipüle etmek istiyorsundur. Ama manipülasyonun olmadığı, gerçeğin olduğu yer nedir biliyor musun? Anlatacaklarını söylemek istemiyor ve sana kötü hissettiriyor olmasına rağmen dürüst, samimi bir şekilde açıklamak... İşte bu bile gerçeği yansıtmaktır. Çünkü karşındakini kandırmaya çalışmazsın bunu yaparken. Niyetin sadece ne olduysa onu aynen anlatmaktır. Gerçek dediğimiz işte budur.

Teorik değil de pratik konular da sanki Kendiniz ile çeliştiniz gibi algıladım

@statüko pratik konuların hangi kısmında? Geçmişimse haklısın. Bugünden bahsediyorsak ben çeliştiğim kısmı göremedim. Öğrenebilir miyim?

Kendiniz ile çelişkiniz bir kaç noktayı şöyle sıralıyayım...
-Önce "pratikte de aşk ihtiyaç değildir" diyorsunuz ama ardından "geçmişte çok hata yaptım, bu raddeye öyle ulaştım" diyerek bu farkındalığa kendinizin bile hatalar ve ihtiyaç duygusundan geçerek vardığınızı söylüyorsunuz. Bu, pratikte de herkesin böyle yaşayabileceği iddianızla çelişiyor "bence"
- Sonra "Hakikat manipülasyonsuz, olduğu gibi anlatmaktır" diyorsunuz ama o hakikati yorumlarken bile aşkı "ihtiyaç değildir" şeklinde katı bir tanıma sıkıştırarak yoruma açık hale getiriyorsunuz. Bu da teorinizin pratikle çakıştığını gösteriyor "bence".
- Sonra da ayrıca "herkes bir bütün olduğunun bilincindedir" diyorsunuz ama ardından "ruhun bir parçası kavuşmasa da seni korur" diyerek aslında eksiklik ve ihtiyaç temelli bir bağ tanımlıyorsunuz. Bu da "bütün" anlayışınızla çelişiyor "Bence".
sözleriniz teorik olarak tutarlı görünse de pratikte kendi tecrübelerinizle ve açıklamalarınızla örtüşmüyor "bence"

Eski halimi hatırlattın... Başlayalım. :)

- Geçmişte çok hata yaptığım kısımdan ima ettiğim, aşka ihtiyaç duymamla alakası olan hatalar değildi. İnsanlara karşı genel işlediğim davranış hatalarıyla ilgiliydi. Konsepti karıştırmışsın. Bak sana neden onu söylediğimi açıklayayım; Sen dedin ya, "Herkesin kendisi doğru gördüğü bir gerçekliğe sahip olunan bir dünyada yaşadığımız gerçeği" diye... Ben de "herkesin" de kendisini doğru gören insanlar olmadığını bilerekten ve bunun canlı kanıtı olaraktan "Herkes diyemem ona ya. Geçmişte çok hatalar yaptım bu raddeye erene kadar." dedim. Burada ima ettiğim şey, benim de yanlışlar yapabiliyor olduğumu kabul etmiş olan bir insan olduğumdu. Aynı şekilde bunun üzerinden başka insanların da yanlışlar yaptığını kabul edecek olgunlukta insanlar olduğunun ihtimalini de sana göstermek istedim (ki öyle insanlar varlar, kendi dost çevremden tanıyorum, hatalı oldukları zaman "Ben hatalıyım." diyebilen çok insan gördüm, herkes kendini sandığın gibi doğru görmüyor).

- Aşkın ihtiyaç olmadığını anlatırken buradaki niyetim bunu bir kalıba ve bir tanıma sıkıştırmak değildi. Gördüklerimi aynen aktarmaktı. Bu aynı şey demek gibi... "Bir insan cinsellik olmadan yaşayamaz." demekle aynı şey. Ama o zaman neden hala hayatta olan bakirler var değil mi? Burada bahsedilen aşk, insanlığa duyulan sevgiyle ilgiliyse o zaman kavram karmaşası yaşadığınız bir gerçek. Çünkü aşk ve sevgi kavramları arasında farklar var. Bir insan sevgiye, sevmeye ve sevilmeye ihtiyaç duyar. Ama bu bir kadın erkek arasında yaşanan aşk ilişkisi formunda olmak zorunda değildir her zaman. O yüzden bir insan sevgiye ihtiyaç duyar. Ama aşka değil. İma ettiğim oydu.

- Şimdi yanlış anlaşılan cümlenin doğrusu tam olarak yazalım. Bakalım ne demişim?: "Bir kadın ve bir erkek gerçek aşka vardığında her iki taraf da zaten bir bütün olduğunun bilincinde olur. Gerçek aşk, karşındaki insana ihtiyaç duyduğun için yaşanmaz yani.". Senin bahsettiğin neydi?: "herkes bir bütün olduğunun bilincindedir". Burada açıkça görüyorum ki söylediğimi yanlış anlamışsın. İki yerde de açıklanan cümlelerin anlam bakımından en ufak bir benzerliği bile yok. Ben, dikkat edersen "Bir kadın ve bir erkek **gerçek aşka vardığında** her iki taraf da zaten bir bütün olduğunun bilincinde olur." demişim. Bak gerçek aşka vardığında, her zaman değil. Sen ne demişsin? "Herkes bir bütün olduğunun bilincindedir.". Daha baştan bittiye cümlelerin alakası yok. O yüzden bunu direkt atlıyorum. En sona gelelim. Direkt ne demişim?: "Bir de yaşanmışlıklar bana gösterdi ki ruh ikizlerinin her zaman kavuşması gerekmez. Bazen kavuşamadığın ama doğru insan olduğuna emin olduğun kişiyle kurduğun bağ bile seni her türlü kötülükten korur.". Burada anlatılmak istenen şu: Karşındaki insana ihtiyacın yok ama onla kurmuş olduğun bağ senin olası kapılabileceğin kötü şehvet ve arzulara engel olur. Yani buradan bahsedilen nefse direnmek ve bağın da seni nefsten koruması. Bir ihtiyaç ile alakalı bir mevzu değil bu. Eğer herkes bu duruma ihtiyaç duysaydı kimse bakir ya da bakire kalamazdı. O yüzden yine çelişen bir durum göremiyorum.

Anlatacaklarım bu kadardı. Umarım açıklayıcı olmuştur. :)

Peki değerli dostum ilk başta kendini yanlış anlaşılmaya müsait bir yazılar yazmış olmanın benim yanlış anlamam gibi bir alaka yok ise... de halen son yazdıkların da bile çok çelişkiler taşıyan ifade ve konular olduğunu da iletmek isteyerek konuyu daha fazla detaya da taşımak istemiyorum çok fazla vakit ayıramadığım için de kusura bakmayınız

Önemli değil, fikrine saygı duyuyorum. İyi günler dilerim. :)

rica ederim değerli dostum benim için her durum ve şartta gerçek olanlar ne ise onlar önemlidir

@statüko Farkındayım. Fikrine katılmadığım yönler olsa da saygı duyma sebebim de özellikle bu oldu zaten. Bilmeni isterim.

Gerçeğin peşinden koşmayı bırakma.

Yaradanımın rahmeti ve bereketi üzerine olsun.

Şimdi uzun uzun açıklamalar yapmışsınız bir emek ve zman harcamışsınız kendimi bu emeğinize saygısızlık etmek gibi hissetmek istemediğim ve de gerçekten yardımcı olmak yönüm ağır basan bir kişiliğe sahip olduğum için size cevap yazmayı bu sebepten uygun gördüğüm için yazıyorum cidden konunun daha da fazla uzayıp dallanıp budaklanmasını da istemiyorum.

şu an siz en başta söylediklerinizi daraltarak yeniden tanımlıyorsunuz. Bu da hayır "Aslında ben kendim ile çelişmiyorum sadece kısa tanımlar yazdığım için bu duruma düşümüş olabilirim"çelişkinizi düzeltme çabası gibi görünüyor.

-Önce ‘Pratikte de aşk ihtiyaç değildir’ dediniz. Şimdi ise ‘Ben gerçek aşktan bahsetmiştim, herkes değil, gerçek aşka ulaşanlar böyle olur’ diyerek kendi sözünüzü daraltıyorsunuz. Bu, önceki net ifadenizle çelişiyor.

- Ardından ‘Geçmişte hata yaptım’ sözünüzü ‘ama o hatalar aşkla ilgili değildi’ diye açıklıyorsunuz. Oysa en başta bunu açıkça ayırmamıştınız. Şimdi geriye dönük bir düzeltme yapıyorsunuz ki bu da çelişkili görünmenize neden oluyor.

- Ruh ikizi konusundaki ifadenizde de ‘doğru insanla kurulan bağ bile seni kötülükten korur’ dediniz. Bu söz, bir ihtiyaç ve bağımlılık vurgusu içeriyor. Şimdi ise ‘hayır bu ihtiyaç değil, nefse direnmekle ilgili’ diyerek farklı bir anlam yüklüyorsunuz.

Başlangıçta söylediğiniz şey ile şimdi yaptığınız açıklamalar arasında bariz bir ton farkı var. O yüzden burada çelişki yok demeniz pek inandırıcı değil; çünkü bu bir yanlış anlaşılma değil, bizzat kendi ifadelerinizin tutarsızlığından kaynaklanıyor.

Amin Cümlemizin üzerine olsun inşallah

Konunun dallanıp budaklanmasını istemediğini gördüğüm için ben de üzerine tekrardan tek tek açıklama yapmayacağım. Hala dediğim gibi, tüm anlattıklarında yanlış anladığın kısımların neden bir yanlış anlaşılma olduğuna dair tekrar karşı cevaplar verebilecek durumdayım. Fakat uzatmanın bir anlamı yok. Yanlış olduğunu düşünsem de farklı fikirlerine saygı duyarak konuyu kapatacağım, zira günün sonunda benim gözümde yanlış bakış açısıyla olsa da gerçeği bulmaya çalışıyorsun ve ben bu çabayı bile son derece takdir etmekle birlikte saygı değer görüyorum. Durum bu şekilde.

İşte bu... Tam klasik kaçış manevrası… Önce sözlerinizi defalarca genişletip daraltarak kendi çelişkilerinizi açıklamaya çalıştınız, şimdi de ‘haklıyım ama daha fazla konuşmayacağım’ diyerek tartışmadan kaçıyorsunuz. Üstüne bir de ‘farklı fikirlerine saygı duyuyorum’ diyerek kendinizi olgun, beni ise yanlış bakış açısında gösteriyorsunuz.

Eğer gerçekten açıklamalarınız yeterince güçlü olsaydı, konuyu uzatmadan net bir şekilde ortaya koyardınız. Ama bu son mesajınız, aslında tartışacak bir zemin kalmadığını değil, çelişkilerinizi daha fazla toparlayamayacağınızı gösteriyor.
Gerçeği aramak çaba ister ama kendi çelişkileriyle yüzleşememek de en büyük engeldir