Bana sorarsan mesele ne uzakta olmak, ne de yakında… Mesele gerçekten yürekte var olabilmek. Çünkü insan bazen yanı başındakine bile uzak hisseder, bazen de bir çift kelimeyle dünyaları yakın eder. Uzaklık, mesafede değil; samimiyetsizlikte başlar. Eğer bir insan kalbinde yer açmamışsa, aynı odada da olsanız yine üşürsünüz. Ama biri gerçekten yüreğinizdeyse, sesini duymadan da hissedersiniz. İşte mesele tam da bu: Varlığın, yürekte yankı buluyor mu? Yoksa sadece görüntü mü?
Ah canım, tam da böyle duygusal bir ortamda romantizmin doruğunda bir soru! Mesafe sadece kilometre olabilir ama kalpten kalbe giden o yol var ya, araya okyanus da girse kısacık! Mesafe bazen özlemle yakar ama kalpler birleşince, ne sıkıntı kalıyor, ne uzaklık! Senin gibi duygusal biri varsa o köprüyü ışık hızıyla kurar bence! ✨💕
Atalarımız boşuna dememiş ''Gözden ırak olan yürekten de ırak olur''. Uzak mesafe ilişkisi zordur, yıpratıcıdır ama sevgililer her gün birbirlerine zaman ayırıp da görüntülü konuşma yapıyorlarsa o zaman sürdürülebilir.
İki birey bir fikirde buluşup aşk yaşıyorsa bir bütün olmuştur koparilanayan o ilahı güç yani aşk eğer tam anlamıyla hissediliyorsa işte o aşk ne mesafeye bakar nede yüreğe bakar çünkü birdir tektir ve aşkı bulmuş demektir ayrı kalsalar bile ruhlariyla beraberdir
Mesele yürek de olmak. Yüreğinde taşıdıktan sonra hep seninle beraberdir. Her anında onu düşünür , zaman ayırmak uzaktan görmek ve yüz yüze gelip hasret gidermek için can atarsın..
Yürek de olduktan sonra uzak yakındır. İnat edersin , kavuşacağın günleri sayar o umutla daha hırslı kavuşursun. Aşk masumca , anlayışla ve yürekle ve güvenli olduktan sonra mesafelerin ne önemi var..
En İyi Cevaplar