Bizi olduğumuz gibi sevenler, hayatımıza sonradan girenler değil mi?

Aynen öyle çünkü hayatımıza sonradan giren insanlar seni baştan tanıyor geçmişinle hatalarınla takıntılarınla yani her şeyinle kabul ediyor seni değiştirmeye çalışmıyor çünkü seni o halinle sevmiş oluyor mesela çocukken seni tanıyan biri genelde senden beklentilerle yaklaşır şunu yapmalısın böyle olmalısın der ama sonradan gelen biri senin o gülüşünü seviyor bazen saçma şakalarını bazen dengesiz ruh halini bile seviyor çünkü bir şeyi oldurmaya çalışmıyor zaten olan halini beğeniyor ve insan da en çok böyle sevilince mutlu oluyor çünkü birine bir şey kanıtlamak zorunda kalmıyorsun kendin olabiliyorsun saçma konuşuyorsun ağlıyorsun susuyorsun fark etmiyor çünkü o seni anlamaya çalışıyor yargılamıyor o yüzden de en çok bizi olduğumuz gibi sevenler hayatımıza sonradan girenler oluyor çünkü geçmişi değil şu anı seviyor ve o sevgide sahicilik oluyor gösteriş değil gerçeklik oluyor ve bu insanı çok rahatlatıyo