Fikirlerinizi rica ederim?

Ben de sınıf öğretmeniyim. Fakülte zamanları işsiz güçsüz biriyle sevgili oldum karakteri de iyi değildi serseriydi tam yani. Liseden mezun bile olamamıştı. Son sınıfta aileme açtım okul bitince evlenmek istiyorum diye annem babam felç olacaktı neredeyse üzüntüden. O zamanlar anlamamıştım onları haksız görmüştüm. Kendine bunu mu layık gördün, sosyoekonomik durum önemli, bunun için mi okudun vb. Çok kızdım ailemi karşıma alıp görüşmeye devam ettim. Neyse işte ailemle aram açıldı. Bu çocuk işsiz güçsüz olduğu için kpss çalışmam da batıyordu ona. Beni az arıyorsun diye kavga küfür ediyordu. İşe gir deyince de evlenirken gireceğim diyordu. Benden de büyüktü bu adam ben 21dim bu 28. Aileme de işsiz değil de dükkanları var demiştim yani. Onu bile istemediler. Neyse sınavımı da engelledi atanamadım da. Sonra noldu biliyor musun aldattı beni. Başka kızla yakaladım. O sene çok çalıştım atandım. Görev yerinde de bir polis beyle kesişti yolumuz. Çok efendi, temiz bir adam. Yıllardır onunla birlikteyiz nişanlandık. Haziranda düğünümüz var Allahın izniyle. İnan dengin insanla konuştuğun şeyler bile farklı oluyor çok aynı oluyorsunuz. Sohbetler daha güzel oluyor. Birlikte daha çok şey başarıyorsunuz. Bence aileni üzme. Haklı olduklarını sonra anlıyorsun.