Ben nirsanliyim ve iki hafta sonra dugunum olacak , en basindan beri kucuk gorumcem ile yaristirildigimi dusunuyorum. Kucuk gorumcem diyorum cunku benden 6 yas kucuk olmasina ragmen abisinin evlenecegi yil evlenme karari aldi ve bir an once evlenmek istedi. Bunu nisanlim durdurdu. Ben evlenmeden evlilik olmaz diye. Yine de bizden once nisanlandi. Nisaninda kimse bisey takmayinca, kayinvalidem bu damadı aldi benim nisana getirdi ben davet etmedigim halde ve getirme amaci gelinine takilanlari kizina da istemesi... neyse bundan o siralar rahatsizlik duymadim ama durum farklilasarak devam etti. Dugun yeri olarak istedigimi duydugu yeri gidip benden once ayarlamislar ve bizim dugunun uc hafta sonrasina tarih koymuslar. Kina yeri olarak ayarlanan salonu da ayni salon olarak ayarlamislar. Arkadaslar nisanlimin dedigine göre bu kız çocuk ve damat bey bu kızı kandiriyor. O kadar saf bir kız ki her soylenene evet diyor ve sesi asla çıkmıyor..
Ben inanmiyorum , basta iyi niyetli gormeye calistim ama ben herhangi bir iyi niyette gormuyorum. Madem cocuk neden evlendiriliyor ve yarisa sokuluyor yok cocuk degilse sinsi sinsi neden susuyor. Bu konu canımı sıkıyor ve nisanlimla her konusmamizda aramizda gerginlik yaratiyor.
Nisanlimin annesinin her soyledigini mantikli bulmasi ve ben soyledigimde gecistirip beni piskopat ilan etmesi de cabası. Bunun icin bugun tartistik ve ben yemegi terk ettim. O kadar gerildim ki. Surekli savunma halinde ben kendim icin savaş veriyormus gibi yalniz hissediyorum. Evlilige iki hafta var ama birlik olamadik bi turlu. O ve ailesi var karsimda. Beni anlama ihtimalini goremiyorum. Ne yapmaliyim