Sevgilim benim param ikimizi de yeter çalışma diyor, siz kabul eder miydiniz?

Zaten yetecek parası bana. Benim paramdan kendisine ne ayrıca? Kendisi için mi çalışıyorum ben? Ya da ben para için mi çalışıyorum? Ben ne içn çalışıyorum? Önce karşıma geçip bunların cevabınj verecek. Ben sadece para için çalışıyorsam bana bu cümleleri kurma hakkına sahip. Ama çalışmak benim karakterim, duruşum, dünyaya bakışım ve ruh üretişimse bu konuda bana böyle bir cümle kuramaz.
Çünkü benim muhtaç olduğum tek şey salt para değildir bu durumda. Ben donanımsal olarak çalışarak enerji bulurum. Ve kendime yüklediğim bu enerjileri de başkalarına yayarak daha da fazlalaşırım. Bunu benim elimden alıp sadece bir ev hanımı yapıp, çocuklarıma ben baktım sevinciyle yeşerecek cüce bir akıl değilim ki çalışmadan durAbileyim.


Her neyse , konu para değil. Ben çalışmasam da param var ona muhtaç değilim ama yine de çalışırım. Çalışmayı da para için değil ruhum için isterim. Evde de çalışıyor evet diğerleri ama bu benim ruhumun işi değil. Onu yardımcı kadınlar da yapıyor.

Kabul etmem. Hayat boyu bana bakmaz, sevgiden kaynaklı böyle düşünüyor. O sevgi bittiğinde ne olacak, bana yol verecek, hem insanın kendi parasını harcaması daha güzel, ayrıca "benim param"diyor,"bizim paramız''demiyor. Hem biz olmuş olsak bile yine kabul etmem.
Karıncaya rızkını Yaradan verirmiş hep. Artık karıncaya rızkını bir peygamber verecekmiş, peygamberin ismi dimağımda değil, karınca rızkının yarısını yiyor, yarısını da bırakıyormuş, peygamber sormuş karıncaya "niye hepsini yemedin?" diye karınca da "bana rızkımı her zaman Cenab-ı Hak verirdi, ona hep güvenirim ama sen insansın, unutursun''demiş.
Kıssadan hisse. O karınca ki günahsız bir Peygamberin bile kendisini unutacağını düşünmüş, günahları ve nefsi olan insanoğlu işler ters gittiği zaman, zıt düştüğümüz zaman neler yapmaz.
Rızkımı veren Hüda'dır, kula minnet eylemem diye çok güzel bir söz vardır.
En iyi insan dahi olsa kişi kendisini kimsenin merhametine bırakmamalı

Hayır kabul etmem kimsenin eline bakmayı istemem istememde hem boş durmayıda sevmiyorum bir insan kendi ayaklarının üzerinde durmalı kimsenin eline bakmamalı kendi parasını kendi kazanmalı helal bir yoldan özellikle bir kadın için kendin ayaklarının üzerinde durması bu devirde çok çok önemlidir insan kendini her konuda çalışıp geliştirmeli önce okumalı ondan sonra yapması gerekeni yapmalı kadın olsun erkek olsun birilerinin elllerine bakan insanları sevmiyorum hazırcı oluyorlar böyleleri kimseye bir hayırları olmuyor kendilerine bile o yüzden çalışmak en iyi bir insan kendi parasını kendi kazanmalı ve kendin ayaklarının üzerinde durmasını bilmeli