Kocamla görücü usulü tanıştım. Evlenmeden önce sekiz ay birbirimizi tanıma sürecimiz oldu. Onun ikinci evliliğiydi, ilk eşi vefat etmişti, küçük bir oğlu vardı. Oğlunu görür görmez kanım ısındı, yakınlığımız hep devam etti, ben doğursam ancak bu kadar sevebilirim herhalde. Kendisi de iyi birine benziyordu. Sakin, düşünceli, uyumlu görünüyordu. Aşık olmadım ama sevdim. Hayatın bizde açtığı yaraları birlikte sararız, mutlu bir aile oluruz diye evlendim. İlk birkaç ay mutluyduk. Sonra inşa ettiğimi sandığım o huzurlu, sakin yuva şimşek hızıyla başıma yıkıldı. Önce alaylar, azarlar başladı. Sonra küfürler. En son şiddet. Beni o kadar çok dövüyor ki. Kolumdan tutup tutup duvara vuruyor, saçlarımdan tutup evin içinde sürüklüyor. Pilavın dibi yandı diye, o televizyon izlerken önünden geçtim diye dayağın haddi hesabı yok. Aileme anlattım. Teyzemin teşvikiyle bir uzmandan yardım almaya başladık. Ağladı zırladı, beni sevdiğini söyledi, birkaç ay düzenli terapiye gitti sonra hop başa dönüş. İlk eşinden olan oğlu bile öz babasını değil beni tutuyor, ondan nefret ediyor. Benim öz çocuklarım henüz bebek ama büyüyünce babaları hakkında farklı düşünmeyecekler bence. Çocukları alıp yeni bir hayat kurmak istiyorum. Dört gün önce abim beni aldı (Abim beni götürürken de kavga çıktı ve abimin iki dişini kırdı.) Bir süre onun yanında kalabilirim ama yengem şimdiden kaş göz etmeye başladı. Ailemden kimsenin durumu da bana ayrı ev açıp bakabilecek kadar iyi değil. Benim kısa yoldan bir meslek edinip para kazanıp kendi ayaklarımın üstüne durmam lazım. Ama üç çocukla, parasızlıkla ve eğitimsizlikle bu kolay değil. Boşanmak da çok zor bir süreç. Ayrıca büyük oğlumun bende kalmasını istiyorum ama öz annesi olmadığım için mahkeme bizi ayırır diye korkuyorum. Onu almak için ne yapabilirim?(Babası onu umursamıyor bile, o da babasını sevmiyor dediğim gibi.) Ayrıca nasıl en kısa sürede kendimi toparlayıp yeni düzen kurabilirim? Lütfen bana akıl verin, çok ihtiyacım var.
Güncellemeler:
En İyi Kız Görüşü