Selamlar gençler yaşlılar beyler hanımefendiler artık siftah yaparak ilk soruyu sormanın vakti geldi.
Malumunuz günümüz ilişkilerinin durumu ortada ilkokul çağlarında kadar indi ilişkilerin ciddiyetsizliği bizim zamanımızda ise o yaşlarda bir kıza ya da erkeğe bakmaktan bile çekinirdik, her neyse uzun uzadıya üzerinde konuşmaya gerek yok ilişkilerin, belki ben istislardan biriyim duygusal ilişkilerden uzak duran ama gerçekten aklıma ciddi manada takılan bir şey var.
İleride içimizden pek çoğu evlenip barklanacak çoluk çocuk sahibi olacak hayatını sürdürecek, şimdi belki de evleneceğimiz kişi başkalarının kollarında, başkalarıyla hayaller kuruyor, başkalarıyla sırf gönül eğlendiriyor, tek gecelik ilişki yaşıyor, başkasını düşünüyor. Bunları düşününce içiniz bir tuhaf olmuyor mu, böyle nasıl desem iç huzursuzluk gibi, rahatsız edici, hayattan soğutan garip bir şey.
Hal böyle iken yine pek çoğu bu tarz ilişkiler yaşıyor ama aynı zamanda bundan rahatsızlık duyuyoruz ileride evlendimiz kişiyi düşünürek, burada çelişki yok mu?
Ayrıca madem herkesle herşeyi yaşıyoruz, o halde evliliğin ne manası kalıyor, haydi diyelim evliliğin de manası da yok, o zaman niye hayatımızdaki ilk sevdiğimiz kişi ile sonsuz mutluluk yani bir nevi evlilik hayali kurardık?
Neden kendimizle bu kadar çok çelişiyoruz insanlar olarak düşünüdüklerimizle yaptıklarımızın arasında neden bu kadar tutarsızlık var?
(Not:Uzun oldu kusura bakmayın , bu durumu çok düşünüp moralim bozulduğu için kendimi kaptırmışım yazarken)
Malumunuz günümüz ilişkilerinin durumu ortada ilkokul çağlarında kadar indi ilişkilerin ciddiyetsizliği bizim zamanımızda ise o yaşlarda bir kıza ya da erkeğe bakmaktan bile çekinirdik, her neyse uzun uzadıya üzerinde konuşmaya gerek yok ilişkilerin, belki ben istislardan biriyim duygusal ilişkilerden uzak duran ama gerçekten aklıma ciddi manada takılan bir şey var.
İleride içimizden pek çoğu evlenip barklanacak çoluk çocuk sahibi olacak hayatını sürdürecek, şimdi belki de evleneceğimiz kişi başkalarının kollarında, başkalarıyla hayaller kuruyor, başkalarıyla sırf gönül eğlendiriyor, tek gecelik ilişki yaşıyor, başkasını düşünüyor. Bunları düşününce içiniz bir tuhaf olmuyor mu, böyle nasıl desem iç huzursuzluk gibi, rahatsız edici, hayattan soğutan garip bir şey.
Hal böyle iken yine pek çoğu bu tarz ilişkiler yaşıyor ama aynı zamanda bundan rahatsızlık duyuyoruz ileride evlendimiz kişiyi düşünürek, burada çelişki yok mu?
Ayrıca madem herkesle herşeyi yaşıyoruz, o halde evliliğin ne manası kalıyor, haydi diyelim evliliğin de manası da yok, o zaman niye hayatımızdaki ilk sevdiğimiz kişi ile sonsuz mutluluk yani bir nevi evlilik hayali kurardık?
Neden kendimizle bu kadar çok çelişiyoruz insanlar olarak düşünüdüklerimizle yaptıklarımızın arasında neden bu kadar tutarsızlık var?
(Not:Uzun oldu kusura bakmayın , bu durumu çok düşünüp moralim bozulduğu için kendimi kaptırmışım yazarken)
En İyi Cevap