Söz dinlemeyen çocuğun boyuna inerek göz teması kurarak onu dinlediğimi hissettiririm genelde. "Çocuktur bu ağlar ağlar susar" diyerek çocuğu kendi haline bırakmak ilerleyen süreçte çocuğun kişiliğine zarar verir, duygularını yansıtmama dürtüsü oluşur diye düşünüyorum.
Bu sebeple çocuk ağlarken yapmak gereken şey onu görmezden gelmek değil neden ağladığını öğrenmek, eğer isteği yerine gelmesi mümkün olmayan bir şey ise sebepleri ile birlikte çocuğa anlatmak gerekir diye düşünüyorum.
Bu bağlamda; Sizin söz dinlemeyen çocuklara karşı nasıl bir tutumunuz var nasıl davranırsanız?
Çocuklar belli bir olgunluğa gelene kadar söz dinlemiyorlar zaten. Sinirlenmiş bir bebeğin neden ağladığını öğrenmeye çalıştıkça daha çok sinirleniyor. Bebeğimle hep göz teması kurarak konuşurum ama galiba çok agresif bir gebelik geçirmişim doğduğundan beri çok agresif bir bebeğim var inanın ilk 8 ay güldüğünü hiç görmedim. 20 günlük bebeğimin alnını çatmaktan iki kaşının ortasında çizgisi vardı. Her çocuk aynı olmuyor malasef benim ki doğası gereği doğuştan sinirli mesela genel hali sinirli🤦♀️ Sabırlı olmak zorundayım sadece ben sinirlenmiş bebeğimi konuşarak değil sarılarak susturabiliyorum sadece.
Harika bir yol sarılarak susuturabilmek. Kelimelerden daha etkili hemde. Sarılarak; Seni anlıyorum, senin yanındayım, seni seviyorum diyorsunuz bence çok kıymetli. Tebrik ederim sizi🌸
Hiç söz dinlememeye odaklı bir kısçem var genelde göz teması kursam veya ona doğruca anlatmaya çalışsam bile başarı elde edemedim, eğer yapmasını istemediğim bir durum varsa bunu oyun yöntemiyle veya dikkatini başka yere çekerek yapmayı başardım. Örn. Çekmeceyi açıp kapatma kızım parmağın sıkışır, dikkatli olmalısın dediğim halde devam ediyorsa ikinciyi tekrar etmek yerine başka oyuna odaklandırıp o çekmece vakasını ondan uzaklaştırıyorum dahada bulaşmıyor zaten.
Söz dinlemeyen çocuk için aslında sabır gerek ve pes etmemek gerek ben öyle durumlarda sabırla doğru olanı yaptırırım ona şiddete zaten karşıyım 😊benim hep bir Kösem var ceza Kösem ne zaman sözümü dinlemese çocuklar o köşeye koyarım başta 2 dk durdururum yerinden kalkmaya kalktığı her denemede 1 dk eklwrim ve vazgeçmem 😊çocuk elbet vazgeçecek bu durumda ve söz dinliyecektir.
Ben cocuklarin uzerine gidilmemesinden yanayim. Cocuga yetiskin bir birey gibi davranmak en iyisi. Karsina alip guzelce konusmak, yetiskin bir bireyle konusur gibi durumu izah etmek cocugun olayi anlamasinda daha yararli oluyor. Birde cocuk anne babasinin yansimadir aslinda o yuzden cocuga surekli hadi tesekkur et ablaya cunku sana cikolata verdi, hadi ozur dile, bak arkadasinin canini yaktin sen napiyosun diye bagirmak yerine ornek olmak gerekir. Once anne baba iyi davranmali ki cocukta oyle davransin. Bunu kendi yegenlerimden tecrube ettim. Disarda ben insanlara nasil davranirsam onlarda oyle davraniyorlar. Karsima alip her konuyu konusuyorum cozum ariyoruz. Ve ise yariyor. Cocuklar sevildiklerini, anlasildiklarini, dinlendiklerini hissediyorlar o yuzden ona gore davranmak gerekir.
Ağlayan çocuk büyük ihtimalle istediğini yaptıramıyor diye ağlıyordur. Ben olsam bırakırım konuşmak zor o halde. Ağlarken dinlemiyorlar. Susar sonra konuşuruz 😂 Neden sayınca daha çok ıstiyorum diye bağırarak ağlıyorlar çünkü.
Ona verilen talimatın sebebini anlatın. Şunu yapma demek yerine neden onu yapmaması gerektiğini öğretin. Sonra ona bir emir komuta sahası verin o konularda ve sahada o size talimat versin. Bu karşılıklı sınırları öğrenmesini ve öz güvenini oluşturmayı sağlar.
Çocuğa ödül vadedin. Bu berbat tavrına devam etmeden sabırlı beklersen ve üzerine bir de şu güzel hareketi uygulamakta azimle çabalarsan sana ne zamandır gitmek istediğin hayvanat bahçesi gezisi var deyin. Ödülleri yavaş yavaş büyütün. Vaadiniz ve sözünüz neyse yerine getirin.👍😄👍😄
En İyi Cevaplar