Çağımıza bir göz attığımda, çoğu ailenin yeteri kadar çocukları ile ilgilenmediği gözüme çarptı.
Çocuklarınızla konuşun, sohbet edin.
İletişim her zaman çok önemli bir faktör, en çokta aile içinde. Ailesi ile sohbet edememiş çocuklar dışarıda pasif ya da asi olabiliyor.
Sorunlarını dinleyin, beraber çözüm arayın.
Ailem kızar korkusu ile çocuklar sorunlarını çoğu zaman anlatamazlar. Bu da içlerine kapanık birer birey olmalarına yol açar. Kızmadan, güzelce uyarıp doğrusunu gösterin.
Oyunlar oynayın, kitap okuyun.
Her çocuk bir faaliyet göstermeyi sever, lütfen ellerine telefon ya da tablet verip yanınızdan uzaklaştırmayın. Öğretici oyunlar oynayıp, beraber kitap okuyun.
Eşinizle çocuklarınızın yanında tartışmayın.
Bu durum çocukların psikolojisini sanıldığından daha çok etkiler ve hırçın davranışlar sergilemelerine yol açabilir.
Her dediklerini yapmayın fakat katı kurallar koymayın.
Her söylenen yapıldığında çocuk ‘hayır’ ya da ‘yok’ kavramlarını anlamaz. Fakat katı kurallar her zaman aksini yapmak için cezbeder. Lütfen dengeyi iyi ayarlayın.
Çocuklarınızla korkularınızı pek paylaşmayın.
Sizi örnek aldıkları için korktuğunuz şeylerden korkabilirler. Örneğin, karanlıktan korkmak gibi.
Erkek ve kız çocukları arasında ayrım yapmayın, görevleri cinsiyete göre ayırmayın.
Çağımızın büyük sorunlarından biri, erkek çocuğu ev işi yapmaz düşüncesi. Çocuklarımızı eşit yetiştirelim. Renkleri cinsiyete bağlamayıp, her görevi aralarında paylaştıralım.
Son olarak, çocuklarınızın ufkunu genişletin. Sevdiği şeyleri ve yeteneklerini görmezden gelmeyin. Konuşurken sakin ve güler yüzlü davranın. En iyi arkadaşları siz olun. Kendinize iyi bakın 😊