Çocuk büyütmek her zaman kolay değildir. Mutlu, öz güvenli, dengeli çocuklar yetiştirmek yani yarın yetişkinlerini yaratmak çok fazla mücadele, yorgunluk ve değişim gerektirir. Her türlü stresi tedavi eden mucizevi bir yöntem yok maalesef. İşinize yarayan bir şey bulana kadar pek çok yöntem deneyerek kendinizi mutlu edebilirsiniz; televizyon seyretmek, kahve içmek, arkadaşlarla sohbet etmek, mumlarla çevrili küvette zaman geçirmek, spor yapmak gibi günlük şeyler.
Peki, boğulduğunuzda, üzüldüğünüzde, gerildiğinizde, emin olmadığınızda ne yapıyorsunuz? İşte ben size birkaç öneride bulunacağım.
1. İhtiyacınız olan yardımı, o anda ve ihtiyaç duyduğunuz şekilde alın.
Ebeveynlik, çok yalnız bir iş olabilir ama sorunlarımızı paylaştığında, yarısını çözmüş sayılırsınız. Kendinizi en rahat hissettiğiniz yerlerden yardım ve destek almaya çalışın. Ailenizle, arkadaşlarınızla, komşularınızla daha olgun ve tecrübeli insanlarla konuşup tavsiye isteyin.
Şunu aklınızdan çıkarmayın; boğulduğunuzda, bir şeyden şüphe duyduğunuzda veya yolunda gitmeyen herhangi bir şey olduğunda doğru desteği almalısınız.
2. Öfkenizi kontrol edin.
Herkes sinirlenebilir. Bir anlığına da parlasanız, öfke nöbetleri de geçirseniz, öfkenin ne olduğunu bilirsiniz. Öfkeyi bazen "ebeveyn nöbeti" diye tanımlıyorum ben. Bu kadar güçlü bir duygunun en büyük sorunu ise çocukların karşısında ne yapacağınızı bilmemenizdir.
Asla öfkelenmemek mümkün değildir. Bunu denemek yerine, öfkeliyken verdiğiniz tepkilerin içinde bulunduğunuz durumu daha iyi ya da daha kötü yapabileceğini hatırlayın. Öfkenin sizi kontrol etmesine izin vermeyin. İpleri elinize alın.
3. Disiplinli olmaya devam edin.
Çocuğunuzun hep kötü davranışlarını fark etmektense, iyi davranışlarını da fark etmeye çalışın. Görmek istediğiniz davranışına teşvik ettiğiniz çocuklarınız, bir gün uslanacaktır. Kendimizi neye şartlarsanız onu yaşarsınız. Bu yüzden çocuklarımıza ilgi gösterdiğinizde kendinizi iyi hissedersiniz, ilişkiniz ve disiplin tarzınız gelişir.
4. Başarılarınızı kutlayın.
Ne kadar iyi bir ebeveyn olduğunuzu merak etmeyiniz normaldir. Belki de çalışan, bekar, boşanmış olmanızın ebeveynliğinizi nasıl etkilediği kafanızı kurcalıyordur. Yeterince kati- hatta çok kati olmak için dokuz doğuruyor olabilirsiniz. Kendinize "Doğru şeyi mi yaptım?" ve "İyi bir ebeveyn miyim?" diye sorarken çok gerilebilirsiniz.
Her ebeveyn hatadan uzak durmak, çocukları için elinden gelenin en iyisini yapmak ister. En sonunda başarılı ebeveynlik dengeye, sevgiye ve ilgiye sınırlar koymaya dayanır. Mükemmel aile diye bir şey yoktur. Hiçbir ebeveyn de her şeyi bilmez. Bütün çocuklar sevgiye, ilgiye, güvene, sınırlara ve birçok şeye ihtiyaç duyarlar. Size ebeveynlik serüvenimiz de mutluluklar dilerim. Umarım çocuğunuzla birlikte öğrenir, güler ve büyürsünüz.
En İyi Cevaplar