Toplum olarak genellikle baba figürü her zaman çocuklarına karşı sert olmalı ve otoriter olmalı gibi bir algı var bizde. Eskiden babalar çocuklarını kendi babalarının yanında sevmez veya kucağına almazdı. Bazılarına göre bu saygıdan bazılarına göre ise ayıp olarak karşılanırdı. Ama tabi bu durum artık çok eskilerde kaldı. Yeni nesil baba ve çocuklarında artık böyle bir durum pek nadir oluyor. Artık babalar çocuklarıyla arkadaş gibi olmaya başladı ama çoğu uzman aslında çocukların arkadaşa değil babaya ihtiyacı olduğunu söyleyip arada bir otoriter olmasını da vurguluyor. Sözü fazla uzatmadan yeni nesil baba ve çocukların birbiriyle yaşadığı ilişki ve iletişimleri anlatan durumlar :
Oyuncak olmayan nesneler bazen oyuncak olur
Sen gel o kadar para ver sağlıklı ve kullanışlı diye oyuncak al o gitsin oyuncak olmayan şeylerle oynasın :)
Aldığın oyuncaklarla oynamayınca mecbur sen oynuyorsun :D
Babaların yemekle imtihanı
Yahu sen üzümünü ye bağını sorma :) Koyun al ciğerimi ye mi diyecek ciğerini yediğim :)
Bu erkek çocukları babalara nankördürler :)
Anneyle oynayınca kahkahalar atılır ama baba oynayınca asık suratlı :) Nankör erkek çocuklar :D
Gel deyince gelmeyen mamaya yazıklar olsun
Kız babaları hep kıskanır,korumacı olur
Amca ve dayı olmak da zor canım. İnsan kız yeğeninin yanında erkek çocuk görmesin.
Babalar deneyimlerini paylaşır :D
Bazen çocuklar, babaları kullanırlar :)
Sen gel o kadar alışverişe çık, gezdir her dediğini yap babasının kızı olmasın annesinin kızı olsun :(
Gerçekten baba ve anne olmak çok zor. Çocuklarla iletişim kurabilmek onları anlayabilmek çok zor. Yazının başında da belirttiğim üzere eskiden babalar çocuklarını çok sevemez, kucaklarına almazlardı. Bu durum çok eskilere dayanırdı. İnsanın çocuklarını sevmesi,kucağına alıp öpmesi ayıp ve utanılacak bir şey değildir. Bunu Hz Ömer bize çok güzel şekilde anlatmıştır :
Hz. Ömer, bir valisini tayin etmişti. Vali evraklarını almak üzere Halife Hz. Ömer’in huzuruna gelmişti. Vali adayı, tam halifenin yanından ayrılacağı sırada bir çocuk çıkagelir. Doğruca halifenin kucağına varıp oturur.
Halife Hz. Ömer, çocuğu sever, okşar ve öper.
Vali adayı, halifenin yanındaki adamları bırakıp da çocukla ilgilenmesini pek doğru bulmuyor olacak ki, şöyle der:
“Ya Emirel mü’minin! Siz çocukları sever öper misiniz? Benim tam 9 tane çocuğum var… Hiçbirini bugüne kadar kucağıma alıp sevmedim.”
Bunun üzerine Halife Hz. Ömer hemen, “Ver bakayım şu elindeki valilik evrakını” der. Evrakı alıp hemen oracıkta yırtar ve
“Seni valilikten azlediyorum. Kendi öz evlâdına merhamet edip acımayan, halkımıza hiç mi hiç merhamet edemez” der ve adamı huzurundan kovar.
En İyi Cevaplar