Evlatlık mışım? Öz annem şizofrenmiş? Bir ablam varmış?

Gizli Üye
nasıl kurtulacağım bu karışıklıktan

hayatıma nasıl devam edeceğim

Son 1 yıldır kendimi kötü hissediyorum her konuda başarısız her konuda yetersiz biri gibi hissediyorum kendimi. özgüvenim 0 bazı zamanlar intiharı düşünüyorum. Çok kilo aldım hiç arkadaşım yok 2 tane vardı en son onlarla da göz göre göre aramı bozdum salaklığım yüzünden benimle küsüştüler. Geleceğe dönük bir planım yok sanki yaşamak değersiz gibi geliyor. Eskiden zevk aldığım herşey daha bir tatsız geliyor. Tüm gün evdeyim sadece market alışverişi yapmaya çıkıyorum. Tüm günüm pc başında saçma diziler izleyerek geçiyor. onun dılında hiç bir şey yapmıyorum. Piyano çalıyorum müzisyenim ama kendimi hep yetersiz buluyorum. Kendi kendime müzik senin neyine diyorum. Ne uğraşıyorsun bu hayatta hiç bir bok başaramayacaksın zaten diyorum. Tüm modum düşüyor. Kimse ile konuşmuyorum evde odamda duruyorum öyle. Ne bir işe girip yeni bir hayata atılasım var ne de yeni bir uğraş bulmak için çabalayacak enerjim ve isteğim var. Güzel sanatlar lisesini bu gibi durumlardan dolayı terkettim.

Son sınıfta açık liseye geçtim. Askerlikten yırtmak için hiç istemediğim bir üniversitede hiç istemediğim bir bölümde okuyorum. Konservatuar sınavlarına hazırlanıyordum aslında ama bu özgüvensiz hep kendini değersiz, yeteneksiz görmelerim yüzünden girmedim sınava. Pişman mıyım değilim. Ama bundan 2 sene öncesine gitsek herkesle konuşan mutlu, müzik ile uğraşan, bir sürü arkadaşı olan biriydim. Zayıftım, bakımlıydım. Bu aralar çok kilo aldım. Hiç kimse ile sevgili ya da flört amacı ile konuşamıyorum. Konuşmak gelmiyor içimden. Bir kere intihar etmeye çalıştım ama elimde bir avuç ilaç ile korkudan ve ezikliğimden ağladım. Günde 1 paket sigara bitiriyorum. Bir yandan canım ünlü olmak hayata tutunmak istiyor bir yandan da tutunacan da ne olacak eninde sonunda öleceksin diyor. Hem beceremezsin diyorum kendi kendime eziksizn sen diyorum. İnsanlar neden seni önemsesin senin kendine hayrın yok diyorum. Bazen kafayı kırdığımı düşünüyorum. Ha bir de evlatlık durumu var. 9 yaşında öğrendim evlatlık olduğumu. Üvey annem söyledi. 2019'un başlarında çocuk yuvasına gidip ailemi araştırdım. Dehşet bilgiler öğrendim. Bir ablam var benden 1 yaş büyük o başka bir aileye verilmiş. Annem şizofreni hastası. Babam annemden 20 yaş büyük. Doğulu bir aile. Babam annemi terkediyor. Annem dedemle yaşıyor sonra dedem bıçaklanarak öldürülüyor. sonra annem sokakta kalıyor bir daha da ondan haber alınamıyor. Tüm bu sorunların üstüne maddi sıkıntılar da ekleniyor. Kafam allak bullak ne yapıcam bilmiyorum. Eşcinsel olduğum için ve üvey annem, babam bunu bildiği için hep bana kızları gösterip sen eşcinsel değilsin deyip beni eşcinsellikten vaz geçirmeye çalışıyor. Eşcinselliğimi kabullendim. Bu konuda ne istediğimi biliyorum. Ama üvey aileme bunu anlatamıyorum. Lütfen bana yardım edin. Bir psikoloğa gitme zamanım geldi bence ama sanki bir yandan da bir işe yaramayacak olan verdiğim paralara olacak diye korkuyorum.
Evlatlık mışım? Öz annem şizofrenmiş? Bir ablam varmış?
1 Cevap