Ah Ulan Elime Bir Fırsat Bir İmkan Geçse O Zaman Var ya Ben Bu Hayatı Yaşamak Değil tanasını Bile Ağlatır mısın Cidden?

“Hayırdır yine? Yine bi " ben öldüm, ben bittim, ben mahvoldum" tiplerindesin?

Surata bak... Abi sakın halimi sorma desem de sor ayakları!

Tamam... tamam hadi, anlat anlat.. Yine sen ne botlar yedin, sen yine gidip başına ne işler açtın? Anlat da zabanan zabanan neşemiz bir yerine gelsin...

-

— Abi dur ya, vallahi bir de sen üzerime gelme ne olursun! İnan canım burnumda, zor nefes alıyorum…

— Anlatmazsan anlatma ya... sanki! Çok mu zor yani senin ne yapıp yapmadığını tahmin etmek

Valla çok da zor bir şey değil bak iyi dinle nasıl tahmin ediyorum…

Sen şimdi gitmişsindir o çok beğendiğin ama “çok pahalı” diye alamadığın en iyi cep telefonunu almışsındır. İçinden “battı balık yan gider” deyip geçirmişsindir tabii… Sonra ne oldu? “Oldu olacak, çok istediğim dev gibi televizyonu da alayım bari” deyip onu da çakmışsındır sepete.

Oradan çıkıp eve dönerken mağazanın önünden geçiyorsundur… İçinden, “Ulan şuradan üzerime başıma şöyle fiyakalı, markalı kıyafetler de çakayım. Bir tanesini satarım nasıl olsa… Bir daha mı geleceğiz dünyaya?” diyorsundur.

Tam da o esnada olur ya hep ne iştir ise... Hiç sorma ya... Zannedersin ki birileri hemen gammazlamış gibidir hep... dimi?

tın tın — Telefonuna bir mesaj: “Aracınızın trafik sigortası bitmiştir.”
tın tın — Yeni bir mesaj: “Banka kredi kartınızda yetersiz bakiye sebebiyle doğalgaz faturanız ödenememiştir. Bilginize.”
tın tın — Başka bir mesaj…
tın tın, tın tın, tın tın… Üzerine üzerine gelen bir kabusun ayak sesleri adeta!

Vallahi bence hala iyi nefes alıyorsun bak!

Ama bir de olaylara iyi tarafından bak be…
Mesela mis gibi tatil yapıp yüzmek, eğlenmek için harcayacağın parayı gelip geçici eğlenceye değil; seni toplumda karizmatik gösterecek o çok pahalı telefona verdin.

Böyle düşün, üzülme yani!

Hani hep bir ülke dışına çıkamadığın için sinirlerin bozuluyordu ya… Bak ne güzel, televizyon aldın. Artık ülke dışına çıkamamanın somut bir bahanesi var!

Böyle düşünsen mutlu olursun bence.

Ha bir de şey vardı ya… Beraber seninle dalgıç kursuna gitmek istiyorduk hani? Onun için artık imkân aramana gerek kalmadı. O imkânı aracının trafik sigortasına, kredi kartı borcuna falan harcarsın.

Üzülecek bir şey yok yani. Hayat devam ediyor. Yaşamaya azıcık gayretin olsun be abi…