Bir burun estetiği günlüğü

15 yaşından beri kafama taktığım bir meseleydi burnum, kemikli, hafif büyük ve ucu düşük bir burnum vardı yakınlarım kötü durmuyor sen takıyorsun kafana sadece desede takıyordum işte kafama özgüvenimi düşürüyor, sosyal yaşantımda sürekli takıntı haline getiriyordum insanların bana yan profilden bakmasına tahammül edemiyor burnuma bakıyorlar sürekli diye düşünüyordum.

Anlayacağınız baya baya takmıştım, bu kadar psikolojimi bozmaya gerek var mıydı tabiki hayır insan her zaman şükretmeli ve sahip olduklarının kıymetini bilmeli bunu da sürekli aklımdan geçiriyordum, ama madem kendimi daha iyi hissedicem böyle bir imkanım varken olmalıyım dedim ve 18 olduktan sonra doktor aramaya başladım, uzun bir araştırmadan sonra hem fiyat hem de yaptığı operasyonlar içime sindiği için bir doktora karar verdim burada doktor adını yazmamak en iyisi çok merak eden olursa özelden falan yazabilir.

Doktor muayene etti ve sorunumun sadece fiziksel görüntüde değil nefes almaktan da kaynaklanığını doktor söylemese fark etmiyordum bile küçükken düşmüşüm ve kemik bir tarafa daha fazla eğim almış bir delikten daha az nefes alıyormuşum annem o zamana kadar söylememiş bile, bana doktorun yanında itiraf etti :D Neyse konuştuk nasıl bir burun olması gerektiğini, kesinlikle abartılı, suratımı tamamen değiştirecek bir burun olmamalıydı doktorun da ilk prensibi buydu hatta insanlar senin ameliyat olduğunu anlamayacak bile dedi içime sindi gün aldık ve ameliyat gününü beklemeye başladım.

Ameliyat günü sabah erkenden gittik hastahaneye tahlillerimi önceden yapmışlardı 11 gibi ameliyata aldılar bizimkiler o vakte kadar vazgeçeceğimi düşünüyorlarmış ama kararlıydım olacaktım :D

Ameliyathaneye gittiğim anı hatırlıyorum en son gözümü açtığımda yatağımdaydım yaklaşık 2 saat sürmüş. Gözümü açtığım ilk an başım ağrıyordu baya deyim yerindeyse dayak yemiş gibiydim.Çok uzun sürmedi tabi zaten aşırı yorgundum uyudum uzun süre. Midem bulanıyordu sürekli bir kaç kere kan kustum ama normalmiş bu, hemşire ara sıra ağrı kesici ve mide bulantım için ilaç verdi,ilk gün neredeyse hiç bir şey yiyemedim kısaca ilk gün çok kolay olmadı.Suratım çok şişmedi normal görünüyordum tabi o sargıyla ne kadar normal görünülebilirse.

İkinci gün taburcu oldum evime geldim suratım şişmeye ve gözlerim morarmaya başlamıştı yine sürekli uyku hali içindeydim, bir şey yemek istemiyordum. Mide bulantım ve ağrım yoktu sadece halsizlik vardı, gözlerim ve dudaklarım şiştiği için rahat değildim ama yine de çok zor değildi abartılacak bir şey yoktu.

Üçüncü ve dördüncü gün morluklar şişlikler geçmeye başladı çok daha iyiydim.Artık iyileşme sürecindeydim bundan sonrası daha kolaydı.

Bir hafta sonra bandaj, alçı,dikişler ve silikon tampon alındı burnumu ilk gördüğüm an çok yadırgadım tabi suratım hala biraz şişti, özelikle dudaklarım baya tuhaftı doktorum daha iyi olacaksın ödemler gidince falan dedi zaten hazırlıydım bu sürece.

Şu an sardılar çıkalı bir kaç gün geçti burnum çok doğal duruyor suratım çok değişmedi daha iyi hissediyorum tabi daha çok uzun bir süreç beni bekliyor ama hazırlıklıyım ve moralim gayet yüksek bu yazıyı tüm benim gibi hissedenler için yazdım eğer bir şeyleri kendinize sorun ediyorsanız bunun için harekete geçmelisiniz sorularınız olursa yanıtlarım iyi günler..