Filmi Çekilmesi Gereken Kitaplar

Selamlar.. :)

Kitaptan filme uyarlanan bir çok kitap var.

Bir çoğunu hayal kırıklığı olarak nitelendiriyoruz.

Şöyle bir düşündüm neden bu kitapların filmi çekilmesin diye :/

Öyleyse başlayalım...

1-Olasılıksız (Adam Fawer)

"Şizofren nasıl bir şey?" diye sordu Caine tedirgin şekilde. Kardeşine bunu daha önce hiç sormadığını düşündü bir yandan da. "Nasıl hissediyor insan kendini?"
Jasper omuz silkti. "Hiçbir şey oluyormuş gibi hissetmiyorsun. Yanılsamalar gerçek gibi. Doğal hatta olması gerektiği gibi. Sanki hükümetin düşüncelerini okumaya çalışması dünyanın en mantıklı ve doğal şeyiymiş gibi geliyor, ya da en yakın dostunun seni öldürmesi falan." Bir an sustu kaldı. "Bu yüzden çok korkutucu."

2-Serenad (Zülfü Livaneli)

Bir kız çocuğunun büyümesi ne zaman biter acaba? İlk adet gördüğünde mi, 18 yaşını doldurunca mı, evlenince mi, saçına ilk ak düşünce mi?
Bence hiçbiri değil. Bir kız çocuğu büyümez, kaç yaşına gelirse gelsin asla büyümüş gibi hissetmez kendini. Son nefesini içi arzularla, heyecanlarla dolu bir kız olarak verir. Ama değişim yaşar. Hayat o kızı sürekli değiştirir ve bu değişimlerin hiç şaşmayan bir aktörü vardır: Bir erkek.

3-Kürk Mantolu Madonna (Sabahattin Ali)

"Elleriniz ne kadar soğuk" dedim.
Tereddütsüz cevap verdi: “Isıtın!”

4-Kinyas ve Kayra (Hakan Günday)

Seni anlıyorum demek büyük bir yalandır. Kocaman bir yalan. Kimse kimseyi anlayamaz ve tanıyamaz dünyada... Var olan en sağlam zırh insan vücududur. İçindekileri en iyi saklayan kasa odur. Koridorlarında birikenlerin kokusunu bile yaymaz dışarıya. Deliliğinin kokusunu, anormalliğinin kokusu duyamazsın yanında gazete okuyan adamın otobüs durağında. Sadece gördüklerin vardır.

5-Yağmur Sonrası (Sarah Jio)

"Gerçek aşk söz konusu olduğunda hiçbir şey karmaşık değildir."

6-Papucumun Ajanı (Asude)

"Seni kendini beğenmiş, aşınmış ve birbirine dolanmış telefon kablosu, eskimiş iğrenç kumanda naylonu, yuvasından çıkmış kırık piriz başlığı, patlamış ampul teli!"

7-Hikayem Paramparça (Emrah Serbes)

Oyala beni dünya demeliydim. Televizyonla oyala, internetle oyala, esrarla oyala, edebiyatla oyala, alkolle, pornoyla ve nescafeyle oyala. Oyalarken bana dokunduğunu hissedeyim; sırtımı sıvazla, saçlarımı okşa. Oyala bizi dünya, hüznümüzü ve sefilliğimizi unuttur...

Saygılarımla..