Çok ama çok yalnız olmak. napmalıyım?

hayatımı yazsam ya da içimi döksem kesinlikle roman olur. boğazım düğüm düğüm gözlerim dolu dolu dayanamıyorum artık yaşadıklarıma ya da yaşayacaklarıma senden kötülerine bak da mutlu ol felsefesini benimseyemedim o yüzden mi mutsuzum ? nefes alamıyorum dayanamıyorum . ölecek gibiyim. kendimi bildim bileli yalnız ve depresifim ergenlikten değil keza 20 yaşına geldim. yıllardır aynı bu durum. neyim yanlış eksik düşünmekten bıktım. sosyalleşmeye çalıştım olmadı her türlü şeyi denedim ama yapamadım. en yakın arkadaşım bile çıkar ilişkisi üzerine benimle arkadaş gerçi ayda 2 kez görüyorum. ailem bile benden bıktı bilmiyorum kötü müyüm değil miyim ama hayat anlamsız bir amacım yok bir keyfim mutluluğum yok çok zordayım mutsuzum. iyi bir okulum iyi bir ailem bktan bir hayatım var . dibe vurdum intiharın eşiğindeyim